Proszę, przeczytajcie to !!!

Witam wszystkich. Nic w życiu trudniejszego mnie nie spotkało jak opisać to wszystko, ale spróbuję. A wiec w sierpniu 2000 r przeszedłem dziwny "atak" Poczułem się jakbym został uderzony w głowę nie chodzi o ból tylko o to, że jakbym został oszołomiony. Zbladłem jak pamiętam tak mówiło otoczenie. I co najważniejsze NIE BYŁO TO SPOWODOWANE JAKAŚ SYTUACJĄ. W ten dzień czułem się do jego końca. Póżniej wszystko wróciło do normy aż do pażdziernika 2000 roku. Kiedy to wszystko w moim życiu zmieniło się jeśli chodzi o moją osobę. W pażdzierniku obudziłem się już z dziwnymi objawami które utrzymywały się przez 5 lat, 24 godziny na dobe 7 dni w tygodniu. Chodzi o uczucie jakbym chodził po łodzi, jakby "coś' toczyło mnie w ciele. Występowały zaburzenia wzroku, smaku (odczuwał kwaśny smak to innym razem smak krwi) dziwne uczucie. Problemy z pamięcią i koncetracją, czułem się jakbym nadmuchał ze 100 balonów tak jakby brakowało powietrza w głowie. Chyba każdy z Was kiedyś dmuchał materac i w pewnej chwili robiło mu sie ciemno przed oczami, o takie uczucie mi chodzi. Miałem wrażenie jakbym zszedł z karuzeli ciało i w głowie jakby cały czas jeszcze wirowało. Idąc odczuwałem tz. uczucie ruchomej bierzni czyli jakbym stał w miejscu a to otoczenie się poruszało. Te objawy były takie męczące. W głowie odczywałem uczucie "czegoś". Co jest dla mnie dziwne objay utrzymywały się jak już napisałem 24 godziny, co wydaje mi się dziwne w nerwicy, bo tak to mi zdiagnozowano. Miałem wykonanych szereg badań: badanie krwi, moczu, EKG, EEG, TK głowy oraz RESONANS MAGNETYCZNY nic jednak nie wykazały. W tym całym okresie przebywłem dwa razy na ODDZIALE NEUROLOGICZNYM. Dwa razu również czyłem uczestnikiem 6 tygodniowej terapii na ODDZIALE NERWIC. W jednym ze szpitali miałem nawet postawioną diagnoze: ZABURZENIA SCHIZOTYPOWE. Nic jednak nie przyniosło mi ukojenia, przyjmowałem najróżniejsze leki; które tylko czasami potęgowały jeszcze bardziej tą "jazdę" jak to nazwałem. Jednak jakoś wszystko samo się "uśpiło" w lipcu 2005 roku wtedy tez po długiej przerwie mogłem jakoś wrócić do pracy, jednak nigdy nie odzyskałem takiego zdrowia jak to było przed sierpniem 2000 roku. Wiedziałem żę coś cały czas "drzemie" we mnie poprostu czułem to, nie umysłem ale ciałem. I miałem rację Wrzesień tego roku wszystko po mału zaczyna powracać. BOJĘ ŚIĘ JUŻ TEGO. Wiem że niegdzie nie mogę szukać pomocy, mam już w tym doświadczenie przechodziłem to raz. Objawy są tak subiektywne że dla lekarzy nie zrozumiałe i wtedy kombinują. Tak jak już pisałem dla jednych jest to nerwica dla innych zaburzenia schizotypowe. Bardzo chciałbym funkcjonować normalnie a te objawy poprostu paraliżują mnie na kilka lat chyba że tym razem poprostu już "wykorkuję" bo nie wytrzymam. To ma być od psychiki to dla mnie nie możliwe. Ja nie mam przecież jakiś ataków. Już się powtórze po raz kolejny objawy występują 24 godziny. Nie są sprowokowane jakąś sytuacją bąż czymś innym... Czy w stosunku do mojej osoby nie nadwyręża sie słowa NERWICA? Wydaje mi się, że tak. Bo co powiedzieć człowiekowi jak badania dostępne na dzień dzisiejszy niczego nie ujawniają a ze mną się "cuda" dzieją i nikt nie wie dlaczego. Może jest to efekt migren z aurą które przechodziłem i jeszcze przechodzę co jakiś czas? Mam wspaniałą żonę, córeczkę dobrą pracę. Mógłbym powiedzieć, że mam wszystko i tylko się cieszyć a tu jestem jak sparaliżowany gdyż objawy wyłaczają mnie z życia rodzinnego a kolejne zwolnienia lekarskie mogą doprowadzić do utraty pracy. Gdzie mam szukać pomocy i ukojenia? Co mam zrobić kiedy nie mam wpływu na te objawy i na tą ciągłą "jazdę" Nikt nie potrafi mi powiedzieć co sie ze mną dzieje. Ja naprawdę nie potrafię tak żyć. Mam przecież obowiązki a ta "choroba" mi to wszystko uniemożliwia. Najgorsze jest to że nie potrafię tego co się ze mną dzieje udowodnić bo z punktu widzenia dzisiejszej medycyny jestem zdrowy. Czytałem kilka postów na tym forum i wierzę całym sercem, że jest wam ciężko i też macie dosyć. Tylko jakoś mi się wydaje, że Wy macie poprostu takie ataki nerwicy wywołane jakąś sytuacją lub nie, ale po takim ataku możecie przez jakiś czas normalnie funkcjonować do następnego razu. Ze mną jest całkiem inaczej ja objaw lub ten atak mam cały czas. Proszę o pomoc. Chociaż sam nie wiem jaką wszystkiego już próbowałem. Pozdrawiam Was wszystkich.

