Witam wszystkich :)

Chciałabym po prostu coś powiedzieć o moich dolegliwościach. Z tego co zdążyłam już przeczytać na tym forum wywnioskowałam że mogę cierpieć na fobię społeczną. Nigdy nie miałam większych problemów z kontaktami z innymi ludźmi. Miałam nawet taki okres że wręcz przeciwnie, byłam bardzo pewna siebie. Chodziłam do szkoły plastycznej i wielokrotnie ktoś zaglądał mi przez ramię kiedy pracowałam nad czymś. Od jakiegoś czasu to się całkowicie zmieniło. Urodziło mi się rodzeństwo i żeby pomóc mojej mamie zaoferowałam się jako opiekunka żeby ona mogła wrócić do pracy jak najszybciej. Miałam rok przerwy od szkoły a później zapisałam się do szkoły zaocznej. Ogólnie bardzo mało wychodziłam z domu praktycznie w ogóle. Od tamtej pory mam problem z opanowaniem nerwów. Kiedy idę do lekarza nie śpię pół nocy bo tak się stresuje a kiedy tam już pójdę to czego bym sobie nie obiecywała po drodze (np. że dam sobie radę,nie poddam się temu i tym razem będzie inaczej) to i tak kończy się tak samo dotykam klamki od gabinetu i się zaczyna cyrk. Ręce zaczynają mi się trząść, jest mi gorąco, mówię mało wyraźnie a jak mam coś podpisać to tak jakbym się dopiero zaczynała uczyć pisać po 10 mocnych kawach. To samo kiedy spotykam się z nowymi ludźmi. Najgorzej kiedy poznaję kogoś nowego przez kogoś kogo już dobrze znam i później ta osoba się mnie pyta dlaczego się tak trzęsę. Strasznie jestem wtedy skrępowana, jest mi strasznie wstyd a moja twarz robi się strasznie czerwona, dzięki czemu wyglądam w towarzystwie jak sygnalizator świetlny. Zapisałam się także do szkoły kosmetycznej żeby trochę z tym powalczyć ale zastanawiam się nad rezygnacją. Kiedy wykonuję zabiegi na koleżankach to jest istny koszmar a moja nauczycielka dość często pyta dlaczego mi się tak ręce trzęsą i już w ogóle przestaje panować nad sobą, chociaż zawsze się staram ale jest coraz gorzej. Mam zamiar się z kimś skontaktować w celu uzyskania pomocy ale nie bardzo wiem z kim a nie chcem pytać po ludziach. Mieszkam w małym mieście nie chcem żeby ktoś z zewnątrz o tym wiedział, więc jeśli ktoś miał by jakąś poradę na ten temat będę bardzo wdzięczna. No i to w zasadzie tyle. Zdecydowałam się napisać na tym forum żeby po prostu poznać nowych ludzi dodatkowo takich którzy mogą okazać mi prawdziwe zrozumienie i wsparcie oraz poczuć że nie ja jedyna mam tego typu problem. Oczywiście jest mi przykro że w ogóle musicie radzić sobie z takimi problemami bo wiem jak to jest i życzę wszystkim jak najlepszych wyników w walce z tym paskudztwem

Pozdrawiam :)

Chcesz skorzystać z pomocy psychologa? Warto poszukać ofert w najbliższym większym mieście.

Roxsz121, witaj na forum

Witam wszystkich ....moglabym sie cos poradzic.....bo juz sama nie wiem co ze sb zrobic ....

-- 22 lut 2014, 12:21 --

Brałam leki na nerwice lekowa....bylo ok.....koszmar sie zaczal jak odstawilam ...nie moge spac nie moge jesc....mam wrazenie ze nie jestem soba....biore leki prawie 2 tyg ....ale nie ma poprawy.....mial ktos moze podobna sytuacje ?