Witam

Witam

Jestem dość w młodym wieku zaraz wpadnie 17 lat i tu problemy.

Byłem u lekarza powiedziałem o problemach w nauce jak to ciężko mi idzie.

O problemach z czytaniem, pisaniem i samą nauką.

By wziąć się za coś potrzebuje dużo czasu na namysł z którego rozmyślam o:

milionach dostępnych powodów by się nie uczyć. zawsze się znajdą takie co nie dadzą mi się skupić.

Jak już się wezmę to najczęściej jest to noc po 21 do 23-24 i z rana na ostatni moment.

Normalnie jak czytam książkę to max 10 kartek i muszę przerwę zrobić, nie wytrzymuje.

Jak dużo pisze a dzieje się to najczęściej w szkole to nie wytrzymuje.

Ciepło od środka nerwy chodzą, aż muszę często na chwile wyjść z klasy..

Jest wiele innych problemów z mną takich jak kontakt z drugą osobą..

Często wpadam w taki stres, że nie wiem co robię co się ze mą dzieje, serce zaczyna mocno bić i cały się trząsł.

W gimnazjum miałem problem z wszystkim rówieśnikami, nauką, nauczycielami, bólami brzucha, rodzicami.

Często nie chodziłem bo to coś bo to coś a powód raczej zawsze był ten sam problemy..

Miałem dość surowe wychowanie i nadal jest bo patrzą tylko na swoje problemy a od mnie wymagają tego czego nawet sami nie osiągnęli. Surowe może bym tego tak nie nazwał ale pamięć jak i wzrok mam dobrą i zapamiętałem większość niemiłych chwil..

Dodam jeszcze że koledzy z klasy za uwarzyli jak mi się ręce trzęsą i ostatni czasy mam bardzo czerwone oczy, widać żyły..

Zapomniałem dodać a że pisze to anonimowo to jest problem z przedwczesnym wytryskiem..

Tak w skrócie opisałem to co mi dokucza nie wiem jak sobie z tym radzić.. Mam skierowanie do psychologa (problemy w nauce) ale nie wiem jak się u niego zachować. Nie koniecznie lubię mówić o problemach swoich i rodzinnych..

Witaj,

Odsyłam Cię do jednych z moich wypowiedzi wcześniej:http://www.nerwica.com/witam-t25189.html

Co do psychologa - cóż. Pierwsze spotkania są poznawcze - dostaniesz szereg pytań na swój temat, między innymi czego oczekujesz, co chcesz osiągnąć chodząc na terapię. Potem psycholog zazwyczaj proponuje możliwe, mogące pomóc terapie. Nie zastanawiaj się, jak się zachować, bo to samo wszystko popłynie :) Najważniejsze to chęć współpracy - zarówno z Twojej strony jak i psychologa.

Zapraszam również do zebranej tu lektury i pisania - może w bieżących problemach będziemy w stanie coś doradzić? Zapraszam

Wiesz ja zawsze mialem wstret do nauki, na szczescie zawsze bylem na tym min/srednim poziomie.

Jakos przebrnalem przez szkole srednia (niestety z lekkim poslizgiem). Dostalem sie na pwr gdzie po 2latach zrezygnowalem.

Obenie prywatnie studiuje informatyke. Zawsze bawilem sie grafika i lubie to robic. Ucze sie tego 3x szybciej niz innych pierdol. Niestety tych innych pierdolek w naszej oswiacie jest sporo.

Sadze, ze musisz znalezc sobie pasje z ktorej najlepiej bedzie mozna wyzyc. Ciezko w wieku 17lat taka znalezc, lecz ja na Twoim miejscu az tak brdzo bym sie nie podlamywal. Wazne teraz zebys nauczyl sie uczyc. Tak tak to tez trzeba umiec. Ja musze miec wode, 2x wc, pochodzic, poszperac, a potem po prostu staram sie tego uczyc jak wierszyka. Jestem wzrokowcem wiec powtarzam to w kolko, az zapamietam (tu akurat mowie o przedmiotach gdzie nie da sie zrozumiec trzeba wykuc). Nie znam innych technik, ale kolezanka wyzej w swoim linku pisala o akademii uczenia. Moze to tedy droga?

Co do wytrysku.. Jest to problem seksualny o podlozu psychologicznym. Nie chce sklamac ale chyba 1/3 facetow jak pamietam na to cierpi. Tez da rade to leczyc choc nie wiem czy w wieku 17lat to po prostu nie nerwy (z 1 razu, jak wypadne... ) Nie jednemu to sie przytrafialo