eM

pudlo wlaczam tylko na 'chirurgow', czasami na 'gotowe na wszystko'

proson break- ogladnelam odcinki, ktore ukazaly sie do tej pory.

pisze wiersze i groteski. slucham muzyki. gadam do siebie- wsciekam sie. szczękam zebami. ide na spacer (raz mial sie skonczyc powieszeniem). pije wino i zapalam kadzidelka. czasem gadam z ludzmi. wale piesciami w twarde rzeczy.

kiedys pilam kawe. juz mi nie wolno, bo za bardzo aktywuja sie receptory dopaminowe- stany furii itp.

jeszcze nie rzezbie. moze kiedys zaczne rzezbic w kamieniu.

 

pamiec, koncentracja, inteligencja... malym roztrzepancem zawsze bylam...taki juz jest moj organizm, zdeterminowany genetycznie, na dodatek jestem wczesniakiem. choroba takze wplynela na moje zdolnosci poznawcze.

 

byc moze uda mi sie pozytywnie stymulowac mozg za pomoca biofeedbacku.

 

nie ufam do konca nikomu.

a szczegolnie wlasnej podswiadomosci.

 

rodzina chce mi pomoc, ale takze wywiera na mnie duza presje. pragna, abym zdobyla dobry zawod...

od siebie tez duzo wymagam. cholerny idealista ze mnie. zalezy mi na szczesciu rodziny, innych ludzi- ehh marza mi sie utopie...

pare moich dziabnietych mysli:

 

groteska namber tfu

 

biore gazete:

 

01001000100000101111010010010101010

00010001000101110111101111101010101

01010101000011100101010101111010111

11001111000101010101010111101010101

 

otwieram ksiazke:

 

110011110001010101010101111010101010101010100001110010101010111101011100010001000101110111101111101010101

01001000100000101111010010010101010

 

mama mowi:

 

00010001000101110111101111101010101

 

(dorota obiad na stole dawno juz wystygl)

 

D.P all rights reserved

 

 

śmiertelnik:

 

-jaka jest śmierć?

slodka, slona…

kwaśna?

 

M. Polikarp:

 

-popieprzona.

 

 

uwagi: gorzka nie, bo to zbyt szybkie okreslenie (domyslne niemal)

 

D.P all righs reserved

 

 

przypowiesc o plocie

 

wracam sobie ze szkoly...

ide sobie na akacjowej

 

ludzie maja pieski, piesyyy, biesy

i jest tam taki walniety wilczur

 

zobaczyl mnie

i zaczal skakac i grube wydobywac ze swego zwierzecego gardziola

 

patrze sie...

biedny jestes, niewolniku czlowieka...

zwariowales

a my sie cieszymy, ze tu gnijesz

 

kudlaty zaczal jeszcze wyzej skakac, gwaltowniej

 

mysle sobie- zaraz wyskoczy

 

[...]

 

ja go zabije

czy on mnie...

 

D.P. all rights reserved

 

groteska w kropeczki (bron boze fioletowe kropki na zoltym tle!)

 

kropki sa jak dziury dziurki i dziureczki

 

kropka jest symbolem dziurki

 

tak jak przedstawieniem czlowieka jest kolko i piec kresek

 

dziura tu dziura tam w skarpecie 7 dziurek mam

 

ale nie w kieszeni na szczescie

 

kropki sa chyba teraz znowu 'modne'

 

spodniczki bluzeczki paseczki... wszystko w kropeczki

 

kropa jest symbolem dziury

 

wiosna... popatrzec na polskie ulice i wszystko jasne...

 

kropa jest symbolem przesladowcy

 

kropa jak dziura

 

w glowie

 

dziura od kuli...

 

dziura jest symbolem nienawisci i slepej glupoty

 

dziura w czaszce dziura w mozgu

 

pietno ofiar

 

dziury w sumieniach

 

dlaczego ludzie wciaz sie tak 'blogoslawia'

 

dlaczego dziura nie moze stac sie kropka

 

symbol nie czyn...

 

trzy kropki- 'wielkoropek'

 

stawiam je wtedy kiedy sadze ze odbiorca bedzie wstanie ruszyc wlasnym mozgiem

 

ja jestem chora na kropke

 

pojedyncza (#!)

