natalia1981

Witam, jestem tu "nowa".

Od 5 dni biorę efectin er75, nie czuję żadnej poprawy jeśli chodzi o skutki uboczne przyjmowania leku.

Mam ciągłe zawroty głowy, mdłości, ból mięśni. I przede wszystkim osłabienie.

Bardzo proszę o odpowiedz będę bardzo wdzięczna może to podniesie mnie na duchu, bo wymyślam- w tej chwili- dla siebie mnóstwo innych choróbsk.

Witam, jestem tu "nowa".

Od 5 dni biorę efectin er75, nie czuję żadnej poprawy jeśli chodzi o skutki uboczne przyjmowania leku.

Mam ciągłe zawroty głowy, mdłości, ból mięśni. I przede wszystkim osłabienie.

Bardzo proszę o odpowiedz będę bardzo wdzięczna może to podniesie mnie na duchu, bo wymyślam- w tej chwili- dla siebie mnóstwo innych choróbsk.

Witam,

Moje lęki to najczęściej:

lęk przed śmiercią, że jestem chora, że umieram. Patrze w lustro i widzę, że umieram.

Boję się zostać sama w domu, wyjść z niego, dużych sklepów, ludzi- konfrontacji z nimi, boję się, że wszyscy widzą że jestem chora, dziwna, "psychiczna".

Boję się że zemdleje, lekarzy, szpitali itp.

Witam,

Moje lęki to najczęściej:

lęk przed śmiercią, że jestem chora, że umieram. Patrze w lustro i widzę, że umieram.

Boję się zostać sama w domu, wyjść z niego, dużych sklepów, ludzi- konfrontacji z nimi, boję się, że wszyscy widzą że jestem chora, dziwna, "psychiczna".

Boję się że zemdleje, lekarzy, szpitali itp.

Z tymi kręćkami masz rację. Mnie zupełnie wytrącają z równowagi. Pozdrawiam i trzymaj się ciepło. Powodzenia w terapii.

Z tymi kręćkami masz rację. Mnie zupełnie wytrącają z równowagi. Pozdrawiam i trzymaj się ciepło. Powodzenia w terapii.

Witaj patibell:)

Dziasiaj przy odbiorze Syna z przedszkola o mało nie zemdlałam-mówię całkiem serio, bez żadnej przesady. A jeszcze rano cieszyłam się jaka to jestem silna, a tu znów porażka.

patibell w moim przypadku obojętnym jest czy jestem sama w domu, czy z rodziną, czy mam wyjść czy zostać w domu, cały czas- nieustannie odczuwam lęk.

patibell jesteś z Warszawy? Bierzesz leki?

Witaj patibell:)

Dziasiaj przy odbiorze Syna z przedszkola o mało nie zemdlałam-mówię całkiem serio, bez żadnej przesady. A jeszcze rano cieszyłam się jaka to jestem silna, a tu znów porażka.

patibell w moim przypadku obojętnym jest czy jestem sama w domu, czy z rodziną, czy mam wyjść czy zostać w domu, cały czas- nieustannie odczuwam lęk.

patibell jesteś z Warszawy? Bierzesz leki?

wczoraj udało mi się-nie wiem jak, odprowadzić Syna na urodziny do kolegi.

Jeszcze do 13 trzęsłam się i nie moglam poradzić sobie z natłokiem myśli i lękiem. Jednak udało się. Nie byłam wyluzowana i szczęśliwa, ale dałam radę. Byłam z siebie dumna.

Jednak po takiej kumulacji emocji po przyjściu do domu "złe" odczucia chciały powrócić.

Są ze mną i dzisiaj, ale nie tak nasilone jak wcześniej.

Wiem, że leki tylko pomogą mi w leczeniu, ale mnie nie uzdrowią.

Możecie polecić dobrego psychologa w Warszawie?

Z góry dziękuję.

wczoraj udało mi się-nie wiem jak, odprowadzić Syna na urodziny do kolegi.

Jeszcze do 13 trzęsłam się i nie moglam poradzić sobie z natłokiem myśli i lękiem. Jednak udało się. Nie byłam wyluzowana i szczęśliwa, ale dałam radę. Byłam z siebie dumna.

Jednak po takiej kumulacji emocji po przyjściu do domu "złe" odczucia chciały powrócić.

Są ze mną i dzisiaj, ale nie tak nasilone jak wcześniej.

Wiem, że leki tylko pomogą mi w leczeniu, ale mnie nie uzdrowią.

Możecie polecić dobrego psychologa w Warszawie?

Z góry dziękuję.

Witam wszystkich, jestem nową forumowiczką.

Mam 32 lata.

I od sierpnia zeszłego roku zmagam się z nerwicą.

Miałam kilka ataków. Ostatni w piątek tego miesiąca.

Trzyma mnie do dziś. Biorę efectin er75, ale mam wrażenie, że to w żaden sposób pozytywnie na mnie nie wpływa.

Codziennie rano dostaję wariacji.

Kiedy mąż wychodzi do pracy, kiedy mam się zebrać i odprowadzić dziecko do przedszkola. Słaniam się na nogach, sece wali, tracę grunt pod nogami.

I to nieustające wrażenie "końca".

