Bryza81

maz nic nie pomaga, uwaza ze dom i dziecko to zajecie kobiety, a my mamy to we krwi wiec nie powinno nas to meczyc:/

Jak radzicie sobie w zyciu codziennym, jestem mama niemowlaka i coraz czesciej natlok dnia codziennego mnie przytlacza... strasznie duzo wydaje mi sie codziennych obiwiazkow, ktore przeciez sa tak normalne jak np ugotowanie obiadu,zakupy,spacer,opieka nad maluchem... ledwo daje rade! mam wrazenie, ze mam wypelnione cale dnie, wieczorami padma na twarz ledwo zipiac... nie wiem czy to ze man jest cos nie tak,ze nie daje rady czy moze wiecej z was tak ma... Maz juz mi ciagle wypomina ciagle zmeczenie , a to dobija mnie jeszcze bardziej.... czuje sie coraz bardziej "inna" ((((( jak Wy sobie z tym radzicie? jak zmuszacie do zycia codziennego? do wykrzesania z siebie wiecej energii?

Evele, tak, na początku strasznie źle spałam

Atalanta, ja brałam rok

sama czułam,że ustabilizowałam się.Po zmniejszaniu dawki nie rozstroiłam się więc miałam dobre przeczucia.

Jednak to lekarz po rozmowie z Tobą decyduje o odstawieniu.Samodzielnie lepiej tego nie robić.

Evele, odstawiam bo depresja odstąpiła

czuje nawet nieźle, już mnie nie mdli tak i psychicznie też daje rade

zeszłam do dawki 37,5 a teraz biore połowe tej tabletki dziennie, objawy odstawienne zanikają....

może już niedługo się uwolnie

ja brałam ją ok 8 miesięcy i pomogła, na tyle,że zdecydowaliśmy się ją odstawić, nie wiem jeszcze jaki będzie skutek, troszkę się tego boje, ale będzie co ma być...o dziwo,pomogła szybko,walczyłam z depresja i lękami bardzo długi czas wcześniej...

Na początku też działała lepiej, dostałam takiego power shota, później faktycznie tolerancja zrobiła swoje i trzeba było zwiększać dawki, ale w końcu mnie ustabilizowała.

Przed wenlafaksyną brałam Elicea.. nie działała kompletnie, a wręcz odwrotny skutek przyniosła.Ale ta zadziałała, mimo,że nie wierzyłam w to.Najpierw zmianę zaczęli dostrzegać moi bliscy, później i ja sama ją zobaczyłam/poczułam.

Skoro mi pomogło to i wam pomoże! nie poddawajcie się! Ja wiem,że to ciężka trasa i ma wiele zakrętów.Wiem jak to jest jak boli oddech, a powieki są jak głazy, które najchętniej by się zostawiło zamknięte,ale pewnego dnia obudzicie się i będzie lekko lżej,aż w końcu odetchniecie pełną piersią!!! można!!! trzeba walczyć o siebie i nie poddawać się!:)

Ja mam małego stresa jak to będzie bez leku, ale o dziwo chce go odstawić i o dziwo nie boje się tak już następnego dnia, a wręcz na niego czekam:)

dobry pomysł

niestety nie ma w środku kuleczek:/

w dawce 37 jest w środku jednak mniejsza tabletka, a w dawce 75 dwie

w jaki sposób zmniejsza się dawke Faxigenu? wie ktoś może?

znalazłam tylko taki fragment: "Należy unikać nagłego odstawiania preparatu. Podczas odstawiania dawka powinna być zmniejszana stopniowo w celu uniknięcia objawów odstawiennych. U pacjentów, którzy przyjmowali dawkę większą niż 75 mg na dobę przez ponad tydzień, odstawianie powinno być stopniowe w ciągu co najmniej 1 tyg. Jeżeli stosowano duże dawki preparatu dłużej niż 6 tyg. zaleca się stopniowe odstawianie przez okres co najmniej 2 tyg."

tylko jak zmniejszać tą dawke na coraz mniejszą, jak są 3 dawki:150,75 i 37...