 

powiem tylko ze kropki-dziury

 

sa jak kieszenie pana kleksa (no i mial fajowe piegi)

 

sa gleboooooooooooooooooookie

 

i przypominaja i przypominaja

 

mi o tym ze

 

zyje tu

 

sa takie kierunki w sztuce- pointylizm i dywizjonizm

 

czyli obraz z kropek

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Georges_Seurat

 

D.P all righs reserved

 

 

mysl przyobiednia

 

jem rosolek i...

 

ciekawe czy Pan Jozef je rosol z wlasnej kury?

 

chyba nie

 

bo zapewne

 

kury Pana Jozefa biora koguty z sasiednich gospodarstw

 

na seksapil

 

faceci sa glupi

 

przynajmniej koncza zaszczytnie... jako obiad

 

slawnego hodowcy drobiu

 

Pana J

 

G.Halama

 

my idiol

 

http://www.youtube.com/results?search_query=halama&search=Search

 

D.P. all rights reserved

 

 

ziemia, planeta ludzi

 

kopernik sie mylil

 

ziemia nie kreci sie wokol slonca

 

nie system heliocentryczny

 

a system moneycentryczny

 

fortuna kolem sie toczy...

 

na tym kole

 

ludzie

 

przygwozdzeni

 

odczuwaja jedynie wlasna grawitacje

 

gore i dol

 

odczuwaja

 

nie widza

 

ludzi pod i nad...

 

na tym samym kole machiny

 

to kolo jest tylko jednym z jej trybow

 

do czego sluzy maszyna?

 

kto ja zbudowal?

 

na srubach skrzepla krew

 

smuzka scieka pot...

 

slychac wzdychania

 

slychac jeki

 

slychac ryki

 

slychac smierc...

 

uchem tego nie uslyszysz

 

okiem nie zobaczysz

 

dreszcz mnie przeszyl…

 

oni cierpia… obojętnie!

 

ich twarze zmieniaja sie na ulamek chwili…

 

zacisniete zeby

 

przygryzane wargi az do krwi

 

konwulsje

 

oczy scisniete jeszcze bardziej… już ich nie otworza

 

to scena przed wyzionieciem ducha

 

de revolutionibus orbis coelestium

 

de revolutionibus orbis humanus...

 

http://www.griseldaonline.it/percorsi/3checcoli_6d.htm

 

D.P. all rights reserved

 

imperium egoistow

 

swiat jest taki maly...

 

mysle patrzac na zminaituryzowany widok zza okna

 

ktory ukazuje mi tafla

 

w filizance herbaty

 

bo kawy mi nie wolno

 

horyzontem jest zloty rabek

 

swiat jest taki maly...

 

zamknieci w szufladkach

 

mowimy chetnie

 

moj dom

 

moj samochod

 

moja dziewczyna

 

dobrze nam tak...

 

zmniejszac

 

skracac

 

ograniczac

 

ludzie wolni mowia...

 

nasze dobro

 

nasze piekno

 

nasze szczescie

 

ludzie zamknieci w swoich szufladkach...

 

tworza szufladki

 

szufladka z napisem praca

 

szufladka z napisem rodzina

 

szufladka z napisem wyrzuc smieci

 

zycie jest jedno

 

wspolne

 

i nie zawsze pod kontrola

 

 

http://www.fotos.org/galeria/data/520/medium/3Salvador-Dali-Burning-Giraffe.jpg

 

D.P. all rights reserved

 

 

alice in wonderland

 

w rekach trzymam

stary srebrny zegarek z lancuszkiem

 

ma zepsute pokretlo

czas plynie...

 

tyk tyk...

 

i kic kic

zwariowany Bialy Krolik

spoglada nerwowo na swoj zegarek-

'ranyjulek ranyjulek! spoznie sie!'

 

znika w kroliczej norze

 

ech tam tez czas plynie...

 

biedny Kapelusznik z Marcowym Zajacem

nie zadaja sobie z tego sprawy

 

nie chce byc

kolejna Alicja

 

ale jednak...

nie potrafie oprzec sie

pelnym zdradzieckiego uroku

usmiechowi

Kota z Cheshire

 

http://www.fromoldbooks.org/LewisCaroll-AliceInWonderland/pages/alice_06d/alice_06d-1438x2085.jpg

 

http://ww.umk.pl/~jacekm/rozdom.pdf

 