Jestem w bardzo kiepskiej formie i nie wiem czy mam liczyć na poprawę. Strasznie się boję o siebie i rodzinę.

Zresztą wiecie o czym mowa.

Czy ktoś z Was brał efectin?

Jakie były Wasze reakcje na ten lek.

Witam wszystkich, jestem nową forumowiczką.

Mam 32 lata.

I od sierpnia zeszłego roku zmagam się z nerwicą.

Miałam kilka ataków. Ostatni w piątek tego miesiąca.

Trzyma mnie do dziś. Biorę efectin er75, ale mam wrażenie, że to w żaden sposób pozytywnie na mnie nie wpływa.

Codziennie rano dostaję wariacji.

Kiedy mąż wychodzi do pracy, kiedy mam się zebrać i odprowadzić dziecko do przedszkola. Słaniam się na nogach, sece wali, tracę grunt pod nogami.

I to nieustające wrażenie "końca".

Jestem w bardzo kiepskiej formie i nie wiem czy mam liczyć na poprawę. Strasznie się boję o siebie i rodzinę.

Zresztą wiecie o czym mowa.

Czy ktoś z Was brał efectin?

Jakie były Wasze reakcje na ten lek.

Witaj Rora :)

Dziękuję za słowa wsparcia

Witaj Rora :)

Dziękuję za słowa wsparcia

Mam podobne przemyślenia jednak bardziej oparte na obserwacji polityki światowej.

Ale wierzę jeszcze w ludzi.

Na pewno nie wszyscy ludzie to podstępne szuje i egoiści.

Mam podobne przemyślenia jednak bardziej oparte na obserwacji polityki światowej.

Ale wierzę jeszcze w ludzi.

Na pewno nie wszyscy ludzie to podstępne szuje i egoiści.

zbieram się do terapii, ale...obawiam się tego, że nie będę umiała być na tyle szczera w rozmowie aby terapia przyniosła rezultat.

Mam pytanie: czy nieustanne kołatanie serca jest normą?

Dziękuję Wam za rady i zaangażowanie, zaczynam czuć, że ktoś mnie słucha, nie jestem sama.

zbieram się do terapii, ale...obawiam się tego, że nie będę umiała być na tyle szczera w rozmowie aby terapia przyniosła rezultat.

Mam pytanie: czy nieustanne kołatanie serca jest normą?

Dziękuję Wam za rady i zaangażowanie, zaczynam czuć, że ktoś mnie słucha, nie jestem sama.

Dziękuję za miłe przywitanie :)

Rozważam możliwość podjęcia terapii, ale nie mam sprecyzowanego terminu.

Czuję się fatalnie, mam wrażenie, że ten stan zostanie ze mną na zawsze.

Cierpię bardzo z powodu choroby i tego, że jestem zupełnie odrealniona od rzeczywistości, nie mogę w pełni zaangażować się w wychowanie 6letniego Syna i obowiązki jakie mam. A dodatkowo objawy somatyczne jeszcze bardziej pogrążają mnie w przekonaniu, że coś jest nie tak.

Dziękuję za miłe przywitanie :)

Rozważam możliwość podjęcia terapii, ale nie mam sprecyzowanego terminu.

Czuję się fatalnie, mam wrażenie, że ten stan zostanie ze mną na zawsze.

Cierpię bardzo z powodu choroby i tego, że jestem zupełnie odrealniona od rzeczywistości, nie mogę w pełni zaangażować się w wychowanie 6letniego Syna i obowiązki jakie mam. A dodatkowo objawy somatyczne jeszcze bardziej pogrążają mnie w przekonaniu, że coś jest nie tak.

Witam wszystkich na forum,

Mam 32 lata i od sierpnia zeszłego roku zmagam się z nerwicą.

Przypuszczam, że już wcześniej mi towarzyszyła jednak była na tyle łagodna, że dało się żyć.

Jednak w sierpniu zdarzył się pierwszy atak, po kilku tygodniach następny i teraz też piszę nie wpełni sprawna psychicznie i fizycznie.

Jestm mi bardzo ciężko, boję się o życie i zdrowie.

Nieustanny strach i lęk zawładnął moim życiem.

Chyba nie potrzebnym będzie wymienianie wszystkich swoich objawów bo każdy z nas ma podobnie.

Od wczoraj biorę efectin er75 bo już nie dałam rady.

Wcześniej myślałam, że samo przejdzie- w jakim błędzie byłam...

Pozdrawiam

Natalia

Witam wszystkich na forum,

Mam 32 lata i od sierpnia zeszłego roku zmagam się z nerwicą.

Przypuszczam, że już wcześniej mi towarzyszyła jednak była na tyle łagodna, że dało się żyć.

Jednak w sierpniu zdarzył się pierwszy atak, po kilku tygodniach następny i teraz też piszę nie wpełni sprawna psychicznie i fizycznie.

Jestm mi bardzo ciężko, boję się o życie i zdrowie.

Nieustanny strach i lęk zawładnął moim życiem.

Chyba nie potrzebnym będzie wymienianie wszystkich swoich objawów bo każdy z nas ma podobnie.

Od wczoraj biorę efectin er75 bo już nie dałam rady.

Wcześniej myślałam, że samo przejdzie- w jakim błędzie byłam...

Pozdrawiam

Natalia