Długo się wahałam żeby się zdecydować aby o sobie opowiedzieć i o swoich problemach ale nareszcie widzę że nie jestem z nimi sama!
Od roku walczę z nerwicą- jak się okazało lękowo-depresyjną. Moja przygoda zaczęła się od ataku duszności, drętwienia rąk, uczucia ''płynięcia czegoś do głowy''. Poszłam z tym do lekarza. Zrobili mi wszystkie podstawowe badania, byłam również u kardiologa i endokrynologa. Wszystko ''niby'' ok.
Ale ja widziałam u siebie wszystkie śmiertelne choroby świata. Dwa razy podczas jak ja to nazywam ataku miałam tak jakbym była w jakimś letargu, jakbym traciła zmysły...myślałam że zwariuję na dobre i zamkną mnie na oddziale zamkniętym To było okropne. Wkońcu zdecydowałam się pójść do psychiatry co było dla mnie (kiedyś) niezłym obciachem. Pani doktor bardzo młoda przez co w mojej ocenie nie doświadczona przepisała mi Citabax i afobam. Citabax biorę od 5 dni i czuję się dość 'dziwnie', afobamu wolę nie próbawać choć wykupiłam bo jestem poddatna na używki.
Za dwa tygodnie rozpoczynam psychoterapie, i szczerze mam nadzieje że to coś pomoże. Mam dość tych lęków, boję się panicznie śmierci i ... ludzi. Ich zdania na mój temat. Mam dość tej choroby. Wiem że może to dziwnie zabrzmi bo nie życzę tego nikomu ale dobrze że są tacy ludzie którzy tez tak mają i rozumieją takich ludzi jak ja.
pozdrawiam K.
