Rodzice mi na nic nie pozwalają

Witam :)

Mam 12 lat i często jestem smutna, a nawet płacze, ponieważ rodzice na nic mi nie pozwalają chodzić, ani niczego mieć. Mam tylko rower (pordzewiały) i laptop (nie działa w nim touchpad) miałam też piłke, ale się zgubiła, a i jeszcze rolki, o które musiałam błagać rok

Chciałam chodzić na SKS piłki nożnej dziewcząt ale rodzice powiedzieli, że ja się nie nadaje i na pewno szybko mi się to znudzi (chociaż to jest za darmo)

Chciałam mieć świnke morską to powiedzieli, że one śmierdzą i nie będę się nim zajmować

Chciałam chodzić na karate to oni powiedzieli, że to dla chłopaków i jeszcze sobie coś zrobie

Chciałam mieć gitare (w sumie to już od ok. 4 lat), ale powiedzieli że to dla chłopaków i za drogie

Jest jeszcze więcej rzeczy ale już nie mam ochoty o tym pisać

Nic nie dostaje na urodziny, na gwiazdke, nawet jak mam co roku wyróżnienie to nic nie dostałam

Nie to, że nie mają pieniędzy, bo mój brat dostaje coś ciągle: to komputer (za ok 2000) to rower (za 1300zł) to słuchawki (za 60zł), to nowe gry, to telefon, to piłke (coś ok 100-200zł), chcą go zapisywać na kółka (basen, karate, SKS z piłki nożnej dla chłopców itd.)

Mówiłam im dla czego nie chcą mi nic kupić a oni na to ''Przecież my się ciągle pytamy co chcesz a ty nie wiesz'' ale przecież ja im ciągle mówie!!!!

A może powinnaś się zdecydować na jedną konkretną rzecz i wtedy zobacz, że Twoi rodzice będą przekonani, że to jest właśnie to, a nie iż znudzi Ci się za 5 minut.

Może porozmawiaj z psychologiem szkolnym?

A próbowałaś im powiedzieć wprost dokładnie to, co nam?

Że masz żal o to, że bardziej dbają o potrzeby Twojego brata niż Twoje i czujesz się przez to mniej doceniana? Poprosić o wyjaśnienia? Napisałaś, że pytałaś się, dlaczego na nic Ci nie pozwalają, ale czy mówiłaś, że czujesz, że bardziej dbają o brata niż o Ciebie.

Może tego nie zauważają, czasami się to zdarza...