Cześć Wszystkim

Witam mam na imię Kasia,mam 30 lat,postaram się w jak największym skrócie opisać moją historię. Leczę sie od 12 lat, od klasy maturalnej a właściwie to zawsze czułam że coś jest ze mną nie tak. W wieku 16 lat miałam załamanie,myśli samob. itd.Ale może napiszę co teraz się dzieje.Mam zdiagnozowane borderline od jakis 8 lat,osobowość psychasteniczną i zależną. Przeszłam terapię na 7F gdzie na przepustce miałam próbę samobójczą,wogóle były dwie próby byłam na toksykologii,chciałam tez wyskoczyc z okna ale się nie udało.Nie chce nikogo szokować moją historią,piszę szczerze jak jest. Obecnie chodze na terapie poznawczo-behaw.od roku,początkowo pomogła,teraz niewiele.Wogóle przeszłam masę terapii w Krakowie bez większych efektów.Opiszę może co mi się dzieje teraz:mam straszne natręctwa myślowe które uniemożliwiają mi jakiekolwiek funkcjonowanie,bardzo silne lęki, borderline tak pięknie brzmi ale to piekło na ziemi.Najdziwniejsze to to że nie przeszłam w dzieciństwie jakiejś strasznej traumy tzn.były awantury w domu,podejrzewam też jednorazowe molestowanie więc nie wiem skąd to wszystko.Lekarze usiłują pomóc ale wielu objawów nie rozumieją.Może ktoś z was miał coś podobnego,będę wdzięczna za odpowiedź. Często mam tak jakby np.ostatnie 10 lat wogóle nie istniało tzn.staję się tą osobą sprzed 10 lat albo małą dziewczynką która boi się zapalić papierosa bo to coś złego.Jakby przeskakuję z jednej osobowości w drugą (Dysocjacyjne zab?) do tego mam derealizacje,ogólnie jestem zawieszona,nie wiem kim jestem,miałam też takie jazdy kilka razy ze uciekałam z domu i szłam gdzieś przed siebie nie wiedząc po co i dokąd..(fuga dysocjacyjna?)Konczę bo za dużo jak na pierwszy raz,zawierzyłam Bogu jakieś połtora roku temu i przez ostatnie 3 m-ce (byłam bardzo cierpliwa i mocno wierzyłam) było jak w raju tzn.stałam się normalną osobą normalnie funkcjonującą.Niestety w tą środe wszystko wrócilo.Ale dalej MU wierzę choc trudno,zajebiście trudno.A i polecam książki Anselma Gruna-one mi dużo pomogły. Jesli ktos dotrwał to dzięki.

Tez mialem/mam podobne jazdy do tych Twoich. Szczegolnie problemy z wlasna tozsamoscia( a wlasciwie jej brakiem) i natrectwa myslowe. Mialem podejrzenie borderline ale nigdy oficjalnej diagnozy nie otrzymalem. Jedynie zaburzenia depresyjno lękowe i nerwica natrectwa u psychiatry to juz bylem jako 7 latek. Byc moze kiedys udam sie jeszcze raz do szpitala po to aby raz na zawsze rozstrzygnac kim tak naprawde jestem. Do czego zmierzam..Bralas jakies leki ? Ja swoja przygode z lekami rozpoczelem w liceum i z wlasnego doswiadczenia moge polecic paroksetyne. Chyba na takie objawy jak w/w sprawdza sie naprawde dobrze. W ogole co robisz w zyciu ? pracujesz,masz swoja rodzine?

Ech... Właśnie tego się boję, spaść w to do końca, bez reszty, jak Ty...

Dzięki za odp. Tak naprawdę to mam zdiagnozowane cytuję:"cechy borderline",tak nie wszystko do mnie pasuje,choć pewnie u każdego bpd wygląda inaczej bo różnimy się charakterami. Tak,biorę leki, właściwie to przetestowałam juz mnóstwo leków,o paroksetynie o której piszesz słyszałam,być może nawet brałam jakiś odpowiednik,ale to wszystko chyba ma podobne działanie..a na Ciebie jak działa jesli mogę zapytać tzn na co konkretnie? Co do rodziny to nie mam własnej na razie, obecnie nie pracuję i trudno mi to sobie wyobrazić przy takich objawach,choć bardzo mi brakuje jakiegokolwiek zajęcia:/ Przeraza mnie tez to że nic się nie poprawia od kilku lat a nawet jest gorzej:/ Ostatnio pracowałam w biurze rachunkowym przez 3 lata dałam radę choć było mnóstwo obowiązków, teraz nie wyobrażam sobie siebie w takiej pracy:/

Witaj ; )

Kasia81, witaj

Dzięki za powitanie,jakoś tak mi lżej jak to z siebie wyrzuciłam,fajnie że jest takie miejsce..:)