Witaj,

jeśli badania niczego nie wykazały, to ja wiązałbym to z psychiką. Czy nerwica? Najwyraźniej.

Tylko jakoś mi się wydaje, że Wy macie poprostu takie ataki nerwicy wywołane jakąś sytuacją lub nie, ale po takim ataku możecie przez jakiś czas normalnie funkcjonować do następnego razu.

To jest różnie. czasem, gdy nie bierze się leków, to różne "jazdy" też są 24 h.

Czy oprócz tych "jazd" odczuwasz też lęk?

Witaj,

jeśli badania niczego nie wykazały, to ja wiązałbym to z psychiką. Czy nerwica? Najwyraźniej.

 

Ale jak to możliwe żeby to przychodziło tak poprostu bez niczego ot tak, siedzisz czy jesteś czymś zajęty a tu nagle różne dziwne rzeczy zaczynają się z tobą dziać i nie wywołuje tego jakaś sytuacja bądz moje myślenie o czymś. Czy odczuwam lęk? Tak, że kiedy to się zaczyna ze mną dziać nie mam nad tym kontroli i poprostu odpływam już. Nic wtedy nie mogę zrobić jestem bezsilny poprostu czekam kiedy już umrę. Tego się nie da opisać a szkoda. I co najważniejsze w nerwicy lękowej prawie każdy ma że tak to nazwę objawy jakby miał dostać zawał a moje objawy zlokalizował bym z mózgiem "on" mi robi takie "numery" to wszystko co odczuwam jak już wsześniej opisałem. Dziękuję za zainteresowanie.

Cześć TOMASZ77. Miło Cię poznać.

Zadziwiające to, co opisujesz. Nie jestem specjalistą więc nic nowego Ci nie powiem - mi to wygląda jednak na nerwicę.

Wygląda, że poza tym, co się z Tobą dzieje, wiedziesz szczęśliwe życie i obawiasz się jego utraty z powodu tego, co się z Tobą dzieje. Być może ten lęk to wszystko powoduje? Być może nie radzisz sobie ze stresem? Trudno powiedzieć, dlatego zachęca Cię do zostania z nami i pisania, o tym. Być może wspólnie znajdziemy przyczynę.

Pozdrawiam cieplutko

Dziekuję Wam za to, że zechcieliście napisać. Sam nie wiem dlaczego tutaj "wylądowałem" poprostu wydaje mi się, że jestem jakimś ewenementem i moja choroba to nie NERWICA. Nie mogę jakoś odnaleść w sobie objawów jakie są typowe w nerwicy chociaż jest ona inna u każdego ale czytając posty można znaleść pewne wspólne cechy. A jeśli chodzi o lęk to mam i to taki, że do dziś nie wiem skąd biorą się moje objawy to jest mój lęk. Tak jak już pisałem uważam, że spotkało mnie coś wyjątkowego i dopadła mnie jakaś choroba mózgu ale medycyna nie może mi jej wykryć. Teraz ktoś sobie pomyśli, że wmawiam sobie to wszystko. Tylko jak sobie można wmówić to co odczuwasz ciałem i w głowie, że nie masz nad tym kontroli. Czuję sie dziwnie nawet to co mnie otacza jest jakieś inne. Jeszcze kilkanaście lat temu też nie znano dzisiejszych chorów wiec wtedy klasyfikowano też je jako to co znano. I cały czas trzyma i trzyma i trzyma. Mam już dosyć. Napiszcie mi może proszę jakie Wy macie objawy chcę to porównać. Jeśli chodzi o stres to radziłem sobie zawsze dobrze z tym a gruntowna psychoterapia, już to przechodziłem i jest tak jak jest. Ja poprostu żle się czuję. Fajni, że mnike pocieszacie ale to nic nie zmnienia dalej czuję to co czuję i mam jazdę i już sam nie wiem co jest.

