Irytacja towarzystwem przypadkowych ludzi

Wlasciwie to nie wiedzialem gdzie ten temat umiescic i nie odczuwam tego jako problem, po prostu przedwczoraj wzielo mnie na przemyslenia podczas irytujacej dla mnie sytuacji: siedze sobie na uczelnianej stolowce, godzina pozna wiec pustki i czekajac na obiad zauwazam ze ktos idze w moja strone i siada stolik obok.Mial cala wolna sale ale musial usiasc akurat obok mnie.Podobnie mialem kiedys jak z moja ex siedzielismy sobie na plazy na lawkach pod wieczor...wszystkie lawki wolne i nagle jakis typek ze wszystkich lawek wybiera ta najblizsza nas.Czy was tez denerwuja takie sytuacje?Nie to zebym mial prywatnie cos do tych ludzi...po prostu dziwi mnie cos takiego, bo sam z reguly staram sie siadac w podobnych sytuacjach jak najdalej od ludzi.Nie ukrywam ze cos takiego dziala mi na nerwy i ogolnie nie lubie "towarzystwa" obcych ludzi.

Tez tak macie?Czy moze tylko ja jestem jakis "inny"?

P.S. Oczywiscie ten temat nie jest jakims ogromnym problemem z ktorym nie moge sobie poradzic, po prostu wzielo mnie na refleksje .

Ja tak mam. Ale bardziej irytują mnie moi znajomi niz obcy mi ludzie.

Przyznam szczerze ze wlasnie przedwczorajsza sytuacja na mnie mocno podzialala.Siedze sobie spokojnie na pustej stolowce, czekam na obiad i nagle stolik obok siada jakis typ i zaczyna chlipac zupe.A ja tak siedz obok patrze co chwile na niego i coraz bardziej podskakuje mi cisnienie.To bylo denerwujace do tego stopnia, ze celowo chamsko wpatrywalem sie w niego, zeby poczul sie obserwowany i jak najszybciej dokonczyl obiadek i sobie poszedl.Oczywiscie pozniej smiac mi sie z tego chcialo, ale wtedy jakos tak cisnienie mialem z tego powodu.Swoja droga ciekawi mnie jak to jest po drugiej stronie...co sobie mysli taka osoba majaca cala pusta sale i wybierajaca miejsce obok mnie...co ktos taki sobie mysli?

czasem ludzie podswiadomie szukajà czyjegos towarzystwa,nawet nieswiadomie to robià,nie zdajàc sobie sprawy z tego ze ich bliska obecnosc jest niepozàdana ja tez nie przepadam za takimi sytuacjami

w zasadzie to tez mam cos takiego :) nie lubie jak jacys "obcy" znajduja sie za blisko, ale mysle ze to akurat nerwica nie ma nic do rzeczy to po prostu jest taka "sfera osobista" i nie lubimy kiedy ktos ja przekracza

pnk, nie wiem czy nie za blisko pisze tego posta obok Twojego a poważnie kiedyś się zastanawiałem nad tym , i moje wnioski albo

a) sami siadamy w miejscu potocznie uważanym za najlepsze, najfajniejsze więc nie dziwmy się ,że na puste pomieszczenie ,i tak ktoś usiądzie obok nas .

b) człowiek zwierze stadne musi być w kontakcie .

c) to najczęstszy przypadek świata ,że na 100 ławek w parku widząc idąca jedna osobę usiądzie Ona ławkę lub 2 obok Ciebie

mnie to drażni np w barze którym jadam obiad w pracy kurcze cały pusty bo tak opracowałem godzinne w której najmniejszy ruch , to zawsze ktoś przylezie i się przysiada

mnie to strasznie irytuje jak ktos przebywa zbyt blisko mnie. 20 wolnych miejsc a babka i tak usiądzie kolo mnie. masakra. jak sie ktos za glosno smieje to mam ochote dac mu z liscia, jak widzę pod moim oknem, ze ktos wyszedl z psem na spacer to mam ochote zrobic tak jak adaś miauczynski w podobnej sytuacji. w pociągu obkladam sie bagazami i kurtka, zeby nikt kolo mnie nie usiadl, a juz do furii doprowadza mnie np. w sklepie, gdy dziecko drze jape , ze az uszy bolą a matka psika sie testerami perfum i nie zwraca na niego uwagi. nienawidze jak ktos w kolejce w sklepie wjezdza mi wózkiem prosto w duspko, necierpie gdy ktos sie o mnie ociera etc.