D.P all rights reserved

 

sceny rodzajowe

 

do wszystkiego można się przyzwyczaic

do monotonni dlugiej ciezkiej niesmacznej

 

trzy minuty

i bezbarwne gluty

zalane wrzatkiem

 

strawa dla ciala

papka

papu- ciapu uhumm

zatykacz układu pokarmowego

 

dobra punkt zaliczony

 

dalej

pudlo z drutem

lub jak kto woli

odbiornik telewizyjny

z antena

do zmiany fal elektromagnetycznych

na

domowe pranie mozgu

meczyk

fajnie oglądać pilkoglowych

albo

6 tysieczny odcinek

o suchych lzach kasandry

uwielbiamy pasożyty tasiemce

w międzyczasie podziwiamy

dzielo dzialu reklamy

kupujac produkt x

bedziemy tacy szczesliwi

długowieczni i piękniejsi

nie liczmy ze madrzejsi

 

oczywiście zawsze

popijajmy roztworem glukozy/aspartamu

karmelu kofeiny kwasu fosforowego

doskonałego do odtykania rur…

zawsze…

boski napoj pop-kultury

czyli wielkiej bzdury

 

punkt zaliczony ptaszek postawiony

 

miejska wieczorna pustka zapada

miedzy klockami z betonu

nowoczesnego maszkaronu

i wielości samotności

upchane na kilkudziesięciu metrach

ograniczonych kwadratowych

 

buziulka szeroko ukazuje

piekny stan prochnicy

 

pora na milosc

hyh…

a teraz to tak…

seks na 1001 sposobow

 

kocham cie

jedynie mówi sie

przy

otwieraniu portfela

 

Milosc zostala

zgwalcona porzucona upokorzona

zastapiona zwierzęcym instynktem

 

głupi zyje tylko w jednym związku

po co się nudzic meczyc z tym palantem

leniem waleniem

 

tylko ja

Moje zycie i kropka

ale jakie jest…

Kogo to obchodzi

Mnie samego tez nie obchodzi

bo nie dochodzi

 

teoretykiem nurtow filozoficznych nie jestem

ale doskonale sprawdzam sie w praktyce

w hedonizmie

 

wlanym self-centryzmie

 

wlasna ‘godnosc’ potrafie bronic

 

eutanazja

aborcja

farmaceutyczne konsorcja

 

wpieraja- pigulka

twoje ego

chroni przerośnięte

sumienie sniete

 

to co pierdolniete

pielęgnujmy starannie

 

spanie…

wstawanie

z pozytywnym pomrukiem na ustach

‘cholera znowu do pracy’

wypowiadaja setki kacy

 

i tak dalej

dalej

dalej trwajmy!

 

słuchajmy jak nakreceni

Fałszywych prorokow

wsrod wlasnej głupoty

mrokow

 

a ten kler

na który wygodnie nam pluc

ci z ciemnogrodu bakalarze

odprawia za nas msze

i pojda na cmentarze

 

przypomniec

i w proch się obrocisz

 

Ludu jerozolimski

jeszcze wrocisz…

ukrzyzowac

po raz wtory….

 

Niewinnych

 

pod znakiem słusznej idei

postempu

 

czy obrzydliwego

podstępu?

 

D.P all rights reserved

 

uwagi: autorka nie wierzy w Boga chrzescijanskiego.

 

warhol

http://www.arch.mcgill.ca/prof/mellin/arch671/winter2005/student/ktruong/artomat7.html

http://www.saunalahti.fi/immopek/warhol/marilyn.gif

http://www.absolutad.com/gallery/warhol-2.jpg

http://beiderbecke.typepad.com/tba/images/warhol.jpg

http://accel17.mettre-put-idata.over-blog.com/0/08/39/13/a-partir-du-10-aout-2005/mao-warhol.jpg

http://academics.smcvt.edu/gblasdel/art/A.%20Warhol,%20Skulls.jpg

 

 

…_..._..._

 

… ._.._ ___ .__ ___ .__. .. … __ ___ ___ _... ._. ._ __.. ._._._

 

… ._._ … _._ ._. _.__ … _ ._ ._.. .. __.. ___ .__ ._ _. ._._ .._. ___ ._. __ ._._

 

.._ __ _.__ … ._.._ .._

 

_._ .._ ._.. _ .._ ._. ._ _...._ .___ . _.. _. ._ _.. .._ …__.. ._ _._. __.. ._.._ ___ .__ .. . _._ ._

 

…_._

 

