MarionetkaŻycia

Gregg1991, zgadzam się z Tobą. Nie wolno wrzucać każdego do jednego worka. Jeśli ktoś jest chudy to nie wolno od razu zakładać, że coś jest z nim nie tak. Dobrze, że te zaburzenia skończyły się "za dzieciaka", dużo zdrowia życzę.

Candy14, ale rozmawiałam już z kilkoma i nie wyglądało to w ten sam sposób co konwersacja z kobietą.

Ponieważ zauważyłam, że między osobnikami tej samej płci - w owych zaburzeniach, nagle zaczyna się porównywanie, która mniej waży, która mniej je itd.

Po prostu chciałabym porozmawiać - nic wielkiego.

Chyba tak...

Wątpię aby udało mi się z nim zapoznać, niestety.

Jak w tytule. Chciałabym porozmawiać z chłopakiem, który choruje na tę chorobę. Jeśli ktoś taki znalazłby się tutaj - zapraszam na pw.

Witam Was, piszę tu w konkretnej sprawie - chciałabym porozmawiać z chłopakiem, mężczyzną chorującym na anoreksję. Jeśli ktoś taki znalazłby się tutaj - zapraszam na pw.

Znów dzisiaj jestem na samych płynach,tylko ile tak można? Tak cholernie źle czuję się z pełnym żołądkiem, psychicznie źle.Wytrzymam tak 3-4 dni, a później atak na lodówkę.Boże,jak żyć...

U mnie najgorzej jest,gdy zjem coś już nadprogramowego.Tak jak u moyraa, zjem odrobinkę za dużo, a później to już jakoś leci. Pierwszy posiłek jem zazwyczaj o 11-15.Nie potrafię zjeść śniadania rano,bo czuję jakby ten dzień już był wtedy "przegrany".I wszystkie chęci znikają.Do nauki, do życia, do robienia czegokolwiek, a gdy nie jem nic to wszystko musi być perfekcyjnie-do czasu aż nie będzie napadu.

U mnie najgorzej jest,gdy zjem coś już nadprogramowego.Tak jak u moyraa, zjem odrobinkę za dużo, a później to już jakoś leci. Pierwszy posiłek jem zazwyczaj o 11-15.Nie potrafię zjeść śniadania rano,bo czuję jakby ten dzień już był wtedy "przegrany".I wszystkie chęci znikają.Do nauki, do życia, do robienia czegokolwiek, a gdy nie jem nic to wszystko musi być perfekcyjnie-do czasu aż nie będzie napadu.

Tak się dzisiaj ucieszyłam z wyboru Papieża,że zjadłam połowę czekolady.Ale ze mnie głupek.Od razu psychicznie gorzej.

Tak się dzisiaj ucieszyłam z wyboru Papieża,że zjadłam połowę czekolady.Ale ze mnie głupek.Od razu psychicznie gorzej.

Ja wymiotowałam przez 2 lata,może nawet dłużej.Często po kilkanaście razy dziennie.Nie wyobrażałam sobie,że kiedyś będę mogła inaczej żyć. Ale stwierdziłam,że skoro mogę i się opychać to muszę później ponosić karę- nie wymiotować i trzymać to wszystko w sobie.Nie wymiotuję od 1,5 roku. Kilka razy mi się to zdarzyło.Od września chodzę systematycznie do dentysty.W czasie kiedy wymiotowałam moje zęby musiały przejść istne piekło. Od września na moje ząbki poszło 700zł,a mnóstwo jeszcze przede mną.Jestem taką skąpą babą,że nie potrafię sobie wyobrazić,że mogłabym nadal wymiotować i jednocześnie wydawać pieniądze na dentystę. Po prostu mi szkoda kasy.

Ja wymiotowałam przez 2 lata,może nawet dłużej.Często po kilkanaście razy dziennie.Nie wyobrażałam sobie,że kiedyś będę mogła inaczej żyć. Ale stwierdziłam,że skoro mogę i się opychać to muszę później ponosić karę- nie wymiotować i trzymać to wszystko w sobie.Nie wymiotuję od 1,5 roku. Kilka razy mi się to zdarzyło.Od września chodzę systematycznie do dentysty.W czasie kiedy wymiotowałam moje zęby musiały przejść istne piekło. Od września na moje ząbki poszło 700zł,a mnóstwo jeszcze przede mną.Jestem taką skąpą babą,że nie potrafię sobie wyobrazić,że mogłabym nadal wymiotować i jednocześnie wydawać pieniądze na dentystę. Po prostu mi szkoda kasy.