Emma70

Hej

 

Problem z wyborem jest ogromny.

Ja przeszukałam neta- wpisując miasto i dobry psychiatra lub psycholog.

Oczywiście wszystko zweryfikuje sama wizyta.

Warto chyba spróbować a potem samo wyjdzie, czy to własciwy lekarz. Gdy coś nie zagra można zmienić.

 

Myślę, że dobrze zrobiłeś pisząc o swoim problemie. Z tego co czytałam źródłem

depresji jest wiele czynników: wewnętrznych

i zewnętrznych. My na początku nie wiem, co nam jest... Boimy się, że to choroba psychiczna, albo wstydzimy, że jakaś depresja...

 

A prawda jest taka, że warto o siebie się zatroszczyć i szukać pomocy nawet gdy to tylko

zwyczajne obniżenie nastroju...

 

I co tu dużo mówić depresja dotyka i babki i facetów... Tylko, że dla kobiet jest trochę lżej,

bo się łatwiej wyżalamy, łatwiej korzystamy z pomocy lekarza/ wenętrzny lekarz w nas drzemie/.

A faceci mają zakodowane, że czuć się słabiej,

że czuć się żle to nie pasuje, to niemęskie...

I trudniej im powiedzieć, potrzebuję pomocy.

 

Ja mam o tyle ,,ciekawy" przypadek, że

męczę się i wciąż planuje moje leczenie,

a mój mąż za moją namową leczy się już rok.

Właśnie depresyjnie... Dostał seronil i coś na spanie. Ale załamuje się, bo jak zaczął odstawiać leki to zły nastórj powrócił.

Czyli jest to pewien proces i musi potrwać...

Teraz mąż dostał szansę bo jest w sanatorium

i pracuje nad swoimi emocjami...

Mam nadzieję że pozna tam metody

i sposoby do walki z depresją...

Mówił, że kseruje- zbiera dla mnie notatki...

Harnas,

a może tak mały luzik? Pliz!!!

Sorki za błędy i... nawijasz o tym co

naprawdę ważne?

Witam

 

Po pewnej analizie tematu Dystymii,

mogłabym się pod nią podpiąć.

 

* zaburzenia łaknienia - podżeram,głównie

popołudniu, głównie słodycze, ale czasem

mieszam wszystkie nawet skrajne smaki.

 

* zaburzenia snu - nakręcona mogę długo nie zasnąć, zestresowana wybudzam się i po godzinie snu, i o drugiej, i o czwartej...

Ale mam już na to metody...

 

* uczucie zmęczenia - popołudniu uchodzi ze mnie powietrze... nie mam ochoty i siły na nic,

wyrzuty sumienia czasem karzą mi cos popchnąc...

 

* deficyt uwagi- gubię wątek, zacinam się,

powtarzam myśl...

 

* niska samoocena - w kratkę...

 

* trudności decyzyjne - wciąż szukam

wsparcia męża... Decyzje podejmuję w myślach, ale to nie znaczy, ze wykonam coś...

A jak coś odwlekę to... na dłuuuugo.

 

* poczucie beznadziejności - często i dużo...

 

Mam też czarne myśli...

Jak jest już bardzo źle to myślę

o samobójstwie...

Ale wtedy- czując, że nie kontroluję tego-

myślę sobie ,,CZARNE MYŚLI JAZDA STĄD!!!"

i żegam się ,,w imię ojca i syna i ducha świętego- amen". Poprostu stawiam blokadę tym myślom-

wysyłam sygnał, że ja tego nie chcę!!! Chcę żyć!!!

Ale wali mi się świat i tracę kontrolę!!!

Wzywam pomocy!

 

Częściej zaś mam czarne myśli w stylu

,,czarne wizje", ,,czarne seriale"...

Tu zmywam gary, a tu kogoś uśmiercam,

a tu wymyśłam najgorsze rozwiązania i scenariusze... Fantazjuję na czarno...

Albo roztrząsam to co było też na czarno...

 

Często gwałtownie wybucham i ... wracam do normy... Płaczę...

 

A do życia się zmuszam... Moim przyjacielem jest marazm... A przyjaciółka nuda...

 

Zrobiłam trochę pracy nad sobą...

I zmuszam się- wykorzystując chwile lepszego samopoczucia- do życia...

Idę do fryzjera... Ale tylko kiedy mam dobry nastrój, anie żeby go sobie poprawić jak wiele kobiet.

Idę na zakupy i wracam z niczym lub 1 rzeczą...

Zapisuję na aerobik...

Zwracam uwagę na jedzenie: magnez na nerwy,

łatwostrawne przed snem, melisa na trudne chwile...

 

Szukam takich rzeczy które sprawiają mi przyjemność: czytanie, muzyka...

Szukam innych... Chcę popracować nad seksikiem...