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 8:11 pm ]

Sami zobaczcie nachwilę obecną mój post przeczytało około 140 osób a tylko 3 napisały. Więc wniosek nasuwa się sam. Chyba nie ma tutaj takiej osoby która po przeczytaniu tego o co proszę mogła się utożsamić i powiedzieć. Ej kolego ja też to mam. Od tej chwili bądzcie szczerzy bo może na siłe będziecie pisać to co chcę usłyszeć. A ja chcę znaleść pomoc a nie żyć nadzieją.

Dżejem dzięki za te słowa i nie jest to sarkazm. Tylko wytłumacz mi jedną rzecz. Jak nerwica może atakować 24 h przez 7 dni w tygodniu i robić takie numery. To naprawdę skłania do tego że nie mogę w to uwierzyć chociaż bardzo bym chciał i zgonić wszystko na nią. Ta jazda paraliżuje i nie mogę normalnie funkcjonować a mam przecież obowiązki jak każdy. Powiem Ci, że denerwowało mnie jak byłem kiedyś na takiej terapii która mimo spotkań z psychologiem miała w programie lekcję wychowania fizycznego. Weż tu człowieku ćwicz i graj sobie w piłkę jak się żle czujesz somatycznie i w głowie ci się kręci. Ja psychicznie sobie poradzę tylko niech mi się ta jazda skończy niech ktoś to "wyłączy"

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 9:10 pm ]

Aha i ja nic sobie nie wmawiam ja czuję to wszystko. Też już to tlumaczyłem jednemu lekarzowi który też tak uważął. To tak jakbyś czuł, że boli ciebie kolano a każdy Ci mówi, że wmawiasz sobie.

Witam cię Tomaszu77 :mrgreen:Mam pytanie czy byleś u psychiatry i czy zapisał ci jakies tabletki? Według mnie to naprawdę wygląda na nerwicę tak jak ci pisze Dżejem.Pozdrawiam

Witam Gosiulka. Pytasz czy byłem u psychiatry. Przeczytaj proszę to co napisałem na samym początku o sobie. Tam wszystko jest od samego początku. I jeszcze jedna myśl która mi nie daje spokoju czy pisząc o tym, że nerwicowcy mają tendencję do wmawiania sobie chorób to myślicie, że ja przeczytałem jakies tam artykuły i teraz boję sie raka lub zawału lub udaru lub schizofrenii albo że ktoś w mojej rodzinie umarł na jakąs dolegliwość i ja się teraz tego boję. NIC TAKIEGO.

TOMASZ77, zwolnij trochę. Może zanim powiesz "nie" prześpij się z tym, co ktoś napisał. Uważam, że Dżejem ma rację.

1. miałeś rezonans magnetyczny, czyli badanie bardzo dokładne. Skoro ono nie wykazało żadnych nieprwadłowości fizycznych, to znaczy, że problem leży w psychice, a nie w ciele.

2. pisałeś, że stwierdzono u Ciebie zaburzenie schizotypowe.

1. Wiem, że rezonans magnetyczny to bardzo dokładne badanie ale u osób chorych psychicznie ono też jest właściwe. Ja cały czas chcę się dowiedzieć skąd bierze się to co CZUJĘ co się ZE MNĄ DZIEJE a nie myślę.

2. Nigdy się z tą diagnozą nie zgodziłem. Napiszę może wszystkie diagnozy jakie mi stawiano i sam pomyśl skad taka rozbierzność? Nerwica natręct, Osobowość Borderline, Zawroty Głowy O Charakterze Psychogennym no i Zaburzenia Schizotypowe. Mnie się wydaje że lekarze nie rozumieją jak im tlumaczę co odczuwam a mój największy problem to niemożność tego wytłumaczenia chociaż bardzo próbuję dlatego chcę to zobrazować tym co nie jest im obce.