Jestem właśnie w procesie odstawiania po prawie rocznej terapii dawką 75, lekarz psychiatra kazał mi brać na zmiane dawke 37 i 75, dzień na dzień, później mieliśmy jeszcze zmniejszać dawke i odstawiać lek, ale poradnia ma przerwe wakacyjną dwu-miesięczną o której nie wiedziałam i szczerze mówiąc nie wiem jak dalej brać lek... z lekarzem też nie moge się skontaktować...

wie ktoś może jak można jeszcze zmniejszyć dawke i w rezultacie odstawić lek?

ja także z pewną dozą nieśmiałości...

http://www.facebook.com/#!/iwona.mika.9

ja także z pewną dozą nieśmiałości...

http://www.facebook.com/#!/iwona.mika.9

od roku leczę się na depresje, zaczęła ustępować, ale z jednym mam nadal ogromny problem...dziwny ucisk w piersi, co to jest? nie umiem tego nazwać, nie umiem znaleźć przyczyny... po prostu nagle zaczynam czuć lęk, uczucie,że powinnam/chciałabym być w innym miejscu,wtedy zaczynam się czuć nieswojo we własnym ciele, mam wrażenie ,że jest nie moje, włącza mi się chęć ucieczki.Dużo bym dała żeby to określić. Pojawia się nagle, mogę iść ulicą w słoneczny dzień i nagle mnie to dopada...

to lęk?

czy coś innego?

grzebie sobie w głowie próbując to określić,ale nie daje rady

ktoś też tak ma? wie co to jest?

Elicea od stycznia i tak nie jest juz refundowana

Witam,

do tej pory leczylam sie na fundusz antydepresantem, ale stracilam prace, nie chce przerywac leczenia, jak moge dostac recepte bez ubezpieczenia? pozostaje tylko prywatny psychiatra prawda?

jak mu powiem żeby poszedł ze mną na terapie to mnie wyśmieje... on sam nie rozumie jak ja się nie potrafie ogarnąć, więc jeśli będe jeszcze chciała jego zaciągnąć do lekarza to uzna że znów wydziwiam i wmawiam mu ,że coś jest z nim nie tak...

Mam dość poważny problem..

Mój partner nie ruzumie depresji.Ma żal do mnie o każdy gorszy dzień, o chwile w których mam obniżony nastrój, ponieważ jestem wtedy mało obecna.Ma żal o zaniedbywanie domowych obowiązków, brak chęci do seksu..

Biore leki , staram się, jest jakaś poprawa, ale to wszystko musi potrwać.... on tego nie rozumie....

Próbowałam z nim rozmawiać, ale zawsze kończy się kłótnią, obrażaniem się z jego strony....

Jego podejście nie pomaga mi wyzdrowieć

Co mogłabym z tym zrobić? brak mi już pomysłu skoro zwykła rozmowa nie pomaga....

nie nie

nie zamierzam brać niczego na własną rękę.Tak poprostu mnie to zaciekawiło.Dziękuje za odpowiedzi.

Biore Elicea, mój chłopak rozchorował się i przyjmuje antybiotyki.Różnie to bywa i też mogłam się zarazić.Stąd nasuneło mi się pytanie...Czy biorąc antydepresanty można przyjmować antybiotyki? Wie ktoś może coś na ten temat?

na psychiatre miesiac-dwa , na psychologa psychoterapie ok 9 miesiecy, takie przynajmniej udzielili mi informacje jak dzwonilam wszedzie, udalo mi sie pojsc do psychiatry, zaczelam walke

-- 14 lis 2011, 14:59 --

prawie miesiąc brania tabletek i jedna wielka sinusoida... dwa dni lepsze a później 5 złych...Dużo bym dała żeby przyspieszyć tą kuracje.Dziś czuje się wypompowana, podarta w strzępy i strasznie mi zimno...

Cały dzień na półoddechu...

Byłam u lekarza, dostałam lek o nazwie Elicea

no to zaczynamy walke z samym sobą...

boje sie tej wizyty u psychiatry, to normalne?

ktoś zrezygnował i udało mi sie zarejestrować niedługo do psychiatry

Jestem z Wrocławia, tu strasznie długo czeka się na wizyte na fundusz, ok 9-12 miesięcy, a na prywatną mnie nie stać...

czy znacie jakias bezplatna poradnie we wro, do której nie trzeba bedzie czekac 9 miesiecy?