Quejk

Cały czas pracuje ,ale terapia pomagała mi tylko z początku jak nie wychodziłem do ludzi , a teraz wolę spotkać się ze znajomymi choć czasami bywa niekomfortowo strasznie jest to drażniące , że nie można pogadać i funkcjonować normalnie w społeczeństwie i oceniać każdy swój ruch czy nie wyglądał głupio...

chodzę nawet mam przepisane leki ale już nie biorę z miesiąc może te zaburzenie może mieć związek z używkami , bo kiedyś lubiłem dobrze ,, polecieć,,

Ale to jest najgorsze nawet w rozmowie z kimś z rodziny jest taka mniejsza blokada wkurza to strasznie nie wiem co to może być a jak już mam rozmawiać z kobietą to już wtedy w ogóle jest masakra... Poradźcie coś

Witam. Zastanawiam się co mi jest ,bo jak czytam posty ludzi którzy zmagają się z nerwicą to piszą , że mają bóle brzucha , zawroty głowy itd. Hmm a ja nie wiem , czy to jest nerwica czy coś innego więc opiszę mój przypadek. Otóż mam 19 lat jestem dobrze zbudowanym chłopakiem wiem też , że w oczach kobiet jestem atrakcyjny ale tylko fizycznie oczywiście ,ale mniejsza o to. Mam taki problem , że nie potrafię rozmawiać z ludźmi patrząc im w oczy czuję taką dziwną blokadę i zaraz pustkę w głowie nie potrafię się skupić na rozmowie , mam też problemy w większym tłumie ludzi załóżmy na imprezie no bez alkoholu i innych rzeczy nie potrafię po prostu czuć się komfortowo mam wrażenie , że dziwnie wyglądam , że ktoś mnie ocenia i robię się ,,sztywny,, nie jestem sobą . Nawet rozmowa z mamą ,siostrą czy ojcem nie jest swobodna nie to że jest to jakiś stres nie umiem tego nazwać po prostu czuję się zawsze niekomfortowo jak się uśmiecham to zaraz myślę , że ktoś zobaczy , że jest to udawany śmiech . No nie wiem co to może być poradźcie coś z góry dzięki

Nie jedyne co brałem to seronil kiedyś i teraz efevelon jakoś tak , ale już nie biorę z 2 tygodnie

Cześć. Jestem nowy na forum więc jak coś proszę o przeniesienie tematu do odpowiedniego działu . Otóż chciałem ogólnie siebie opisać , bo nie wiem co jest ze mną nie tak... Mam 19 lat , jestem dobrze zbudowanym chłopakiem (chodzę na siłownię) wiem też , że mam powodzenie u dziewczyn , ale niestety tylko pod względem fizycznym... Nie potrafię siebie zrozumieć spotykając się z kolegami (też zależy z kim) odczuwam strasznie dziwne uczucie niby coś z nimi rozmawiam ale no nie czuję się sobą jestem inny w domu jak jestem sam, tak samo rozmawiam załóżmy z siostrą mamą czy tatą no nie czuje się też komfortowo ,bo patrząc im w oczy odczuwam dyskomfort lepiej jest jak coś gadam ale coś spokojnego, bo boję się uśmiechać też czuję dyskomfort i wychodzi taki udawany uśmiech, a jak zaczynam słuchać kogoś i patrzę mu w oczy przy rozmowie to nie potrafię się skupić na tym co ktoś mówi nie chce mi się po prostu słuchać kogoś . Tak samo jak idę do sklepu potrafię czuć się dobrze a czasami potrafię czuć się niekomfortowo i zaraz natłok myśli , że coś źle zrobię ale nie wiem kur... co ,strasznie się wszystkim przejmuję pragnę też być idealny i takie pomówienia , że nikt nei jest idealny , że całe życie się uczę dają mi tylko dobre samopoczucie na chwile , bo zaraz nadchodzi jakiś dół . Tak samo jak mam gorszy humor i oglądam jakiś film gdzie jest jakaś impreza i wszyscy fajnie się bawią i potrafię siebie tak wyobrazić w takiej sytuacji ,że tak bardzo bym chciał taki być ,ale jak ja w większej grupie osób nie potrafię być wyluzowanym i to mnie masakrycznie dołuje... Mógłbym jeszcze dużo pisać ,ale proszę o wasze odpowiedzi co może być ze mną nie tak... Z góry dzięki