Czyli zejścia z karuzeli, kiedy masz uczucie wirowania w głowie i całego ciała, coś jakby zablokowało się w mojej głowie, akbym dmuchał materac i taka ciągła ciemność przed oczami. Bardzo dziękuję DŻEJEM widzę że bardzo zangażowałeś się jeśli chodzi o mnie. Linki przeczytałem.

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 8:21 am ]

Jeśli chodzi jeszcze o rezonas magnetyczny to mózg nie jest tylko tym co widzą na monitorze komputera ok, może nie widać tam żadnych nieprawidłowości fizycznych bądz uszkodzeń mechanicznych które mogą powodować u mnie tą jazdę. Mózg zawiera również substancje "chemiczne" których jeszcze lekarzą, naukowcy nie odkryli bądz nie wiedzą jak to zrobić. Do dziś nawet nie wiedzą gdzie powstają myśli, skąd się bierze schizofrenia itd. Znają tylko skutki czyli nazwali niektóre choroby ale nie przyczynę. Widocznie w moim mózgu brakuje jakieś substancji lub jest jej za dużo dlatego czuję sie tak jak opisuję.

Niwiem czy to Ci w czymś pomoże ale co mi tam.

Mam syna chorego na autyzm,ma 11 lat.

Autyzm jest to zaburzenie psychiczne.

Kuba często płacze,ma różne napady nastrojów przez cały dzień.Raz sie śmieje jak poplątany za chwile sie drze i gryzie ręke a momentami wpada w szał potwornie sie drze i skacze do bicia,rzuca sie na mnie i wbija mi paznokcie w dłonie i szczypie mnie boleśnie.Kuba niemówi,w ten sposób pokazuje ,że czuje sie bardzo źle.Coś go boli,lub pewnie ma zawroty głowy i niewiadomo co jeszcze.tym szczypaniem i drapaniem pokazuje mi,że jego coś bardzo boli lub ,że czuje sie bardzo źle.

Było mi ciężko znosić te Kuby nastroje i napady,postanowiliśmy szukać pomocy w USA bo tam nauka i medycyna idą do przodu.

Zrobiliśmy strone internetową gdzie ludzie wpłacali 1% podatku na konto

dziecka.Uzbierała sie sumka i od razu zrobiliśmy badanie w USA.

Niewiem jak wysłać Ci wyniki tych badań.Więc wyśle meilem.

Warto obejrzeć .Jest tam napisane o tych wachaniach nastroju,lękiem i zaburzeniach depresyjnych.

Tych wyników jest aż 20 stron.

TOMASZ77, piszesz, że nigdy nie pogodziłeś się z diagnozą dotyczącą zaburzeń schizotypowych. Niestety, ale tym m.in. objawiają się takowe zaburzenia: bronieniem się rękami i nogami przed przyjęciem tego do wiadomości.

katarzyna2, a czy są jakieś efekty leczenia?

To są wyniki badań Kubusia ,które robiliśmy w USA przez GENOM we Wrocławiu[/url]

TOMASZ77, piszesz, że nigdy nie pogodziłeś się z diagnozą dotyczącą zaburzeń schizotypowych. Niestety, ale tym m.in. objawiają się takowe zaburzenia: bronieniem się rękami i nogami przed przyjęciem tego do wiadomości.

 

bethi postaram się Ci wytłumaczyć w najprostszy sposób oc mi chodzi a temat nie będzie Ci obcy.

Idziesz do lekarza on przeprowadza wywiad żeby postawić Ci diagnozę:

Ma Pani dreszcze? gorączke? bolą Panią mieśnie? Poci się Pani?

na każde zpytań odpowiadsz NIE.

A on jednak stawia Ci diagnoze PROSZĘ PANI TO GRYPA.

Oczywiście nie chcę powiedzieć, że jestem mądrzejszy od lekarzy. Ale sama chyba byś się zdziwiła o co mu chodzi przecież ani jeden powtarzam ani jeden objaw jaki znasz, że występuje w grypie do Ciebie nie chce pasować chociaż bardzo "byś chciała". Chcesz przecież wyzdrowieć i postawienie własciwej diagnozy jest filarem leczenia.

Więc temat schizofreni oraz zaburzeń schizotypowych nie jest mi obcy. I uwierz ani jeden objaw nie występuje u mnie. Póki co jestem cały czas świadomy tego co się ze mną dzieję i czytam bardzo dużo i szukam wciąż gdzie mógłbym się zaklasyfikować i wkońcu znaleść pomoc. To trwa już 7 lat z dwu letnią przerwą kiedy wszystko się jakoś samo uśpiło ale znowu wybucha. Brałem najróżniejsze leki i ani jeden nie przyniósł ulgi bądz "zapalił światełko" i dał nadzieję, że to dobra droga którą powinienem podążać.

