Potrzebuję pomocy

Chcę sobie pomóc

Jestem 19letnią dziewczyną. Cierpię na dermatillomanię. Wszystkie moje problemy i cierpienia życiowe odreagowuję od 12 roku życia między innymi w ten sposób i nie potrafię z tym skończyć, a to nie pozwala mi prawidłowo funkcjonować. Także od dłuższego czasu w sytuacjach bardzo stresujących, dostaję ataku paniki, którego nie potrafię powstrzymać. Wymiotuję, oddycham płytko i szybko, cała się trzęsę i czuję napięcie wszystkich mięśni, ucisk w klatce. Wygląda to mniej więcej tak, że np. tak jak dziś sytuacja x wpływa na mnie tak, że nie potrafię przestać o niej myśleć, zaczynam się spinać, czuć wyjątkowy niepokój, lęk. Często następnie ląduję przed lustrem, gdzie na chwilę nagłe zmasakrowanie twarzy daje mi poczucie ulgi, po czym odchodzę na 2 metry, widzę jak bardzo nieporadna jestem i wpadam w stan głębokiego znienawidzenia siebie. Błędne koło się zatacza

Okaleczam oprócz twarzy łydki, plecy, dekolt oraz miejsca intymne. Jest to sprawa wyjątkowo wstydliwa, która jest nieoderwalną cześcią mnie tak bardzo znienawidzoną

Nie potrafię zaakceptować swojego ciała przez to

Czesto popadam w paranoje, mam problemy ze snem, zaburzenia odżywiania, wahania nastrojów, poczucie, że nie jestem potrzebna a ludzie nie zdają sobie znaczenia wypowiadanych słów i dlatego wolę żeby nie mówili do mnie nic oraz nie chcę żeby ktokolwiek czuł do mnie przywiązanie

Nie wiem jak sobie pomóc

Myślałam o nawiązaniu niezobowiązującego kontaktu z osobą, której mogłabym raz a dobrze przedstawić swoją historię, mam ogromną potrzebę przekazania jej, chciałabym zostać wysłuchana nawet niekoniecznie zrozumiana

Moja psychika potrzebuje jakiegoś środka, który niekoniecznie pozwoliłby zapomnieć o wszystkich złych wspomnieniach, ale pozwoliłby je poskładać w całość, złożyć do głębokiej szuflady, zaakceptować przeszłość

Mam nadzieję, że ten mały koszmarek się kiedyś zakończy.

Przede wszystkim witaj na forum

Koniecznie musisz się zgłosić do psychiatry, oczekiwania na wizyty są duże więc jeśli zależy ci na czasie to możesz zgłosić się do ośrodka interwencji kryzysowej lub na SOR na konsultacje psychiatryczną tam tobą pokierują co dalej. W moim przypadku podziałało

Trzymam kciuki i powodzenia :-)!!!

ANYZARG, witaj na forum :))

Musisz jak najszybciej wybrać ie do psychiatry. nie ma co czekać. Zrób jak Ci Ricardo doradził, albo umówi się na wizytę prywatnie.

ANYZARG, ja również witam serdecznie.

Cieszę się, że tu jesteś i cieszę się, że zdecydowałaś się sobie pomóc. Duże wrażenie zrobił na mnie twój post, to z czym się zmagasz jest mi bliskie. Chciałam napisać coś od razu jak przeczytałam to co napisałaś, ale za bardzo poruszyły mnie twoje słowa i sprawiły, że własnych zabrakło.

Przeszłości nie da się zapomnieć, można ją zrozumieć, poukładać, wyciągnąć wnioski. Chcieć sobie pomóc to pierwszy i najważniejszy krok. Trzeba wierzyć, że się uda, tej wiary ci życzę, bo jest niezbędna. Każdego dnia.

witaj, zrobiłaś pierwszy krok pisząc tu na forum - teraz zrób drugi i poproś o pomoc lekarza

3mam kciuki

ANYZARG, cześć, tak jak wszyscy Ci piszą, idź do lekarza :) powodzenia :)