zmysl.dotyku.on

coraz częściej utwierdzam się w przekonaniu, że gdziekolwiek bym się nie zjawił to nie będę tam pasował, mam dobrze ponad 20 lat i totalnie nie radzę sobie w kontaktach z innymi, w pracy (którą zresztą niedawno rozpocząłem) ograniczam się do przywitania, wymiany ogólnych spostrzeżeń oczywiście dot. pracy, a tak siedzę jak mruk - nie potrafię się otworzyć i nie mam pojęcia jak mógłbym to zrobić, inni się śmieją, spontanicznie rozmawiają i dogryzają nawzajem, a ja jestem jak ten jebany mruk ! kiedy jestem z rodziną wszystko jest takie schematyczne - te standardowe pytania zawsze takie same, których mam serdecznie dosyć, przytłacza mnie samotność... jak wy się otwieracie na innych ?

poranny jogging

witam wszystkich

mam nadzieję, że nikt z obecnych się nie obrazi jeżeli nie podam swoich danych osobowych, zdradzę jedynie że mam na imię piotrek i nie używam wielkich liter

dołączyłem do forum, z nadzieją że będzie to pierwszy krok ku staniu się lepszym człowiekiem - tak uważam, że nim nie jestem - brak mi empatii, współczucia dla innych chociaż nie zawsze, ponadto chciałbym lepiej poznać siebie i innych, aby moje kontakty z innymi nie opierały się jak dotychczas na strachu, braku zaufania i nieprzychylnej wymianie gestów.

pozdrawiam wszystkich