Leike

Monika1974 ma rację. Jeśli mu na Tobie zależy to powinien zapisać się na jakąś terapię. Samemu bardzo ciężko wyjść z tego nałogu, a sama widzisz, że ten nałóg zabija Ciebie, nie Jego.

Nie wiem, co mam robić. Czuję się, jakbym wsiadł do pociągu, z którego dawno powinienem wysiąść. W ogóle nie powinienem do niego wsiadać.

Nie przejmuj się tą całą sytuacją. Zajmij się trochę domem, pomóż mamie w codziennych obowiązkach. Co jakiś czas możesz poprosić o poważną rozmowę jak matka z córką.

Hm... Rzeczywiście ciężka sprawa. Spróbuj... Spróbuj Ją gdzieś zabrać. Na jakąś wycieczkę, na piknik za miasto. Rozmawiają z Nią, nawet gdy Ona cały czas milczy. O wszystkim. Tylko nie o Jej stanie.

Witam.

Mam na imię Tomasz.

Zarejestrowałem się tu, ponieważ interesuje mnie temat depresji. Chciałbym poczytać o osobach, które borykają się z tym problemem i które się z nim uporały. Dlaczego, po co? Może dlatego, by zdobyć odrobinę "doświadczenia" i by wiedzieć, jak pomagać takim ludziom. Bo ja lubię pomagać. Poza tym, może i ja mógłym pomóc komuś tutaj. Jakimś małym gestem bądź rozmową. Niczego nie oczekuję. Niczego nie obiecuję.

Pozdrawiam i życzę zdrowia.

Z wyrazami szacunku

Leike