 

http://www.picturesdirect.com/images/FA104%20Fanad%20Head%20Lighthouse.jpg

ja mowilam psychiatrze, ze widzilam smierc z moja twarza, pod drzewem, kiedy chcialam sie powiesic, na dodatek zmora mnie wysmila i plula mi w twarz! arrrrrrrrrr! wscieklam sie wtedy i pozniej mi sie odechcialo... psychiatra chyba uznal, ze bredze i na razie zoloft...

a o glosach... chyba nie mowilam psychiatrze, zapomnialam- powiem jej pod koniec maja, mam wizyte wyznaczona... glosy mam teraz czasami, kiedys byly dosyc czesto- meski glos (nieznajomy)- kazal mi sie rzucic pod tira, tak jakby mezczyzna stal za mna z lewej na ukos (najczesciej z tej strony). wtedy pragnelam bardzo swojej smierci. pisalam o glosach w poczatkowym, moim poscie.

hymm, kiedys mowilam o tym pierwszej psycholozce (zreszta zapomnialam o niej), polecila, abym szybko udala sie do lekarza... dobre pytania zadawala-

czy wierze, czy zdaje sobie sprawe, ze to jest nienaturalne to, co slyszalam, widzialam, jaki to byl glos, kogo, z ktorej strony itp

- nie wierze w 'wizje'. wiem, ze mam stlamszona podswiadomosc i zachwiana chemie w mozgu...

czasami dziwne rzeczy widzialam przy zachodach slonca (?)

 

deprseja urozmaica zycie...

takze miewam koszmarne, pesymistyczne wyobrazenia podczas czytania literatury, wprost nihilistyczny, dekadencki, poetycki nastroj... ciezko mi sie odejsc od takich mysli... dezorganizujace plan dnia.

 

najlepsze 'obrazki' mialam po pierwszej tab 50mg zoloftu- salvadore dali... niby wiesz, ze halucynacje masz z powodu poczatkowego dzialania leku na ukl nerwowy, ale stresu nie potrafisz zahamowac...

balam sie z domu wylazic, ale sie przemoglam strach i jakos sobie zyje.

 

glosy dosyc latwo mi zwalczac, nie przejmuje sie nimi, 'wizje' mnie ostatnio nie nawiedzaja.

 

Estreva- dobry psychiatra koniecznie wskazany, im szybciej sie do niego udasz, tym lepiej. wiesz, jak halucynacje odbieraja ogromne poklady energii psychicznej- zostaja z nas flaki.

 

ehh, najlepiej miec dobrego przyjaciela, ktory da nam kopa w 4 litery. wstac najtrudniej...

 

ja sobie czesto powtarzam- chcesz cos osiagnac w zyciu, to dzialaj! jesli smierc to szybka... bez dlugiej meczarni duszy

tygrys to moja metafora- samotnik, indiwidualista z niegasnacym poczuciem wlasnej wartosci, walczy o swoj honor, nie zgadza sie z niesluszna dominacja, nieufny, wytrawaly, ambitny, chce udowodnic wlasna wartosc, gleboko emocjonalny, zawsze stara sie opanowac emocje (ale nie ukryc) moze byc okrutny i msciwy- wobec otoczenia, ktore go mocno stresuje, na szczescie, zazwyczaj tylko szczerzy zeby i glosno warczy.

a tygrys rowniez dlatego, ze czasami mam ochote kogos rozszarpac, z powodu nagromadzonej zlosci... jeszcze nikogo nie zzarlam.

 

wczoraj psychiatra sie na mnie popatrzyl, dal mi leki i krzyzyk na droge.

do psychologa, u ktorego bylam ostatnio, nie pojde, bo mnie nudzi dyrdylamami (tak!), na swoje 19 lat mam calkiem spore, wlasne wyobrazenie o zyciu (w koncu pasjonat filozofii). owszem, czasem slucham ludzi, obserwuje swiat i wyciagam wnioski.

krotko mowiac- zycie to matrix chemiczno- fizyczny.

 

zakladam, ze dam rade we wrocku, siostra zaoferuje mi czasem jesc, bede sie uczyc, rysowac, projektowac, pojde na biofeedback (juz troche wsponialam o tym na forum) to lepsze dla mnie niz siedzenie w szpitalu i czekanie na 'niewiadomoco'. pozniej pomoge rodzicom w pracy...

jesli zdecyduje sie na smierc kiedys, zaplanuje to skrupulatnie, nie trafie do szpitala. z drugiej strony wyrzadze krzywde odobom, ktore mnie kochaja, hmm...