Strona Dzieci - stronadzieci.org

Wpisz w wyszukiwarce.Tam znajdziesz strone internetową GENOMu

Adres to Wrocław Al.Armii Krajowej 4A/4

Nieumiem wklejać linków.

Warto poczytać .Kiedyś czytając natknęłam się Właśnie ,niepamiętam gdzie,że tam robią też badania dotyczące osób chorych na depresje.

Trzeba się z nimi skontaktować tam jest nr.tel.

Niechcę zbyt wiele Ci obiecywać.

Musisz wiedzieć,że to wszystko będzie kosztować sporo pieniędzy.

Tyle co nowe auto.Niestety TAK!!!

Wyleczenie mojego syna tyle kosztuje.Tyle co nowy samochód z salonu.

Jedno badanie kosztowało 1.250zł. Ale warto było bo teraz wiem,że Kubuś

jest ciężko chory i wiem ,że jest zatruty rtęcią ma duże ilości arsenu,fluoru

i aluminium.

Ma kwasice,dysbioze jelit i to mam w badaniach potwierdzone badaniami a nie wymysłami.

Wysyłaliśmy próbki z moczem do USA.

Przyjechał kurier zabrał zamrożone próbki a potem za jakiś czas przyszły wyniki.

Z tymi wynikami mamy być u lekarza ,któremu trzeba wpłacić jeszcze 1.250zł.za półroczne leczenie.A potem ona przepisuje różne witaminy

suplementy i coś tam jeszcze.Co kosztuje 1000zł miesięcznie.

Badanie nazywa się "Bad.Organiczne moczu."

Piszcie proszę jaki Wy macie doznania i odczucia somatyczne.

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 8:18 pm ]

Dzisiaj skorzystałem z wizyty u psychiatry i znów się zaczęło. Powiedziała mi, że to urojenie co odczuwam. Więc chcę zapytać czy urojeniem jest to co odczuwam skoro to odczuwam a nie są to myśli tylko ciało. Już nie mogę tak dalej mam dosyć wiem, że nie ma dla mnie lekarstwa. Zaproponowała mi że mogę pojechać do Akademii Medycznej Katedry Psychiatrii.

słuchaj, nie odpowiedziałeś mi na pytanie, czy odczuwasz lęk (obojętnie - paniczny czy wolno płynący)

TOMASZ77, wiesz z tymi diagnozami bywa różnie. Kiedyś bardzo źle sie czułam. Łamało mnie w kościach, bolały mnie wszystkie mięśnie i często łapały skurcze. Nie miałam żadnej gorączki. Żadnych szmerów w oskrzelach czy płucach aby zwalić na zapalenie. Miałam drożne zatoki, nie bolała mnie głowa... i pewnego razu, gdy po raz kolejny dostałam skurczu, pewien doktor zalecił punkcję, podejrzewając zapalenie opon mózgowych. Śmieszne się mi to wydawało, bo przecież nie mam absolutnie żadnych objawów gorączkowych, normalnie dociskam brodę do klatki piersiowej (przy zapaleniu opon mózgowych się nie da). Długo się przeciwstawiałam punkcji, ale w końcu było mi już wszystko jedno, bo te bóle kości, mięśni i skurcze stały się nie do wytrzymania. Zrobiono mi punkcję i okazało się, że lekarz miał rację...

Ale, zdarza się również tak, że nerwica objawia się jedynie poprzez objawy somatyczne. Znam taką osobę - to moja przyjaciółka, która zawsze zdrowa i uśmiechnięta, nie mająca nawet epizodu depresyjnego w swoim życiu, pewnego dnia ni stąd ni zowąd dostała takiego napadu nerwicy, że o mało się nie udusiła...

Tomek, spróbuj podejść do tego co się z Tobą dzieje nie porównując a próbując leczyć. W Twoim konkretnym przypadku, mam na myśli przejście porządnej psychoterapii. Nic nie tracisz poza tym, że możesz skorzystać dowiadując się o sobie ciekawych rzeczy.

słuchaj, nie odpowiedziałeś mi na pytanie, czy odczuwasz lęk (obojętnie - paniczny czy wolno płynący)

Przepraszam, ale zrobiłem to zaraz po Twoim pierwszym poście w moim temacie.

