all_impure

Witam   Jutro mam wizytę u psychoterapeuty- zobaczę co mi powie.

Cześć Wam :) jakieś 15 lat temu miałam nerwicę -ataki paniki,lęk przed lękiem,lęk przed wyjściem do ludzi  itp.Byłam u pani psycholog,która powiedziała mi ,że mam nerwice.Walczyłam jakijakoś sama dałam radę z tego wyjść. Teraz,jako prawie 40-letnia kobieta muszę poszukać pomocy ,bo nie chcę tracić czasu i na własną rękę szukać co mi jest lub co może mi pomóc. Od zeszłego roku mam inne stanowisko w pracy (jestem "wyżej" niż byłam)  i wtedy zaczęły się akcje --> nocne ataki paniki ,nie spanie do nocach,katastroficzne myśli ( "nie wiem co się stanie ale coś złego"). Ogólnie jestem osobą nerwową,cholerykiem ale z drugiej strony bardzo wrażliwą -jeśli ktoś mnie kiedyś uraził to pamiętam to do dziś i często analizuję w myślach daną sytuację.Oprócz somatycznych akcji (klucie w prawym boku ,drażliwość żołądka,szczękościsk/mrowienie/napięcie szczęki ) pod koniec grudnia dopadło mnie coś czego wcześniej nie miałam - myśli,ze chyba zwariuję,ze chyba jestem chora psychicznie itp.W sumie nadal zastanawiam się czy to na pewno nerwica? Może mam depresję? Może mój wredny charakter to jakaś choroba psychiczna?

Witam Was wszystkich.Mam nerwicę...zaczęło się 2 lata temu...przez pół roku był koszmar...potem bylo coraz lepiej...w końcu całkowicie zniknęło ...od kilku miesięcy zauważam pewne symptomy ..ale nie boje sie ..te ataki sa o wieeeele mniejsze niz na poczatku..teraz wiem jak to niszczyc w zarodku .. ale po co ja tu w ogole?...otóż chcę Wam powiedzieć ,ze z tego da sie wyjsc..zyc normalnie...:)

Ja w pierwszej fazie tej przekletej choroby brałam wszelkie uspokajacze jakie sa dostepne na rynku ,kropelki,herbatki,psychotropy....

Teraz od czasu do czasu pije melise:D >

Pozdrawiam :)