the falling bird

...marzyłam kiedyś o zakochaniu, marzyłam, żeby moje zakochanie nie było złudzeniem i strawą dla naiwności wmawiałam sobie na siłę, że ono do mnie wraca...tylko ja tego nie czuję, że on nie jest taki wylewny jak ja... wracam do domu i jestem SAMA, złudzenia minęły to obcy człowiek obcy, wróg...odebrał wszystko, okłamał, zniszczył nie potrafię przeżywać radości, z niczego

wstrzymaj...odpuściłam umarłam na "chęć normalnego życia" nie chcę już nic

Umarłam...w domu pełnym ludzi dokończyłam wewnętrzny żywot. Oszukiwana, tłamszona, osamotniona. Praca-dom, praca-dom. W domu pustka. Nikogo, kto przytuli, pomarzy wspólnie, porozmawia. Nie ma mnie już, zostały tylko zwłoki wypełnione treścią do poruszania się. Miotałam się w tej klatce beznadziejności, szarpałam z nią, walczyłam za wszelką cenę. Oddałam wszystko, a to zostało wyrzucone, zdeptane. Z nożem w plecach broczyłam na około, lecz tylko ja poległam splamiona.