AGA79

Hej JA TEZ JESTEM TU NOWA POZDRAWIAM

Hej ja tez jeszcze sie nie przywitałam Czesc jestem Aga i jestem tu od niedawna Bardzo mi sie tu na forum podoba :)Pozdrawiam wszystkich

Hej mam tez tak samo nie lubie czekac denerwoje sie chodze od okna do okna i czekam ciagle robiac to samo nie potrafie nawet niczym sie zajac to jest okropne Myslałam ze mi to kiedys przejdzie ale nie dalej to samo

Hej Basiu wiesz moja rodzina tez tego nie rozumie za bardzo ciągle powtarzaja mi ze mam przestac sie tak zachowywac wziąsc sie za siebie i wogole To jest bardzo cięzko ja sie staram jak moge ale to jest silniejsze

[ Dodano: Wto Gru 12, 2006 3:52 pm ]

A twoj maż to świnka bo tak sie nie robi powinien ciebie wspierac pomagac A nie jeszcze dołowac

Hej ja tez chodziłam do psychologa i powiem szczerze ze na poczatku mnie podbudował bardzo ale to było tylko na poczatku Potem zycie toczyło sie dalej i otoczenie w ktorym sie przebywa wpływa na człowieka negatywnie Teraz juz nie chodze do psychologa bo wiem ze to jest dobre na chwilke a potem idzie sie do domu i zycie toczy sie dalej i trzeba sobie radzic ze wszystkim samemu Pozdrawiam

Hej mnie trzyma przy zyciu syn i facet ktorego poznałam poł roku temu wspiera mnie z kazdej strony Choć czasem wydaje mi sie ze i on tego juz nie wytrzyma tych moich stanów Ostatnio nie spałam pięć nocy chodziłam juz po śćianach choc chciał pomuc bardzo nie mogł Ja tez czasem juz mam dosc tego ale jeszcze walcze ciekawe jak długo!

Hej Od jakiegoś poł roku mam depresje mam wszystkie te objawy co piszecie zatyka mnie w klatce piersiowej dygotanie serca jest mi ciągle słabo kreci mi sie w głowie Byłam juz na dnie totalnie patrzyłam w ściane nie jadłam nie rozmawiałam z ludzmi lezałam tylko Mam dla kogo zyc bo mam syna Ogolnie mam tą depreche bo jestem po rozwodzie zostałam sama ze wszystkim Nie potrafiłam da c sobie rade z niczym było mi i jet cięzko Pomogli mi troche rodzice wyciągneli do mnie rękę zawieżli do lekarza chodziłam do psychologa ale to nie pomagało byłam na tabletkach ale i po nich źle sie czułam Zaczełam sama walczyc ze sobą zaczełam pomału wychodzic z domu do ludzi zaczełam rozmawiac z nimi Przestałam bac sie ludzi choć było cięzko na początku Dalej mam te objawy ale nauczyłam sie z nimi zyc tak poprostu innej rady na to nie ma Przyjmuje leki ale takie po ktorych dobrze sie czuje Wiem ze kiedys mi to przejdzie wierze w to bo mam dla kogo zyc Pozdrawiam

Wiesz tez tak miałam ze wydawało mi sie ze kazdy na mnie patrzy i sie śmieje ze mnie obgaduja z kazdej strony ale ja sobi to poprostu wmawiałam Zyjemy w takim świecie ze ludzie zyja z plotek bo sami maja problemy tylko nie chca o tym mowic kryja sie z tym i wolą -obgadywac innych i robic wszystko zeby tylko nie padło na nich

włąsnie co to za sposob?