 

trudno byc tygrysem, zawsze postawie na swoim, jezeli zyc to tak jak ja postanowie, jak sie nie da, odejde...

 

zycze Wam wszystkiego dobrego

tygrysow jest na razie 10% [12]. jak milo

mam nadzieje, ze bedzie wiecej pasiastych, duzych kotow

tygrysy to dopiero maja fajnie- tyle kroliczkow kica kolo ciebie, a zębiska swędza, wyrr, wyrr

 

bardziej powaznie (to powyzsze jest polserio)-

nie wiem, co to otylosc, ale kiedys bardzo chcialam zapomniec o slodyczach (szkoda mi zabkow) i zaczelam je ignorowac, patrze na slodycze i mowie- po co mi sie opychac slodkosciami? ide dalej. nie istnieja dla mnie i tyle.

 

co do odchudzania- sadze, ze po fachowa porade warto udac sie do dietetyka. powinnismy sie przyzwyczaic do nowego zywienia, zapomniec o starych, zlych nawykach- na zawsze. mysle, ze w tej sprawie, trzeba byc radykalnym. chodzi przeciez o nasze zdrowie i cialo. nie rozmyslajcie o jedzeniu. warto sie wtedy napic wody, jesc owoce i warzywa. dobrze, jak ktos wspiera nas w podjetych staraniach, odciaga od pokus.

 

sport jest niezwykle istotny- pozytywnie mobilizuje cialo i umysl, przede wszystkim hartuje nasza wole. zawsze mi sie wydawalo, ze nie mam czasu na uprawianie sportu, ale w koncu sie przemoglam. ja sobie wybralam trase w parku do odbywania codziennych, porannych (ta pora mi najbardziej odpowiada) biegow. oczywiscie trzeba odpowiednio podwyzszac sobie poprzeczke- nie zameczajmy sie juz na poczatku, bo dobre chceci szybko zmienia sie w psychiczny opor. po wysilku fizycznym, nie zapominajmy o cwiczeniach rozciagajacych.

 

ja mam na razie inny problem- zapominam calkowicie o jedzeniu. nie czuje glodu. wynika to z tego, ze wczesniej zamierzalam sie zaglodzic. teraz, na szczescie rodzina mi przypomina o posilkach. ze stresu chudne bardzo szybko...

 

najtrudniejsze jest to, ze kiedy sie potkniemy, ciezko nam sobie wybaczyc popelnione bledy.

patrze na siebie wtedy z 'trzeciej perspektywy', wyciagam wnioski, planuje kolejne, realne podejscia. jest to konsekwentna wyrozumialosc wobec wlasnego ego. zrozumialam tez, ze rozwoj to nie wysilek na pokaz.

 

pozdrawiam

mam bardzo szerokie zainteresowania. kiedys nawet mialam spora wiedze. niestety, ostatnio czuje, ze wypralo moja pamiec...

ogolnie:

inspiruje mnie sztuka- szczgolnie malarstwo i grafika, film.

bardzo lubie biologie, chemie, fizyke- troche mniej.

namietnie zaczytuje sie w ksiazkach o psychologii.

cenie sobie literature piekna.

pisze (podobno wyrafinowane) groteski.

sport: rower, jazda konna, wspinaczka w obiektach zamknietych.

uwazam sie za nieudacznika.

 

moze zostane artysta, a moze nie...

 

jak ktos chce, moze napisac w googlach mighty_pirate

nieudacznik- pokaz im zęby! nie daj sie. w czym oni sa niby lepsi, wpanialsi, itd? nikt nie jest doskonaly! osoba inteligentna stara sie pomoc innym, a nie karmi sie swoja pycha. niech sie nie dziwia, ze swiat jest zly, tylko wezma sprawe w swoje rece. zlo o wiele latwiej jest wysiac, rozrasta sie ono szybko, natomiast dobro wymaga starannej pielegnacji. kazdy ma prawo do szczescia, nie pozwolmy na zatorowanie drogi do niej.

kazdy z nas potrzebuje serdecznego przyjaciela- czasem trzeba na niego poczekac... nie czuj sie sam, chcetnie my Tobie poradzimy w miare naszych mozliwosci.

jezeli widze, ze ktos mnie traktuje nieuprzejmie- to po pierwsze, to jest jego bląd. trzeba drugiej osobie wyjasnic sytuacje- prosze sie do mnie tak nie zwracac, dlaczego tak do mnie mowisz? co chcesz udowodnic? czy rozumiesz mnie?

niestety osoby 'nie na poziomie' sa czesto bardzo zniechecajace, nie musimy sie do nich dostosowywac- mowimy im otwarcie ich zle postepowanie w spokojnym tonie, moze z czasem zrozumieja, czym jest prawdziwe zycie.

ostatnio jestem bardzo smutny tygrys... malo brykam

 

brykac wprost uwielbiam.

