Jagienka29

Dziękuję za ciepłe powitanie,już mi się Tu podoba Kurcze,walka z nerwicą nie jest łatwa...widzę że wielu ludzi ma ten problem,osobiście dotychczas oprócz mamy i psychiatry spotykałam się z niezrozumieniem otoczenia... najczęściej w formie sugestii że sobie coś wmawiam a ja staram się z całych sił witać każdy dzień z uśmiechem i optymizmem ale demony nie śpią... Forum dało mi wiele cennych wskazówek jak z tym żyć a muszę funkcjonować w miarę normalnie dla moich kochanych dzieciaczków Pozdrawiam cieplutko wszystkich forumowiczów,razem damy radę!

Witam się pięknie Chyba wreszcie znalazłam coś dla siebie...cieszę się ogromnie że istnieje takie forum,może nauczę się odrobiny dystansu do nerwicy.... Po krótce,jestem niebrzydką (a co tam..tak mówią ) 30-latką mającą problem z nerwicą lękową która wymknęła się nieco spod kontroli,do tego doszła chyba hipochondria i już nie wiem jak dalej z tym żyć Ja,jak ja..ale bliscy już nie mogą ze mną wytrzymać... Nadmienię iż jestem już "zdiagnozowana",po wizycie u psychoterapeuty z wyznaczonym terminem terapii za miesiąc (hurra! ) w której pokładam ogromne nadzieje...tylko jak tu jej doczekać i nie zwariować? Myślę że jak będę mogła od czasu do czasu się "wypisać" to wystarczy Tymczasem swój przypadek opiszę już w odpowiednim wątku (jak go znajdę oczywiście)