zuz_a

najlepiej jedno i drugie

najlepsze wyniki daje dobranie leków a wiec psychiatra i psychoterpia wiec psychoterapeuta

jesli poczytałeś to forum to juz to wiesz :)

powodzenia

na razie walcze o to by w ogóle skorzystał z jakiejkolwiek pomocy, o wizycie u psychiatry a tym bardziej psychologa nie ma mowy, a oddział dzienny to juz kosmos

na próby nieulegania natrectwom reaguje atakami paniki ( łacznie z placzem, trzesienie sie, kiwaniem itd) lub atakami furii - nie wiadomo co lepsze)

aktualnie z jednej strony mamy spokoj bo sie z nikim nie kontaktuje, z drugiej martwimy sie do czego to doprowadzi

tak juz bywalo kiedyś, ale ja po prostu juz nie mam siły

popieram psychoterapie

leki tak, ale docelowo poszukaj terapeuty, to znacznie zwiększy szansę na poprawę

oprócz pracy nad lękami warto przyjrzeć się relacji z partnerem, odbudować własną wartość

Ty i Twoje zdrowie jesteś najważniejsza i tego sie trzymaj

ściskam Cię

chyba ze ma sie przyjaciół dla których nie ma świętości :) o 6,30 domagają się śniadania i już

dobry psychiatra to podstawa, warto poszukać a nawet zmienić jesli ten do którego trafisz "nie pasuje"

a dobry psychiatra skieruje cie na psychoterapię, bo połaczenie leków i psychoterapii to największa szansa sukcesu

masz problemy z dzieckiem, ale nie rozwiążesz ich jeśli nie pomożesz sobie

witaj w klubie

z tym, że ja chciałabym sie obudzić .... no tak powiedzmy 7go stycznia

doskonale Cię rozumiem

wspieraj chłopaka

ale koniecznie myśl również o sobie, nie odcinaj sie od świata, rodziny, przyjaciół i swoich przyjemności

dbaj również o siebie

ściskam Cię mocno

nie mam depresji i nigdy nie brałam leków na depresję wiec nie wiem czy bede tu dobrym doradca, ale

jesli po roku leczenia u psychiraty "państwowego" nie odczuwasz poprawy ......

a po wizycie prywatnej widzisz różnice .....

to nad czym sie tu zastanawiać ??

nawet zebym miała jeść suchy chleb to na wizyty do lekarza który mi pomaga znalazlabym pieniądze

i z pewnością trzymałabym sie jednego lekarza

trzymam kciuki

na mojej aktualnie kurz i szaro

skąd bierzesz energię do życia?

wielkie dzieki, w rozumie to ja wiem ze nie moge nikogo zmusic do leczenia, ale własnie bezradność jest najgorsza,

no i sa jeszcze emocje, uczucia ... ech

na dokładkę teraz obawiam sie ze oprócz nerwicy doszły jakiegos innego rodzaju zaburzenia osobowości - nie poznaję człowieka z którym przeżyłam ponad 20 lat, to małżeństwo wisi na włosku, w zasadzie juz go nie ma , ale jest jeszcze ojcem i synem ( chora matka)

a jednak nie leczy sie, nie chce o tym nawet rozmawiać

dlatego napisałam, że powinno sie uczciwie mówić o swojej chorobie, jeśli ktoś jest naprawdę blisko to zrozumie i pomoże, oraz łatwiej będzie mu zroumieć "dziwaczne" zachowania, ale warunkiem jest decyzja osoby chorej że się leczy, tak uważam

bez znaczenia, ale dzieki za info :), to był komputer córki, na swoim mam IE i Mozille i jest ok :)

ok, zmiana przeglądarki pomogła, tamto to był Chrom :) --> a podobno taka świetna jest

Chciałabym porozmawiać o tym jak żyć z osobą z NN, założyłam taki watek, ale moderator przeniósł go do grupy Dyskusje ( w sumie nie wiem czemu bo chciałam porozmawiac dokładnie o nerwicy natręctw) i jakoś nikt tam nie odpowiada.

Jak przekonać bliska osobę do leczenia - leków i psychoterapii?

Ja już straciłam wiarę że będziemy normalnie żyć , nasze życie to koszmar, jestem bliska decyzji o rozstaniu, naprawdę zniosłam wiele i wiele moge zrobić ale mąz od trzech lat twierdzi ze sobie sam poradzi a jest tylko coraz gorzej, co mam robić to juz naprawdę nie wiem.

Chetnie porozmawiam osobą bliską chorej lub właśnie z osobą chorą, czego oczekujecie od partnera, jak Wam pomóc. Moj maż wymusza nasz udział w swoich natręctwach. Wiem od psychiatry , że to błąd ale nie uleganie powoduje ciąg bezustannych awantur, nie da sie funkcjonować. Czy ktos mi odpowie ?

jesli to rzeczywiscie nerwica to niezrozumiałe dla drugiej strony "dziwaczne" zachowania szybko doprowadzą do kryzysu - lepiej więc moim zdaniem uczciwie powiedziec o swoim problemie, pod warunkiem, że sie go leczy, jest w terapii i pracuje nad tym, w przeciwnym razie rujnuje życie wszystkich wkoło

wchodze na forum tematyczne np. nerwica lękowa , mam info ze zawira 2tys. postow a zadnego nie widze

czytam tylko aktywne watki, a teraz weszlam w "zobacz swoje posty" i stad widze odpowiedź

chcialabym porozmawiac o tym jak zyc z osoba chora na NN, jak z nia rozmawiac, jak namówic na leczenie

moj maz ma zdiagnozowana nerwice natrectw, ale nie chce sie leczyc, zrujnowal całe nasze zycie, ma jakis rozpad osobowosci bo z wrazliwego czlowieka stal sie kims zupelnie obcym, kogo nie obchodza bliscy, nawet ciezko chora matka, nie chce sie leczyc, wszytsko wie lepiej, jedynie uleganie jego obsesjom daje chwilowy spokoj, o trwa juz 3 lata,

-- 14 gru 2011, 10:45 --

nikt nie chce pogadac ? ani nerwicowcy - czego oczekuja, ani ich bliscy - jak daja soebi rade z wymuszaniem, uleganiem natrectwom?

jestem po rozmowie z psychiatrą który zabronił mi ulegac natrectwom meza, a on jest nie do zniesienia, obwinia mnie ciagle o swoją chorobę

a ja niedlugo sama zostane pacjentem psychiatry bo mam wszytskiego dosyc

czemu nie widze zadnych postów ?