Tygrys ze Stumilowego Lasu jest jednym z moich idoli.

witam.

moja historia w ultraskrocie:

jestem dopiero na poczatku drogi do wolnosci. leki biore od konca marca tego roku- zoloft i doxepin. a chora jestem od dwoch lat. szczerze, nikt dokladnie nie wie, co mi jest. a ja sie zgubilam w tej dzungli... wchodze w zycie i wiele spraw jest dla mnie wielka niewiadoma. to mnie irytuje zbyt mocno. kazde niepowodzenie bardzo przezywam. czekam na ustabilizowanie pozomu hormonow w moim mozgu...

 

nie wiem, jak dlugo masz problemy z wlasna psychika. pewnie zdajesz sobie sprawe, ze dlugotrwaly stres zmienia prace mozgu. dlugotrwaly stres utrwala szlaki chemiczne- gl dopaminy i adrenaliny (bo sprawa jest duzo bardziej skomplikowana, zainteresowanym moge podac dobre zrodla na ten temat). wychwyt serotoniny zostaje utudniony. na dluzsza mete zwiazki te dezorganizuja nasz organizm. prawidlowy mechanizm uwalniania calej masy hormonow zostal zachwiany. podawane leki maja za zadanie przywrocic chorego do stanu jak najbardziej optymalnego. zdiagnozowanie problemu jest sprawa trudna, niestety to wymaga czasu. sadze, ze leki i wizyty u psychologa nie zalatwiaja sprawy. moim zdaniem kazdy chory wymaga badania EEG mozgu- specjalisci ustalaja w porozumieniu z psychiatra (moga byc pewne zastrzezenia) i lekarzem rodzinnym profesjonalna metode stymulacji mozgu- biofeedback. potrzebne informacje na temat neurostymulacji wraz z adresami placowek wykonujacych takie badania znalazlam na stronie- http://www.eeg-biofeedback.com.pl/index.php?mod=oprogramowanie_brainmapping

 

jestem panem swego zycia. zawsze chce decydowac samodzielnie za swoje zycie. sadze, ze psychoterapeuci w moim miescie nie pomoga mi.

za tydzien jade do wroclawia i pojde na badanie mozgu. jak bede miala dostep do komputera, napisze o swojej bierzacej sytuacji.

 

pozdrawiam

mrr mrry! (witam Was)

 

zagubiony tygrys szuka porozumienia z innymi tygrysami i fajnymi zwierzaczkami. z kroliczkami chyba tez moge sie dogadac.

 

moze moja historia, komus pomoze podjac kroki do wolnosci.

albo ktos uzna, ze mozna fajny film zrobic o zwariowanym trygrysku.

 

(prosze sie nie urazac za powyzsze okreslenia- to sa przenosnie)

 

przyjaznie do Was mrucze- mrrru, mrrrum!

pisze do Was moi Drodzy, bo jestescie ludzmi, ktorzy przezywaja podobne skrajnosci, czerpie z waszego doswiadczenia, a swoja postawa zyciowa pokazuje, ze walcze. rozmowy z Wami daja mi duzo do myslenia, ciagle w swoim zyciu daze do wlasciwego samookreslenia sie. chodzacy ze mnie paradoks- zyje jeszcze, dlatego ze wojuje z calym swiatem, z soba samym tez... bo jestem perfekcjonista. nie oczekuje od Was znaczacego wsparcia.

smieszne jestem zwierze- tygrys. okropnie dziki tygrys zamkniety w klatce zdechnie. nie pojde do szpitala, bo to mi nic dobrego nie da(bede ryczec calymi dniami ze wscieklosci i zezre ludzi tam pracujacych). innym tygrysom mowie, ze szpital nie jest dla nich szybka koniecznoscia (tak mi sie wydaje). nie ufam nikomu. ja tylko sprobowalam sie leczyc u psychiatry i psychologa. mam zamiar zrezygnowac z psychologa (poszlam do psychologa tylko dalego, ze chcialam uzyskac kontakt do dobrego psychiatry) i zaczac inna terapie. na razie sie orientuje. wspomnie o niej pozniej.

