Witam

Witam, chciałbym się na tym forum dowiedzieć co się ze mną dzieje i co mi dolega, nie chce iść do psychologa bo po pierwsze sie wstydze a po drugie bałbym się co powiedzieli by na to rodzice.

Mam 17lat, czuje że jestem chory psychicznie chciałem tutaj opisać moje objawy:

Gdy byłem mały przeżyłem swoje, ojciec pił, często mnie straszył (nigdy mnie nie uderzył, tylko straszył), dużo płakałem teraz to się zmieniło gdy ojciec wyjechał zostałem z mamą, jedynie nas odwiedza co tydzień ale jest spokojny i już praktycznie nie pije ale co z tego jak przez moje dzieciństwo mam teraz problemy (dodam że w dzieciństwie miałem wypadek samochodowy i ciężki uraz głowy).

Mam częste zmienności osobowości, napady agresji, w sytuacjach publicznych (np. przedstawienie w szkole) zaczynam sie cały trząść, przy rozmawianiu z nowo poznanymi kolegami/koleżankami trzęse się, wykonuje szybkie ruchy, plącze mi się język oraz gadam głupoty całkiem inne niż miałem na myśli powiedzieć.

Mam słabe oceny z matematyki mimo iż w życiu wszystko analizuje i jestem bardzo spostrzegawczy, podczas zwykłego spotkania szkolnego kolegi na ulicy i powiedzeniu cześć i przejściu dalej analizuje całe to zdarzenie tysiace razy, co mogłem innaczej zrobić/powiedzieć, często zwracam uwage na najdrobniejsze rzeczy przez co dużo myśle, bardzo dużo myśle, jestem zmienny nie moge trzymać się jednej rzeczy nie mam pasji bo jak np. spodoba mi sie pływanie to po 2 tygodniach mi się znudzi i ide grać w tenisa na następne 2 tygodnie i znów mi sie nudzi i tak w kółko.

Mam duże problemy z kontaktami z innymi ludźmi, moje problemy to np. gdy mam kolegów to mnie denerwują chce się ich pozbyć a gdy już odejdą to chce żeby wrócili, inni mi mówią że jestem dziwny i dziwnie sie zachowuje.

Często idąc ulicą śmieje się sam do siebie sam nie wiem z czego, cały czas mam zapełnione myśli, są one różne począwszy od marzeń (bardzo często marze), przechodząć przez myśli samobójcze, oraz psychopatyczne czasem myśle że z chęcią bym został seryjnym mordercą, nie wiem od czego ale po prostu wyobrażam siebie jako taką osobe, albo jako złodzieja, wyobrażam sobie te postacie jako pozytywne itd... cały czas mówie sam do siebie w myślach różne głupoty.

Mam problem z ciemnością czuje że jest coś w niej że coś na mnie patrzy dlatego śpie z zapalonym światlem, co jakiś czas słysze głosy, bardzo realistyczne i nie dochodzą one z mojej głowy tylko jak ktoś by szeptał mi do ucha ale nikt przy mnie nie stoi, czasem myślę nawet w dzień że ktoś mnie obserwuje.

Jednak mimo iż mam takie myśli jak samobójcze itd. to nigdy bym się nie skrzywdził ani nikogo innego, na zewnątrz jestem bardzo wrażliwą osobą, potrafie płakać z byle powodu (mam 17lat!!!)

Mój głos w myślach jest inny jest groźny podsówa mi straszne/obrzydliwe pomysły czasem czuje że przejmuje nade mną kontrole wtedy potrafie nawet nie bać się ciemności, raz w nocy wstałem z łóżka zgasiłem światło stałem po ciemku na środku pokoju i się uśmiechalem sam do siebie, sam nie wiem dlaczego to zrobiłem.

Napisałem tutaj wszystko co odczuwam, w normalnym życiu te wszystkie uczucia ukrywam więc teraz poczułem się troche luźniej jednak mam nadzieje że mi pomożecie i napiszecie co mam robić.

Witaj.

Masz 17 lat. A nie myślałeś może o szkolnym psychologu?

Wiem ,że to głupia opcja.

Kolejną jest czekanie do 18. Ja również miałam do wyboru albo dogadać się z rodziną albo właśnie czekanie.

Wybrałam czekanie.

Może spróboj jednak porozmawiać?

W dzisiejszych czasach psychiatra jest zwykłym lekarzem a nie jak kiedyś - lekarzem dla... dziwnych

Poza tym to ,że słyszysz głosy ,to nie za dobrze. Nie zwlekaj jednak.

Pogadasz przez chwilę, a mimo to może byc to krok do przodu.

A tak przy okazji.. Jesteś wierzący?