Autoterapia

To prawda, powinienem się przedstawić. Za moment to uczynię, jednak pragnę zwrócić uwagę, że autoterapia którą proponuję, ma charakter wspierająco-stymulujący, nie powinna zastąpić tradycyjnych form leczenia, ani stać się wyłączną strategią pokonywania problemów. Wydaje się więc, że ryzyko "zaszkodzenia" komukolwiek jest właściwie żadne. Oto o mnie słów kilka: Adam Zemełka - historyk -pedagog, filolog klasyczny, dyplomowany coach, członek afiliowany International Society for Coaching Psychology i Polskiego Towarzystwa Psychologii Humanistycznej, kierownik projektu Instytut Psychologii Coachingu (ipc.edu.pl), doktorant Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum w Bydgoszczy. Autor 2 książek. Pasjonat dorobku Alberta Ellisa, współredaktor merytoryczny podręcznika REBT, który w formie e-booka wkrótce będzie w sprzedaży. Kierownik polskiej sekcji programu prof. Philipa Zimbardo Heroic Imagination Project - hip.org.pl . Bloger Charakterów (charaktery.24.eu), redaktor autorskiego serwisu psychologii PRaktycznej - psychologia.24.eu. Jestem dostępny pod adresem: rebt@mail.com -- 20 paź 2012, 20:34 -- Zapomniałem - poszczególne sesje będą oparte w całości na publikacjach A. Ellisa i (w mniejszym stopniu) Aarona Becka - nie będzie więc to moja wolna twórczość. Aby uwiarygodnić zamieszczane treści, będę je opatrywał właściwym tytułem, wydaniem i zakresem stron, by Czytelnik mógł bez kłopotu dokonać weryfikacji.

Zapraszam na darmową autoterapię według metody doktora Alberta Ellisa - w każdy poniedziałek i czwartek około godz. 20.00 pod adresem: http://rebt.24.eu lub http://autoterapiaREBT.blogspot.com . Warto potraktować autoterapię jako próbę polepszenia swojego "dobrostanu" lub - w przypadku osób korzystających ze stałego wsparcia specjalistów - dodatek do tradycyjnej regularnej psychoterapii. Stanowczo odradzamy rezygnację z wizyt u terapeuty na rzecz naszej internetowej autoterapii. Ma ona charakter wspomagająco-stymulujący i aby była prawdziwie skuteczna, wymaga dużej samodyscypliny. Jak przekonywał Ellis: "Pogląd, że człowiek może pomóc sobie sam, przetrwał do bliższych nam czasów w dziełach wielu pisarzy i filozofów (...). Niestety spotkał się z krytyką Zygmunta Freuda i innych terapeutów, którzy uznali, że jedyny prawidłowy sposób na to, by pomóc samemu sobie to poddanie się psychoanalizie z psychoanalitykiem. (...) psychoanaliza i większość innych terapii wbija ci do głowy, że winę za twoje problemy emocjonalne ponoszą twoi rodzice, kultura, a także twoja prywatna makabryczna przeszłość. To wierutna bzdura!" (A. Ellis, "Jak zadbać o własne szczęście", Kraków 2004, s. 41,43).