w tej dzungli, w ktorej obecnie mieszkam jest mi ciezko byc, wiec przenosze sie do drugiej, tam tez, mam nadzieje znajde fachowcow, ktorzy mi pomoga. potrzebuje wlasnego kata, spokoju i swobody. w domu z rodzina zeswiruje, a oni rowniez. bardzo ich kocham, zyje dla nich, ale swiat tez chce zdobywac, tak, jak postanowilam. nie udaje mi sie na razie, wiec sie wsciekam i do wszystkich groznie pomrukuje.

ja uwazam, ze nie potrzebuje hospitalizacji. nie pozwole na sobie esperymentowac do woli, przeciez ja ich nic nie obchodze!

moja rodzina wie, ze wyjade na troche. chyba ta decyzje akceptuja.

tygrys to byt absolutny, niezalezny. siedzenie w szpitalu mu tylko zaszkodzi.

czesc, nazywam sie eM i jestem nalogowym pesymista

mozna mnie spotkac czasem na pewnym forum naukowym

leki biore od konca marca tego roku, jak pamietam...

siedze w piekle.

dlugo meczylam sie sama- ok 2 lata. myslalam, ze poradze sobie... rodzice nic nie wiedzieli... jakos tak wyszlo, ze pani od biol powiedzialam o chorobie, i ze chcialam sie powiesic na drzewie (nie powiesilam sie, bo zobaczylam smierc pod drzewem, byla ubrana na czarno, lysa glowa z moja twarza). dostalam kontakt do psychologa. udalam sie sama. psycholog skierowal mnie do psychiatry.

pani psychiatra dala mi zoloft 50 mg/rano. wizje mialam arcyfajne... bylo tak strasznie, ze powiedzialam rodzicom, ze biore leki...po ok jednym opakowaniu- ok miesiac brania, zaczelo mi odwalac. doszlam do wniosku, ze nie mam po co zyc, krotko mowiac, wiec przestalam jesc i nie mialam zamiaru wstawac z lozka. rodzice zawlekli mnie do psychiatry. pani dr popatrzyla sie na mnie i sie zapytala, czy bym nie poszla do wariatkowa... . mi bylo obojetnie. jeszcze pogadala z rodzicami. mama sie lekko zalamala, poczulam sie winna. powiedzialam, ze chce zdac mature i do szpitala nie pojde(tak naprawde nie chcialam zdawac, bo po co? szkoda mi bylo rodzicow) zapisala mi doxepin- 1 tab na noc i kazala brac 1 tab zoloftu rano i pol tabletki popoludniu. od poczatku maja nie biore doxepinu (wg wskazowki lekarza), bo musze miec przytomny umysl- po doxepinie czuje sie jakbym byla plazma

bylam u drugiego psychologa- rodzice mnie zaprowadzili-

hymm, jestem durna. klopoty z koncentracja i pamiecia mam od dawna. szkole jakos skonczylam. srednia fajna, ale ja jestem... wariatka. teraz z nauka jest z jeszcze gorzej. od poczatku matury jestem piekielnie nerwowa, scieram sobie zeby, nie radze sobie ze stresem, gubie co chwila watek mysli, zastanawiam sie nad pisownia slow, bardzo wolno pracuje

nie chce dalej jesc, rodzice musza mnie prosic... otwarcie mowie, ze sie kiedys powiesze, albo zaglodze. samochodu nie prowadze, bo sie chyba zabije- mam taka pokuse...

wczoraj oznajmilam rodzince, ze jestem ateista. bardzo sie z tego ucieszyli. za tydzien, po maturze wyjezdzam z domu. bedzie mi lzej i im chyba tez... dodam, ze ostatnio rodzice tez straszyli mnie wariatkowem, nie dziwie sie, bo nie wiedza, co ze mna zrobic...

nic juz chyba nie pamietam...

jeszcze pare egzaminow i wrocek.

nie chce zyc, nie osiagne zamiezonych celow w zyciu. jestem strasznie upartym, glupim, ambitnym zwierzem. siedzi we mnie dusza artysty. nie akceptuje jej, a moi rodzice tym bardziej. posiadam zniszczone nerwy, smutna mine, brak perspektyw i niezrealizowane marzenie zostania artysta. nienawidze siebie.

