jazzowa

mam zajawkę na kąpiel - idę do wanny hejho

z nadzieją że potem jak czysta pójdę spać to i z czystszym humorem się obudzę

pzdr 600

no tak, zobaczymy jak będę się jutro czuła.

dzięki za odpowiedzi,

pozdrawiam

Escitalopram biorę, mówiono że leki + psychoterapia, ale na tą muszę trochę jeszcze poczekać

przez parę miesięcy myślałam że jest lepiej, fakt nie miałam już ogromnych napadów lęku i depresji, ale ostatnio zaczęło to wracać

generalnie zmiany nastrojów, czasem co kilka dni, czasem co parę godzin

miałam dobry tydzień ostatnio - energia, działanie, ogarnianie wszystkiego dookoła, super samoocena, efektywna praca, przebojowość, dusza towarzystwa

a teraz nagle, kompletny dół, leże, nie mogę wstać, nic zrobić, czuję się mega samotna

gonitwa myśli, ogromny lęk, niskie poczucie własnej wartości, wręcz znikome

na obecnym etapie nie mam ochoty na kontakt z ludźmi, nie mogę się odnaleźć, z drugiej strony siedzenie samej wykańcza mnie jeszcze bardziej

błądzę w oparach alkoholu, dragów i hedonizmu, wyniszczającego

bo ciągle szukam czegoś, jakiegoś sensu, w tych lepszych dniach wydaję mi się że takowy jest

ale teraz go nie ma, nic nie chce,do niczego nie dążę, mam ochotę nie istnieć, częste myśli samobójcze

w "dobre dni" jest bezsenność

teraz spanie, spanie, nadmierna senność, brak energii

właśnie zerwał ze mną chłopak, jak to powiedział, nie dawał rady z tym że jestem poku*wiona, nawet nie starał się zrozumieć

ciągle mówił że jestem chora, irracjonalna, że ma dosyć, że ma wrażenie że rozmawia z 2 osobami, brak wsparcia i zrozumienia

ostatecznie pożyczył mi psychoterapii i wyleczenia się.

do tego mam objawy kompulsywne, wyrywanie włosów, obgryzanie

to i tak pewnie nie wszystko dokładnie opisałam.

pzdr

tak zrobię, skoro się pogarsza albo prawie nic nie zmienia mimo brania leków

póki co leczyła mnie ciotka, dobry psychiatra, być może była nieobiektywna

biorę czasem Zomiren, na nagłe napady, ale podobno jest mega uzależniający - może i lekko uspokaja, ogłupia i tyle

muszę się za to wziąć na poważnie, bo ciągnie mnie to na dół, autodestrukcja, problemy z relacjami

ogólne dno i pustka

dzisiaj mimo okropnego dnia,

mój kotek spał przy mnie, przytulał się, czasem skakał po mnie - ale to był powód do uśmiechu. :)

hmmm, a ja myślałam że nie mam problemu, ale chyba jednak mam skoro mówią mi to wszyscy dookoła

ale mówiłam sobie że taki wiek, że każdy pije

ale w sumie pije codziennie, może to nie problem, może jedynie problem z asertywnością?

chociaż jak jestem sama to komu mam odmawiać?

ha, alkohol i dragi - to też niszczy głowę, robię głupie rzeczy

gdzieś się zagubiłam w oparach weedu i wódki.

czytam, czytam i z wieloma z nich się identyfikuje.

nienawidzę ludzi, oni tak bardzo nie kumają, nawet nie starają się zrozumieć.

najłatwiej jest powiedzieć że ktoś jest poku*wiony nie wiadomo skąd i dlaczego.

zero zrozumienia na świecie.

samotność.

dno.

witam wszystkich,

jak nastroje? okropnie.

ja tak krótko napiszę, mam nadzieję że nikt mnie stąd nie wyrzuci

nie jestem zdiagnozowana, jedynie podejrzenie

ale od ponad 2 lat chyba biorę leki nie na to co powinnam, wcale nie jest mi lepiej

dostałam leki na zaburzenia i stany depresyjno lękowe, za słabiutkie

piszę bo właśnie jestem w strasznie okropnym stanie po 2 tygodniach jakiegoś w miarę normalnego funkcjonowania, wychodzenia, ogarniania wielu spraw, od paru dni znowu spadek.... co raz niżej ... dzisiaj osiągam dno, zupełnie nagle.

być może chyba mam złego psychiatre ...

pzdrawiam

no taaak, też mi się może wydawać że border czy coś innego - ale wiem że na pewno COŚ

źle dobrane te leki chyba miałam i dlatego ;>

no taaak, też mi się może wydawać że border czy coś innego - ale wiem że na pewno COŚ

źle dobrane te leki chyba miałam i dlatego ;>

no właśnie jeszcze nic ...

brałam leki, bez przeprowadzania wielkiej diagnozy stwierdzono - stany depresyjno lękowe, nerwica natręctw

ale nie było to konkretne, dlatego muszę iść ponownie.

nic mi to nie dało wtedy, leki odstawiłam, bo powodowały tylko brak lęku, ale otępiały

no właśnie jeszcze nic ...

brałam leki, bez przeprowadzania wielkiej diagnozy stwierdzono - stany depresyjno lękowe, nerwica natręctw

ale nie było to konkretne, dlatego muszę iść ponownie.

nic mi to nie dało wtedy, leki odstawiłam, bo powodowały tylko brak lęku, ale otępiały

Napiszę parę zdań, zwięźle i na temat.

