mita1

Lęki znowu wracają...

Wydaje mi się ze to brak wsparcia i szczerych rozmów powoduje u mnie te dołki....

Kochani ...Panie i Panowie jeśli macie ochotę na pogaduchy z sfiksowaną babą po 40-ce..piszcie proszę :)

Witamy na forum :)

Pisz co cię boli ...w miarę możliwości będziemy Cię wspierać . Cieszę się że jesteś szczęśliwy w związku to wielkie wsparcie :)

Mam nadzieję że może kiedyś tak się zdarzy....niestety na obecną chwilę nie jestem jeszcze gotowa na nowe związki ...chociaż nie ukrywam , bardzo brakuje mi czułości :)

Ale dziś dotarło do mnie jak bardzo skupiona na życiu bliskich zapomniałam o sobie..... czy to tak jest że kiedy już nie musimy żyć -życiem bliskich nagle wychodzą z nas wszystkie naleciałości ???

Dzisiejszy mimowolny napad lęku jaki dopadł mnie w pracy uświadomił mi jak bardzo zaniedbałam samą siebie ....

 

To może tyle na początek, nie jestem z natury zbyt wylewna

Witaj kochana my wszyscy na początku tej drogi nie jesteśmy wylewni......ale wieżę szczerze że mury runą ...jeśli sami sobie chcemy pomóc.

W sumie na to forum trafiamy sami szukając pomocy i zrozumienia tam ...gdzie realność życiowa już nie wystarcza :)

służę pomocą i szczerą pogaduchą

Ja również chętnie porozmawiam :)

zapraszam na pw

Dziękuję kochani :) buziaki dla was wszystkich ...:)

We mnie pokłady miłości ogromne jak ich nie zrucę będzie jeszcze gorzej..

Co mam powiedzieć...nie jest lekko kochać kogoś rozsądnie ,,nie ma takich opcji .

potrzebuję wsparcia a w efekcie mam przeciw sobie całą rodzinę.....zostały mi tylko dzieciaki ..to dla nich wstaję codziennie z łóżka i ciągnę to wszystko....

Ale nie mogę ich obarczyć tym wszystkim co złe we mnie siedzi....płaczę po nocach i mam wrażenie że jak z kimś nie pogadam zwariuję

Dlatego potrzebni mi przyjaciele którzy zechcą mnie wysłuchać :)

Mam wrażenie że wybuchnę jeśli sobie nie pomogę....

Chętnie pogadam ,zrzucę co mogę .... jeśli ktoś zechce ze mną pogadać poproszę o kontakt na pw

Trzymajcie się wszyscy :))

Witam

Po latach...(ponad 20) wiecznego poświecenia i ciężkiej pracy z mężem alkoholikiem ..powiedziałam dość i zostałam sama................................................................czuję narastającą pustkę nie potrafię się odnaleźć w tym wszystkim.

Potrzebuję z kimś porozmawiać..........gorycz zżera mnie od środka i nie mam pojęcia jak długo jeszcze pociągnę.

Witam szukam osób z Malborka i okolic

Nie mam z kim pogadać a problemy w samotności narastają ... więc jeśli czujesz to samo odezwij się.

-- 03 sie 2013, 23:01 --

Czy na forum niema naprawdę nikogo z moich okolic???