Moje życie było uporządkowane, do czasu, aż ojcu nie pomieszało się w głowie. Mam problemy z samą sobą, na rece blizny z moimi inicjałami, a w głowie mętlik... Jestem anonimem dla większości z was, o ile nie dla reszty. Boję się żyć, kiedy ojciec zostawia mnie i matkę bez pieniędzy, a studiującą siostrę totalnie olewa, kiedy my nie możemy jej pomóc. Teraz nie potrafię się wysłowić. Nie potrafię spokojnie oddychać i mówić o moich marzeniach o narkotykach i detoksykacji. Boję się samej siebie... Nie potrafię rozmawiać z nikim twarzą w twarz. Trudno opisywać problemy. Najlepiej przeczytajcie na moim blogu. Tam jakoś ujęłam to wszystko w słowa. Proszę o pomoc.
