iren53

Supełek radzę zrobić dokładne badanie tarczycy....i USG.....szyi....

napisz jak się zachowujesz jak jesteś na górce........

a Omega 3 to sobie kupię.......

Witam.....

Leczę się też sama biorę Alvente.. dosyć dobry lek ....nie płacze....jestem bardziej obojętna ale od czasu do czasu kręci mi się w głowie.....

Jestem przeciwko temu żeby poszedł do szpitala bo w jego przypadku źle się to skończyło...

Będąc w szpitalu kiedy był w manii........na dole mężczyźni na na pierwszym pietrze kobiety...i o rożnych chorobach.....wspólne wyjścia na spacerki przy chorobie kiedy jest mania kiedy występuje wzmożony popęd seksualny i szybkie nawiązywanie znajomości to skandal!!!! Miałam pisać skargę do Dyrekcji ale....na razie dałam sobie spokój...

Nie należyte pilnowanie pacjentów ucieczki....raz uciekł...

muszę w tym trwać ...nie mam wyjścia wspólne mieszkanie....nie pójdę do noclegowni....a wogle to teraz sama utrzymuje cały dom ....... bo na jego koncie siedzi bank bo musi spłacać dług....

W tej chwili jest w depresji/apatii/ dość ciężko przechodzi......pomagam......ale powiedziałam że jeżeli zrobi mi taki numer jak będzie na górce to w depresji będzie sobie sam radził.....bo moje zdrowie tak samo jest ważne......jak będzie dalej to Wam napiszę

dlatego że nigdy nie wiesz kiedy dopadnie Cię atak paniki, głęboki dół, chęci samobójcze, jak masz raka bierzesz leki i chemie, jak to nie pomoże to kaput, a w tej zasranej depresji nigdy niczego nie możesz być pewien, złapie Cię dół, weźmiesz żyletke i ciachniesz, potem zapewne tego żałując.

No właśnie to jest podejście chorych na depresje.......czekają na dół a potem makabra......jak się leczysz systematycznie i masz dobrze dobrane leki wyrównujące nastrój to nie wpadniesz w głęboki dół......ale jak się bierze leki od przypadku do przypadku no bo się np: che wypić itp ....to miejcie do siebie pretensje.....

Ja mam w domu osobę chorą na CHAD ..... i wiem jak to jest.....inny horror......

Myślę ze jesteś inteligentnym facetem.....pomyśl ...

jak ludzie leczą się np: na cukrzycę i do końca życia......to normalne....a jak ktoś ma depresję to coś innego też trzeba się leczyć....

i nic w tym nie ma gorszego czy lepszego.....

Tak dostałam Alvente ........pomaga , nie płacze wszystko.... mi wisi... itd.....dosyć dobry lek tylko od czasu do czasu kręci mi się trochę w głowie...

Z psychologiem rozmawiałam ----- żebym była zdrowa wykluczyć problem ...... ,,chyba zabić,,

muszę tak żyć ......... jak dalej się potoczy .....będę pisać....

A faktycznie......mamo daj spokój.....

może jak przeczyta co my tu piszemy to da spokój....

myślę że jeszcze pępowina została nie przecięta..... i mama wreszcie musi to zrobić...

Anielica.....ile masz lat .......ale piszesz że jesteś dorosła to dlaczego mieszkasz z mama wyprowadź się

czy zdajesz sobie sprawę jak rodziny ciężko mają i co przeżywają z osobami chorymi na CHAD przeczytaj jaki ja mam horror!!!!!

,,Część.......jestem na forum od nie dawna......założyłam temat w ..Problemy w związkach i w rodzinie,,

Przeczytajcie jakie ja mam życie z osobą chorą na CHAD......proszę o porady.....

,,Witam.....

Nie będę za dużo się rozpisywać....napiszę w skrócie:

Żyje z osobą /15 lat/ chorą na depresję afektywną dwubiegunową,jakie jest to trudne mogą powiedzieć osoby i rodziny które z takimi osobami przebywają.

Jak mój ukochany jest w depresji /apatii/ jest ciężko wspomagam go jak mogę.....wiem że ten okres jest niebezpieczny dla niego ..

ale ja w miarę wytrzymuje....pogorszyło się w ubiegłym roku na tyle że poszedł do szpitala psychiatrycznego i to był błąd /szpitale sa nie przystosowane do leczenia tej choroby brak warunków/....tak go nakręcili jak wyszedł po miesiącu wszedł w MANIĘ.....i dosyć poważnie że nie można było z nim dać rady..

1.Kredyty nabrał na 60.000 tyś wszystko przegrał w kasynie....

2.Kontakty towarzyskie- przywiózł ze szpitala dziewczynę 28 lat a ma 53lata .....oczywiście pogoniłam....a możecie sobie wyobrazić co ja przeżyłam że sama znalazłam się u psychiatry i biorę leki bo myślałam że zwariuje.

3.Jak stracił wszystkie pieniądze ...... to wrócił do domu i mnie obwiniał że mu przeszkadzam w jego szczęściu itp

4.Puki był w mani był w domu horror.....

5.Znowu jest w apatii...przeprasza za to co mi zrobił.....płacze,nie je... itd

6.Jestem teraz bardziej zimna....nie mam już siły...ale tym razem pojechał do pracy....jest w delegacji to mam trochę spokoju...

dzwoni ...płacze ze mnie kocha....

Wiem ze jest chory......boje się kiedy wejdzie znowu w manie.....co robić leki za bardzo nie pomagają.....

Powiecie ......albo dajcie mi jakaś radę jak z taką osobą postępować i wytrzymać żeby samemu nie zwarjować..,, :why: ,,

Buli ........jak kochasz to poczekasz..

i pamiętaj nie ........oznacza nie.....

ona ma dopiero 19 lat ........ ma czas...... i sama musi się zdecydować na pójście do psychologa.....nic na siłę......