Staram się pomagać innym. Jestem życzliwa

i życzliwość do mnie wraca...

A jak widzę skrzywioną twarz to tez jej daję szansę,

bo to może być... moja twarz!

 

[Dodane po edycji:]

 

A! Przede mną temat: psychiatra, czy psycholog???

Nie chcę marnować czasu, chcę żyć!

Może pomogą mi uporać się i przyspieszą zdrowienie?

Hej

 

Harnaś,

rzeczywiście byczki robisz...

I nie gniewaj się o te uwagi,

bo to powyżej to wskazówka,

co zrobić, żeby komputer za Ciebie te błędy

poprawiał- a nam się lepiej będzie te Twoje wypowiedzi czytało. :)

Przyznaję, że nic nie kumam o firefoxe,

ale też nie uważam że jestem niedorozwinięta.

Więc Ty też o sobie tak nie mów!!!

 

Co do natręcw to nie wiem o nich

zbyt wiele. Na innym tpoiku napisałam,

że w czasie gdy przechodziłam przeogromy

stres to napyłam taki tik? natręctwo?,

że w chwilach kiedy jesten podminowana czy po irytowana drapię ucho. To chyba mnie relaksuje! Zdrapuję ciągle to samo

miejsce aż zejdzie naskórek czy rodzaj strupka- choć nie krwawi...

Nie wiem czy to jest natręctwo- bo nie znam jego definicji- ale robię to już ponad 6 lat.

Zdażało się że w chwilach gdy brałam leki uspakające lub tabsy z dziurawca to troszkę mniej dłubałam- zapominałam o tym...

Ale bez leków+stres drapię na całego!

 

Wydaje mie się Harnaś, że leczenie depresji i natręctw powinno iść w parze.

Szkoda, że nie mówiłeś o problemie lekarzowi.

a co do leczenia to trwa ona czasem i parenaście miesięcy, wię Ty dopiero zacząłeś...

Z czasem będzie coraz lepiej...

a o natręcwach mów z lekarzem....

 

[Dodane po edycji:]

 

A! Malowanie Cię drażni, bo wtedy

przychodzą myśli...

A co sprawia, że się relaksujesz,

że zapominasz się bać, że ,,nie masz czasu"

zajmować się natręctwami???

Razorbladerka,

a czy podjęłaś już leczenie?

Razorbladerka

te moje Aniołki są w niebie [*] [*]

.............

 

Niestety nie leczę nerwicy ani depresji...

Przez parę lat starałam się o dzieciątko

i rezygnowałam z wszelkich leków.

A więc i z wizyt u lekarza...

Witam

 

Paradoksy,

ogromne wyrazy współczucia z powodu

odejścia Mamy... Bardzo mi przykro...

 

Dźwigasz na swoich barkach ogromny ciężar

to i nic dziwnego, że czasem padasz, że czasem

i podnieść się trudno...

 

Myślę, że w takich chwilach bardzo, bardzo

trudnych trzeba się wesprzeć lekami

i móc wygadać i wyrzucić z siebie te trudne emocje...

Przynajmniej mnie to ratuje...

Leki pozwalają się odbić od dna...

Człowiek łapie oddech.

Może odpocząć...

Spojrzeć na swoje sprawy

w miarę obiektywnie...

Może przygotować się i stanąć do walki...

 

Życzę Ci żebyś znalazła swój sposób

na zło tego świat..

Buziaczki E

Hej

Tu - Ja...

 

Dzisiaj mam Dzień Płaczka.

Zaczęło się po południu jakimś zmęczeniem.

Potem przeszło w rozdrażnienie.

A potem już tylko łzy...

 

Nie umiem siebie zakwalifikować...

Nie wiem, czy moim problemem jest

deprescja, czy nerwica, czy może

poprostu niedorajda życiowa...

 

Moje życie zatoczyło koło

i znowu jest źle...

 

2003r Przygotowania i czas operacji

zrobiły ze mnie nerwicowca...

Strach przed operacją trwał

około 2-3 lat zanim do niej doszło.

Chyba dostałam nerwicy serca.

Przeszłam wszystko bo brałam

leki uspokajające od psychiatry.

Ale nerwica została...

Rozdrapuję ucho- do dziś.

Dostaję panicznego lęku i skurczu

idącego do... pochwy. /minęło,

ale dręczyło mnie parę miesięcy/

Wyciszyłam się po tabsach z dziurawca.

 

2006r

Uragniona ciąża i Aniołek po 9t.

 

2008- problemy w pracy i mega stres...

Seria badań na różnych oddziałach...

 

2007-2009 leczenie i starania...

Problemy małżeńskie na maxa...

Upragniona ciąża i Aniołek...

 

Świat mi się zawalił...

Moje życie zatoczyło koło

i znowu jest źle...