czasem przesadna chec bycia zdrowym zmienia sie w obsesje.ja mialam rozne dziwne stany typu podejrzenia chorob,siedzialam ,studiowalam i doszukiwalam sie objaw .z kolei moj znajomy ma tak ze udaje ze jest chory,ze nie moze oddychac,nosi ksiazeczke zdrowia ze soba i leczy sie juz wiele wiele lat.obecnie mam jakis lek przed bakteriami ale to do tego stopnia ze po prostu brzydze sie ludzi,zapewne to nerwica i byc moze przejdzie za jakis czas...a wszystko dlatego,ze o tym mysle.apropo
jest jeszcze inna mozliwosc.po prostu wypowiedzi moga byc nietypowe dla kogos jezeli dana jednostka jest bardziej inteligentna.nie raz sie spotkalam z tym ze ktos mnie nie rozumie i prez dlugi czas zylam w samotnosci,spotykalam tez ludzi z ktorymi moglabym rozmawiac cale dnie o tych wszystkich rzeczach, ktore dla przecietnego czlowieka sa niedoscigalne...i wtedy zaczelam rozumiec ze to cos innego niz choroba.z reszta czesto ludzie z nerwicami i innymi schorzeniami to ludzie wartosciowi,ktorzy precyzyjnie obserwuja otoczenie ,zauwazaja wiekszosc rzeczy ,maja wyobraznie i cos co moga swiatu zaoferowac.a to ze ktos ich nie rozumie, wpedza ich w kompleksy- zupelnie niepotrzebnie!wiec mysle ze nie zawsze to musi byc schizofrenia.czasem ludzie chwilowo tworza swoj wyimaginowany swiat ,poniewaz nie radza sobie z problemami, moze chwilowy kryzys,zbyt gleboka autorefleksja(a uwierzcie ze ta autorefleksja moze dojsc bardzo daleko,do obserwacji kazdego swojego ruchu,slowa).
