Wojtek1021

to zalezy, czy pierwsza godzina wogóle czy pierwsza godzina kolejnej sesji. tak czy tak trzeba od czegoś zacząć. Jak jest to piersze spotkanie, to chyba standardowo trzeba powiedzieć z czym ma się problem i od czego chciałoby się zacząć, no a potem to juz do pracy. Ja zaczynałem poprostu od napięcia w różnych sytuacjach, pracy z trudnoscia uwolnienia od emocji, szukaliśmy czegoś na co wystapi silniejsza reakacja negatywna lub pozytywna, ale regowałem po trochu na wszystko, potem zaczeły się pojawiać wspomnienia z dzieciństwa i uczucia z tym z wiazane i jak zaczęlismy pracować nad emocjami związanymi z tymi wspomnianiami i po prostu wyłaziły i za chwile opadały:) i tak dalej, na początku troche trudno było, bo raczej mam tendencje do tłumienia emocji, ale enralnie jak poczułęm raz i drugi, ze wejde w jakis syf i poczuję lek, smutek złość a czesm nienawiść to ławiej mi się z tego uwolnić, to otworzyłem się bardziej. Ważne jest tez żeby byc wyczulonym na to co się pojawia "w głowie" i różne reakcje z ciała, bo one rzeczwywiście dużo "podpowiadają" co dalej robić i szybciej idzie. no to tak w skrócie, ale własciwie cały czas robisz to samo, tylko treść się zmienia i twoje samopoczucie:) ale ty też troche działałeś i co? bo pisałes, ze nic się nie zminiło? a nad czym wogole pracujesz? (jesli wolno spytać?)

ja dalej chodzę i polecam:) im dłużej się zajmuję sobą, tym z jednej strony wychodzą coraz to nowsze "syfy" z życiorysu ale z drugiej strony cieszę się, bo to okazja żeby to od razu przepracować i to chyba jest najbardziej niesamowite:) w życiu bym sie nie spodziewał, że chętnie będę taplał się w brudach swojego życiorysu, ale im więcej brudów wyciagam, tym lepiej sie czuje jak to przepracuje. Nawet jak miedzy sesjami dopadnie mnie jakiś słaby lęk, to od razu moge sobie z nim poradzić ale potem dochodze do jego źródła i praktycznie wiecej nie pojawia się w tych sytuacjach. Poza tym nabieram coraz większego poczucia, ze to ja panuje nad lękiem a nie on nade mną i to chyba jeden z największych plusów tej terapii. no i chyba ucze się być sobą, bo bez tych wszystkich lęków, złosci, smutku można naprawde zaskoczyc się samym sobą:) ja osobiście polecam:)

50 zł za godzine to strasznie tanio, normalna wizyta u psychologa za 50 min kosztuje 80 -120 zl, a nie daje takich efektów nawet po kilku spotkaniach, bo tu jak sie rozkecisz to czujesz, ze cos sie dzieje, zmienia, itp ale genralnie polecam Ci sesje półtoragodzinne, chociaz i to czasem troche mało jak sie duzo dzieje. Trzymam kciuki:)

ja poczułem róznice dopiero po trzeciej sesji. pierwsze dwie to głownie pracowałem nad napieciem, ale zawsze jakies zostawało i w końcu zaproponowała mi swoj pomysl na odblokowanie i chociaz na początku czułem straszny opór to jednak dopiero mi się klapki w mózgu pootwierały i ruszyło wszystko lawinowo. Wiedziałem, ze mialem hardcore w życiu ale zawsze mi sie zdawalo, ze sobie z tym radziłem, a jak mi puściły emocje to szok ile w sobie mam, ale warto się zmierzyć z tym, bo każda kolejna sesja to juz były z jednej strony emocje naprawde ciezkiego kalibru a z drugiej strony totalna ulga jak to wszystko puszczało. Nawet widziałem ostatnio mojego ojca nad którym najwięcej pracowałem i zero uczuć, totalny spokój. Polecam, bo to cholernie gleboka terapia prowadzona w bardzo banalny sposób i w sumie bardzo szybko daje efekty, zwłaszcza w nerwicach, na które choruje sie latami nie wiem ile czasu potrzeba na całkowite wylecznie eft, ale przynajmniej juz wierze, ze to mozliwe. trzymam kciuki za początkujacych:)