moze uda mi sie podjac skuteczna prace nad soba.

wole sie zabic niz isc do szpitala.

jeden Paskuda mnie chyba b. lubi- nie wiem, za co... ja go okropniascie lubie :)

ehh, kiedys dojdzie do wniosku, ze ze mna nie da sie wytrzymac, ja sama ze soba nie moge wytrzymac...

pozdrawiam

pytałam się dyskretnie ludzi o psychologów

slyszę na razie tylko, ze w moim miescie nie ma dobrych lekarzy

 

sama nie potrafię niestety sobie pomóc

 

wprawdzie mój tato zna dyrektora zakładu psychiatrycznego, ale ani jednemu, ani drugiemu nie mam zamiaru o mojej chorobie mówić

Pan Radison ciekawy wątek zaczął :)

 

dla wszystkich zainteresowanych biochemią depresji (i nie tylko):

skrobnięty arcik: http://www.naukowy.pl/artykul71.html

 

jeśli władze tego forum nic nie mają przeciwko temu

jeśli komuś pomaga zająć się czyms nowym, jesli chcielibyscie poszerzyć swoją wiedzę, czy takze podzielić sie nią, rozmawiać na wiele interesujących tematów naukowych;

to zapraszam na forum.servis.pl

 

moja 'przygoda' z depresją trwa od pazdziernika ubiegłego roku...

często mam problemy z utrzymaniem wewnętrznego spokoju, szczegolnie w szkole na spr (wszyscy w klasie piszą, kiedy próbuję układac kolejny wątek, odgłos stukających, dziobiących długopisów doprowadza mnie do pasji... czuję się jak jakiś tygrys mający ochotę wszystkich rozszarpać)

 

bardzo duzo energii zabiera mi właśnie tłumienie emocji, po siedmiu, osmiu godzinach w szkole jestem skonana, idę spać... a pózniej wiadomo, nauka prawie do rana (jeśli jestem zmęczona, łatwo "łapię" nerwowe nastroje innych domowników, co wybija mnie z rytmu przy nauce)

popadam w skrajności- albo spałambym na okrągło, albo kolejna bezsenna noc (brak wyciszenia)

w szkole nikomu moje nerwówki nie rzucały się zbytnio w oczy (skrzętnie to tłumiłam), nauczyciele jedynie pytali się dosyć często, dlaczego jestem przygnębiona...

 

brałam tabletki uspakajające, nasenne- często było tak, ze tabletki w nocy wzięte, a ja dalej nie mogę... rano tylko przekrwione oczy, w szkole zmuszłam się do utrzymania świadomosci

nie biorę juz ich, bo muszę być w pełni przytomna przy nauce

mówiłam o tych lekach, sytauacji swojemu lekarzowi- wzruszył ramionami...

łapałam infekcje, wtedy stany depresyjne były cięzsze, w ciągu 5 dni chudłam 4 kg

problemy z pulsem, często zbyt wysoki, robi mi się słabo

powinnam uprawiac sport, ale nie mam w sobie siły...

 

coraz bardziej miałam (i mam niestety) dość zycia

dopadły mnie myśli samobójcze- stoję na czerwonym, całe dziesiątki samochodów pędzą, widzę jadące duze cięzarówki i nachodzi mnie wtedy okropnie silna pokusa, zeby rzucić się pod koła, to bardzo dziwne uczucie... jakby z podswiadomości, jakby sam diabeł za mną stał...

podobne 'wizje' mam, kiedy patrzę w dół z duzej wysokości...

jeszcze jestem na tyle racjonalna, ze zabraniam sobie... zabić się

ostatnio do niczego konkretnie nie mogę zabrać się, dopadają mnie silne stany depresyjne, takze w czasie wykonywania róznych czynności

znowu depresja odbiera mi bardzo duzo energii, najgorzej jest wieczorem, dostaję ataków wsciekłosci do własnej osoby

 

jestem perfekcjonistą, dązę do Ideału, (to tez jest jedena z gł. przyczyn mojej depresji)

miałam wiele planów, czeka mnie teraz matura, a jestem kompletnie rozstrojona, nie mam siły... potwornie boli mnie dusza

wiele razy próbowałam walczyć, teraz juz nie potrafię

 

to tak w skrócie

 

obecnie szukam dobrego psychologa

 

pozdrawiam