Oleńko tak mi Ciebie szkoda.......nie masz w domu poczucia bezpieczeństwa.........nie wstydź się idź do pedagoga albo poszukaj w internecie gdzie w Twojej miejscowości jest opieka społeczna oni Ci pomogą.......wiem ze masz dopiero 15 lat posłuchaj nas my Ci dobrze radzimy ...

Trzymaj się i pisz jak najwięcej......

Ja osobiście się leczę u psychiatry.....ale nie mam myśli samobójczych ...raczej chciałam jego i ją zabić ...i było mi wszystko jedno.....co będzie .......najwyżej poszłabym do wiezienia i miała święty spokój......

Myślę że osoby z CHAD nie powinni wogle zawierać związków małżeńskich bo przy silnej mani towarzyszy duża rozwiązłość seksualna......i w ten sposób zawsze ranią osobę ukochaną......

A osoby obydwie chorujące CHAD+CHAD tez niebezpiecznie bo jak bedą w depresji/apatii / to zaplanują samobójstwo.... chyba ze by chorowali przemiennie...ale tego sie nie da zaplanowac....

Część.......jestem na forum od nie dawna......założyłam temat w ..Problemy w związkach i w rodzinie,,

ale znalazłam tu temat który mnie interesuje.....poczytałam wasze posty.....trochę się poduczyłam a zarazem mnie przestraszyły zdania ,,ja się cieszę ze jestem na górce,,

Przeczytajcie jakie jam mam życie z osobą chorą na CHAD......proszę o porady.....

,,Witam.....

Nie będę za dużo się rozpisywać....napiszę w skrócie:

Żyje z osobą /15 lat/ chorą na depresję afektywną dwubiegunową,jakie jest to trudne mogą powiedzieć osoby i rodziny które z takimi osobami przebywają.

Jak mój ukochany jest w depresji /apatii/ jest ciężko wspomagam go jak mogę.....wiem że ten okres jest niebezpieczny dla niego ..

ale ja w miarę wytrzymuje....pogorszyło się w ubiegłym roku na tyle że poszedł do szpitala psychiatrycznego i to był błąd /szpitale sa nie przystosowane do leczenia tej choroby brak warunków/....tak go nakręcili jak wyszedł po miesiącu wszedł w MANIĘ.....i dosyć poważnie że nie można było z nim dać rady..

1.Kredyty nabrał na 60.000 tyś wszystko przegrał w kasynie....

2.Kontakty towarzyskie- przywiózł ze szpitala dziewczynę 28 lat a ma 53lata .....oczywiście pogoniłam....a możecie sobie wyobrazić co ja przeżyłam że sama znalazłam się u psychiatry i biorę leki bo myślałam że zwariuje.

3.Jak stracił wszystkie pieniądze ...... to wrócił do domu i mnie obwiniał że mu przeszkadzam w jego szczęściu itp

4.Puki był w mani był w domu horror.....

5.Znowu jest w apatii...przeprasza za to co mi zrobił.....płacze,nie je... itd

6.Jestem teraz bardziej zimna....nie mam już siły...ale tym razem pojechał do pracy....jest w delegacji to mam trochę spokoju...

dzwoni ...płacze ze mnie kocha....

Wiem ze jest chory......boje się kiedy wejdzie znowu w manie.....co robić leki za bardzo nie pomagają.....

Powiecie ......albo dajcie mi jakaś radę jak z taką osobą postępować ..,,

Witam.....

Nie będę za dużo się rozpisywać....napiszę w skrócie:

Żyje z osobą /15 lat/ chorą na depresję afektywną dwubiegunową,jakie jest to trudne mogą powiedzieć osoby i rodziny które z takimi osobami przebywają.

Jak mój ukochany jest w depresji /apatii/ jest ciężko wspomagam go jak mogę.....wiem że ten okres jest niebezpieczny dla niego ..

ale ja w miarę wytrzymuje....pogorszyło się w ubiegłym roku na tyle że poszedł do szpitala psychiatrycznego i to był błąd ....tak go nakręcili jak wyszedł po miesiącu wszedł w MANIĘ.....i dosyć poważnie że nie można było z nim dać rady..

1.Kredyty nabrał na 60.000 tyś wszystko przegrał w kasynie....

2.Kontakty towarzyskie- przywiózł ze szpitala dziewczynę 28 lat a ma 53lata .....oczywiście pogoniłam....a możecie sobie wyobrazić co ja przeżyłam że sama znalazłam się u psychiatry i biorę leki bo myślałam że zwariuje.

3.Jak stracił wszystkie pieniądze ...... to wrócił do domu i mnie obwiniał że mu przeszkadzam w jego szczęściu itp

4.Puki był w mani był w domu horror.....

5.Znowu jest w apatii...przeprasza za to co mi zrobił.....płacze,nie je... itd

6.Jestem teraz bardziej zimna....nie mam już siły...ale tym razem pojechał do pracy....jest w delegacji to mam trochę spokoju...

dzwoni ...płacze ze mnie kocha....

Wiem ze jest chory......boje się kiedy wejdzie znowu w manie.....co robić leki za bardzo nie pomagają.....

Powiecie ......albo dajcie mi jakaś radę jak z taką osobą postępować ..

Potrzebuje wsparcia

Witam Was wszystkich serdecznie.....

Znalazłam się na tym forum z kilku przyczyn...

Pierwsza ze sama mam depresje....

A druga ważniejsza to szukam osoby która żyje z partnerem z ,,depresja afektywną dwubiegunową ,,szukam wsparcia i wymienienia doświadczeń jak żyć z osobą chorą na tą chorobę....możne gdzieś jest otwarty taki temat jak nie to sama otworze.... iren