Otóż, podjęłam w końcu decyzję by zapisać się na terapie, nie wiem jeszcze z czym to się ima

Brałam swego czasu antydepresanty, ale diagnoza chyba była błędna, poza tym same leki bez terapii raczej nie przynoszą skutku ?

próbuje sama zrozumieć które ze schorzeń najbardziej pasuje, oby zrobił to lekarz

zawzięłam się w sobie, w końcu, kiedy sama z sobą nie mogę wytrzymać, brak chęci do działania

wahania nastrojów, od euforii, po depresje, brak chęci do życia, poczucie pustki

W obecnym okresie, zatracam się w sobie, siedze sama, powoli zaczynam zawalać obowiązki, brak ambicji, obojętność - przeraża mnie to, nie umiem nic z tym zrobić.

przed tym okresem, około rok czasu, zaraz po stracie partnera był okresem bardzo burzliwym w kontaktach seksualnych, uciekałam w przypadkowe relacje, imprezy

w tym momencie uciekam w używki różnego rodzaju

ale moje nastroje zmieniają się teraz baaaaardzo szybko, czasem utrzymuja pare dni.

najgorsze są napady lęku, paniki - jedna myśl powoduje gonitwe, potem jest co raz gorzej, a koncowy (absurdalny jak o tym myślę ) wniosek : ZAWSZE MOŻNA SIĘ ZABIĆ - prób samobójczych nigdy nie miałam, ale myśli są co raz częściej

dodam że cierpię również na Mizofonie - w końcu odkryłam jak to się nazywa i że to jednak nie jest normalne

w skrócie : obecny stan, nie pozwala mi normalnie funkcjonowac w życiu i społeczeństwie

trzymajcie kciuki za terapięęę !

pozdrawiam. M.

Napiszę parę zdań, zwięźle i na temat.

Otóż, podjęłam w końcu decyzję by zapisać się na terapie, nie wiem jeszcze z czym to się ima

Brałam swego czasu antydepresanty, ale diagnoza chyba była błędna, poza tym same leki bez terapii raczej nie przynoszą skutku ?

próbuje sama zrozumieć które ze schorzeń najbardziej pasuje, oby zrobił to lekarz

zawzięłam się w sobie, w końcu, kiedy sama z sobą nie mogę wytrzymać, brak chęci do działania

wahania nastrojów, od euforii, po depresje, brak chęci do życia, poczucie pustki

W obecnym okresie, zatracam się w sobie, siedze sama, powoli zaczynam zawalać obowiązki, brak ambicji, obojętność - przeraża mnie to, nie umiem nic z tym zrobić.

przed tym okresem, około rok czasu, zaraz po stracie partnera był okresem bardzo burzliwym w kontaktach seksualnych, uciekałam w przypadkowe relacje, imprezy

w tym momencie uciekam w używki różnego rodzaju

ale moje nastroje zmieniają się teraz baaaaardzo szybko, czasem utrzymuja pare dni.

najgorsze są napady lęku, paniki - jedna myśl powoduje gonitwe, potem jest co raz gorzej, a koncowy (absurdalny jak o tym myślę ) wniosek : ZAWSZE MOŻNA SIĘ ZABIĆ - prób samobójczych nigdy nie miałam, ale myśli są co raz częściej

dodam że cierpię również na Mizofonie - w końcu odkryłam jak to się nazywa i że to jednak nie jest normalne

w skrócie : obecny stan, nie pozwala mi normalnie funkcjonowac w życiu i społeczeństwie

trzymajcie kciuki za terapięęę !

pozdrawiam. M.

Potrzebuję pilnie namiar na dobrego psychiatrę w Bydgoszczy !

czy wie ktoś coś? :)

Potrzebuję pilnie namiar na dobrego psychiatrę w Bydgoszczy !

czy wie ktoś coś? :)

od bardzo długiego czasu czuję się okropnie i w końcu dotarło do mnie że to coś poważniejszego, ale nawet trochę mi ulżyło jeśli wiem że mogę zacząć terapię.

zdecydowanie najgorsze dla mnie są dźwięki z otoczenia : od chrapania, po gwizdy, szelest i inne, przyprawiają mnie o ból fizyczny, to okropne.

poza tym nałogowo obgryzam paznokcie i wyrywam sobie włosy z głowy, ciągle i ciągle nie mogąc skupić się na niczym innym.

ostatnio nie jestem nawet w stanie porozumieć się z najbliższymi bo ich zachowania działają na mój mózg jak tortury, nie robią nic dziwnego a dla mnie to są okropne tortury.

od jakiegoś czasu jestem apatyczna, a wręcz co jakiś czas pojawiają się samobójcze myśli - nigdy tak nie miałam, więc to dość dziwne dla mnie.

nie da się normalnie funkcjonować w społeczeństwie.

-- 12 kwi 2012, 11:42 --

poza tym obsesja na punkcie wyglądu zewnętrznego, towarzyszące co raz częściej bóle mięśni, głowy, kołatanie serca, rozdrażnienie non stop albo ogromna apatia