matfsk

Studia są dobrym pomysłem. Dałoby to zarówno możliwość kontaktu z ludźmi, jak i nauczenia się czegoś (no i jeszcze miałbyś do tej nauki jakąś motywację)

Hej Dominik, dobrze że szukasz tu pomocy. Na początku należy się zastanowić co jest powodem tego, że tak Cię traktują. Zapewne jesteś nieśmiały i wyczuli że jesteś najbardziej nieszkodliwy i spolegliwy i to ciebie wybrali sobie na ofiarę. Mogą się poczuć silnymi i podziwianymi, dzięki temu że kogoś dręczą. Myślę że musisz iść do psychologa, żebyś nabrał pewności siebie i odwagi. Próbowałeś porozmawiać o tym problemie z rodzicami?

Hej. Jak bardzo przeszkadza Ci w życiu ta niska samoocena i brak pewności siebie i jak myślisz, co jest tego przyczyną?

Cześć! Też myślę, że dobrym pomysłem byłaby psychoterapia.

Cześć. Dobrze słyszeć, że jesteś na dobrej drodze do odzyskania zdrowia (o ile można w ogóle mówić o wyzdrowieniu w przypadku tej choroby), po tych wszystkich ciężkich momementach. Czasem też przypominam sobie ciężkie chwile sprzed lat i przyznam, że daje mi to nieco bardziej obiektywne spojrzenie przy ocenie obecnego stanu.

Poszłam po mikołajkowe upominki i przy okazji kupiłam sylwestrową sukienkę. Ciekawe, kiedy będę miała okazję ją założyć.

Hmm, skoro to sylwestrowa sukienka, to domyślam się, że w sylwestra

Czy ktoś również nie ma żadnego pomysłu na spędzanie tej piątkowej nocy?

Wciąż nie mam przyjaciela, a wszyscy których poznałem do tej pory są płytcy emocjonalnie, pozbawieni wrażliwości, nie da się z nimi rozmawiać o problemach duchowych.

Jakie są przykładowe problemy duchowe, o których chciałbyś rozmawiać z przykładowym przyjacielem?

Tęsknota za odkrywaniem piękna świata pośród całej szkaradności. Poczucie bycia nędzną jednostką, nie mającą wpływu na świat. Poczucie braku wystarczającej inteligencji i talentu, by osiągnąć coś wielkiego. Poczucie wyobcowania, mimo otaczającego cię tabunu ludzi. Brak zrozumienia przez innych twojego nihilistycznego poglądu na życie.

Wciąż nie mam przyjaciela, a wszyscy których poznałem do tej pory są płytcy emocjonalnie, pozbawieni wrażliwości, nie da się z nimi rozmawiać o problemach duchowych.

Mój telefon milczy.

Jedyne smsy jakie dostaję to od sieci albo reklamy.

Jak dostaję smsa to mam nadzieję , że się ktoś odzywa do mnie (ten Ktoś).

I doznaję rozczarowania.

W sumie to już nie.

Można przewidzieć.

Jedynie mama dzwoni.

 

Follow, bo sił coraz mniej.

To może Ty do kogoś napisz w takim razie

A Antydepresanty wyrzucę niedługo do śmietnika...

Nie zniechęcaj się, kto wie jak wyglądałby twój stan bez nich?