Cześć :)

Siemka wszystkim :) Śledziłam od jakiegoś czasu ten portal, i zdecydowałam się założyć konto. Może zacznę od przedstawienia się. Jestem Jagoda, mam 19 lat, jestem z Wielkopolski. Zmagam się z napadami agresji, odczuwam częste braki chęci do życia, częste zmęczenie. Miewam częste zmiany nastroju. No i często się denerwuje, i mam problemy z koncentracją. Nocki są dla mnie czasami udręką, gdyż mam problemy z zasypianiem. Gdyby ktoś z podobnymi problemikami i nie tylko, miałby ochotę porozmawiać, to zapraszam :) Miłego wieczoru wszystkim!

Witaj Jagoda :)

Identyczne objawy zaczęły się u mnie w podobnym wieku, natomiast jak miałem lat 20 czy 21 zdecydowałem się pójść do psychiatry który który miał podejrzenia ChAD (choroby afektywnej dwubiegunowej). Podejrzenia, nie diagnozę bo miałem przychodzić na kolejne wizyty, na które nie przyszedłem. Myślę że możesz mieć to samo. Wtedy miałem akurat epizod depresji, dosyć ciężki, więc przypisał mi antydepresanty w postaci Andepinu (sam poprosiłem o receptę, właściwie to tylko po to poszedłem do psychiatry). I to był błąd, dlatego odradzam Ci branie fluoksetyny i w ogóle SSRI. Pojawiła się masa skutków ubocznych, takich jak stany lękowe, agresja, bezsenność, brak apetytu... Zamykałem się przed domownikami na klucz w pokoju, reagowałem agresywnie na wszelkie próby kontaktu. Po odstawieniu bez konsultacji z lekarzem mój stan się jeszcze bardziej pogorszył. Miedzy 20 a 23 rokiem życia był mój najgorszy okres, teraz jakoś sobie radzę ale zamierzam się udać jeszcze do psychiatry. O ile z depresją nauczyłem się walczyć swoimi sposobami - aktywność fizyczna (rower, siłownia - domowa), fototerapia (silne światło naprawdę pomaga) czy nawet zimny prysznic - to wszystko wzmaga wydzielanie endorfin, to z epizodami manii sobie nie radzę a ostatnio u mnie przeważają.

Bardzo dziekuję za odpowiedzi Tiber_Septim i Depakiniarz. Napewno przemyśle sobie to co napisaliście. Ale co z tym dalej zrobie to nie wiem. Planuje od jakiegos czasu udac sie do specjalisty, ale nie moze to dojsc do skutku. Ciagle sama sie wymiguje od tego, tlumaczac sobie ze nie mam kasy, wiec.nie mam jak isc, albo ze niedlugo mi to przejdzoe. I tak tkwie w tym. Juz nawet nie chodzi o mnie, ale o bliskich. Widze jak ich ja irytuje. Po moim nieodpowiednim zacjowaniu nastepuja niemile slowa z ich strony, przez co czuje sie jeszcze bardziej zdolowana...

-- 25 mar 2014, 01:06 --

Tiber_Septim, skoro znalazles sposob na radzenie sobie z depresja to moze znajdziesz sposob i na tobdrugie. Zycze powodzenia :)

-- 25 mar 2014, 01:07 --

Bardzo dziekuję za odpowiedzi Tiber_Septim i Depakiniarz. Napewno przemyśle sobie to co napisaliście. Ale co z tym dalej zrobie to nie wiem. Planuje od jakiegos czasu udac sie do specjalisty, ale nie moze to dojsc do skutku. Ciagle sama sie wymiguje od tego, tlumaczac sobie ze nie mam kasy, wiec.nie mam jak isc, albo ze niedlugo mi to przejdzoe. I tak tkwie w tym. Juz nawet nie chodzi o mnie, ale o bliskich. Widze jak ich ja irytuje. Po moim nieodpowiednim zacjowaniu nastepuja niemile slowa z ich strony, przez co czuje sie jeszcze bardziej zdolowana...

W chwili wolnego czasu napewno przeczytam :)