Witaj Tomasz77!!

Czytając Twój post, byłam w szoku, że ''ona'' może z nami robić co ''jej'' się żywnie podoba. To jest nerwica, niestety, ale tak. Objawia się różnie i w każdym z nas możemy zaobserwować jak potrafi być cwana i przebiegła. Jak wiesz każdy organizm inaczej reaguje na bodżce zewnętrzene czy wewnętrzne. Przez nerwicę, można nabiawić się chorób, w zależności jak odporny jest nasz organizm. Siada serce, wita nas migrena, mamy zespół jelita nadwrażliwego(co mnie spotkało) i na przykład coś co jeszcze mi nerwica podarowała jako bonus to, postępujący niedowład prawostronny. I jeszcze mogła bym dalej pisać co nas wszystkich może, ale nie musi dopaść. Wszystkiemu winna jest nerwica i jej siła. Dlatego dużo zależy od naszej psychiki. Trzeba walczyć z nią i ze sobą samym. by nie przestraszać się jej, by potrafić ją oszukać a czasami nawet samych siebie.

Bądż silny, życze powodzenia. Wszystkim nam się ono przyda.

Pozdrawiam.

Więc chcę zapytać czy urojeniem jest to co odczuwam skoro to odczuwam a nie są to myśli tylko ciało.

odpowiedź: tak. urojenia dotyczące ciała to też urojenia (np. poczucie, że ciało rozpadło się na tysiąc kawałków) . wiesz, to mogą być też te zaburzenia schizotypowe. pacjenci z takimi schorzeniami skarżą się na to, że ich ciało jakby się rozpadało, kończyny wydłużały itp. Ja bym Twoje dolegliwości ograniczył do nerwicy lub do zaburzeń schizotypowych. Sorry, ale Twoje zaburzenia są opisane w podręcznikach psychiatrii i żadnej nowej jednostki chorobowej tu nie wymyślisz, choć usilnie się starasz. A swoją drogą, piszesz o swojej wyjątkowości. Wiesz, że to praiwe osiowy objaw w nerwicy - przekonanie o wyjątkowości swoich objawów :)

Pozdrowienia

Więc chcę zapytać czy urojeniem jest to co odczuwam skoro to odczuwam a nie są to myśli tylko ciało.

Może żebyśmy się zrozumieli urojeniem dla mnie jest WYOBRAŻENIE że coś się dzieje czyli tak jak piszesz pewnym osobą WYDAJE się, że ich ciało... że konczyny... im sie WYDAJE a ja to czuję co opisałem.

Sorry, ale Twoje zaburzenia są opisane w podręcznikach psychiatrii i żadnej nowej jednostki chorobowej tu nie wymyślisz, choć usilnie się starasz.

Wcale się nie gniewam skoro wiesz lepiej i nie jest to złośliwe absolutnie.

 

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 12:44 pm ]

Trzeba walczyć z nią i ze sobą samym. by nie przestraszać się jej, by potrafić ją oszukać a czasami nawet samych siebie.

Jak sama zauważyłaś pewną wspólną cechę o której napisałaś, że ją masz zespół jelita wrażliwego co często występuje w nerwicy wiec możesz mieć już prawie 100% pewność, że masz nerwicę.

U mnie nic takiego nie występuje ani jeden objaw który jest wymieniany w nerwicy oraz przez Was tutaj na forum. Ja moje objawy wiązałbym wyłącznie z mózgiem, zaszły w nim jakieś "zmiany" coś zostało zaburzone nie wiem "czegoś" jest mniej lub wiecej i to mnie zatruwa. Powoduje takie objawy związane tylko z głową, że czasami nie mogę wytrzymać że nie mogę tego znieśc. A ogólnie to cały czas to odczuwam tylko mniej lub więcej intensywnie 24h/7 dni

a ja to czuję co opisałem

no, tak się składa, że jednym to się wydaje, a inni to czują i są o tym nawet przekonani (zwłaszcza schizofrenicy, ale nie tylko).

a ja to czuję co opisałem

no, tak się składa, że jednym to się wydaje, a inni to czują i są o tym nawet przekonani (zwłaszcza schizofrenicy, ale nie tylko).

pozostawiam to bez komentarza

nie wiem, o co chodzi. napisałem, że nie tylko schizofrenicy. w zaburzeniach schizotypowych pacjenci często twierdzą, że czują, że coś dzieje się z ich ciałem. a poza tym męczy mnie ten temat. to mój ostatni post. pa pa