sfolen

Wiem że strasznie odkopuje, ale na jakiś czas to minęło, wolałem nie wchodzić na to forum i nie przypominać sobie tego. Przestałem chodzić do psychologów i psychiatrów... ale cóż 1 września - czuję że to wraca... :/. Nie zmieniłem się nic, zmienił się tylko fakt że wtedy szkoła się skończyła, a teraz zaczęła...

Ok. Długo z tymi kretynami, co mam w klasie nie wytrzymam. Już do szkoły chodzę w kratkę. Boję się tam chodzić. Nie wiem co zrobić. Nie mam już siły.

Adamo - myślałem o tym, ale czy to nie będzie zbyt dziwne? Jak coś napisze jeden raz, to później jak to czytam to mi się to nie podoba. Ze wszystkim tak jest.

tylko zauważ że na tym też polega moja "choroba" - nieśmiałość.

może i nie mówię... ale to chodzi o to że po pierwsze boję się mówić wszystko, bo boję się że ona powie to moim rodzicom. Już tak było. A po drugie to w dzień wizyty lub nawet już dzień przed zaczynam się nagle czuć i nawet zapominam o tym co mi dolega ;|

to już drugi. a zresztą inni sobie tego chwalą.

właśnie obawiam się że psychiatra nie bierze na poważnie tego jak się czuje.

ale co mi to da ze tam zajrze. Nie znam sie na tym. Wolałbym żeby ktoś mi pomógł wybrać. Tak w ogóle to na co to ma byc lek? Na pewnosc siebie, depresje, samoocene?

No to co ... jaja sobie ze mnie robią? Nie biorą na poważnie tego jak ja się czuje? Mam wrażenie że psychiatra uważa że ze mną wszystko dobrze, tylko sobie coś wymyślam... -- 13 mar 2011, 21:42 -- Nie posiadam miłości. Po ostatniej stracie dziewczyny przestałem w to wierzyć. I mimo że minęło już prawie 5 miesięcy ten temat dalej mnie dobija. Nie wierzę już w miłość. Wszystkim zależy tylko na własnej korzyści.

w sumie wizyt u psychiatry i psychologa to może z 15. niestety chodzę do takiej poradni, gdzie są odległe terminy. A zresztą uważam że to i tak bez sensu jest...

Psychiatra i psycholog nie pomaga.

Może jakieś leki na to są? Brałbym co da radę. -- 09 mar 2011, 18:41 -- pomóżcie

Pomożecie? : (

LitrMaślanki, jak sobie z tym poradzić? Jakieś leki są na to. Mam nadzieję że fobii społecznej nie mam.

Pomogłaś. Z tym że nawet głupio mi się do kogoś po jakąś pomoc zwracać. Zdaje mi się że mój psychiatra nie do końca rozumie problemu. Myśli że wszystko jest już dobrze.