Ja tak mam. Ale bardziej irytują mnie moi znajomi niz obcy mi ludzie.

To jak i mnie, a najlepsze potrafi być to że jak spotykam niektówych znajomych z liecum gdzieś na ulicy rodzinnego miasta w któym rzadko bywam to widzę wyraźnie że głowę potrafią odwrócić w drugą stronę; to też irytujące, udawać że się kogoś nie zna a łaziło się parę ładnych lat do jednej klasy w jednej budzie, heh...

julie, mam dokladnie to samo. pododbnie bylo ze znajomymi na naszej szkapie, tez udawali, ze mnie nie widzą i juz nie są moimi znajomymi

Ja kiedyś postąpiłam bardzo brzydko , wiem ale........wsiadam do autobusu, trasa docelowa - 3,5h od miejsca w którym wsiadłam, 5 osób na cały autobus, nagle wsiada moherek , babuszka słusznej wagi ze 100kg , w ch*** wolnego miejca a ona podchodzi do mnie i się pyta czy można??

Pewnie jakbym była "normalna" to bym powiedziała, że tak, można ale....ja na to: "nie nie można, jest tyle miejsca, może pani usiąść gdzieś indziej?, a jak bardzo pani chce to ja się przesiądę" na co usłyszałam jacy ci młodzi ludzie niewychowani dziś ........no cóż

ps. Dziewczyny, gorzej to jest jak ktoś z kim nie odzywałyście się całą szkołę średnią, ba, a nawet było się we wrogich stosunkach, nagle po kilku latach dopada cię na ulicy i ......"co tam słychać? Jak leci? i słodkie oczka i ajlawiu..... o matko..........a ja co mam powiedzieć, dalej cię nie lubię, odczep się?

o ludziach w autobusie nie wspomne- tez nie nawidze jak siadaja kolo mnie a maja pelno miejsca a juz wogole mnie do bialej goraczki doprowadzaja jak probuja zagadywac

fobia, buahahaha, przypomniałaś mi jak kiedyś sporo czasu spędzałam w pociągach....z tym zagadywaniem....raz babka mnie namawiała do wstąpienia do zakonu , potem się nauczyłam, ostentacyjnie zakladałam słuchawki na uszy i kima

linka z busami i babuszkami to istna porażka. Ja w tych środkach transportu przeżywam katusze, wpycham się w w wolne miejsca bo stojąc czuję, że podłoga mi ucieka Także wychodzę na mega niewychowaną. Całkiem niedawno, kiedy derealizajca u mnie była bardzo silna ścigałam się z innymi do wolnego miejsca i oczywiście wygrałam, kwitując na końcu: że bardzo mi przykro, ale jestem psychicznie chora i muszę siedzieć

tet, codziennie dojeżdżam busami do szkoły, mam chorbę lokomocyjną i gdybym stała to mogłabym się spawiować........wychodzę wcześniej z zajęć po to żeby być na przystanku o przyzwoitej godzinie.....żebym mogła siedzieć.....a tu przychodzi do wypchanego po brzegi busa taki babsztyl i foch, że jej nie ustępuję...... Dokładnie tak jak piszesz....

Raz byłam świadkiem takiej karykaturalnej, dramatycznej ale zajebiscie zabawnej w swym wyrazie sytuacji.

Jechałam tramwajem, tramwaj był dosyć wypchany, miejsca zajęte. Niedaleko mnie siedział jakiś chłopak, taki na oko 15letni. I wsiada mocherowy beret do tramwaju, staje przy tym chłopaku i jęczy na cały głos:

-Co to za młodzież, już nawet starszej osoby nie puści....

A on:

-Pani wybaczy, nie ustąpię bo nie mogę.

Na co ona:

-A co, niepełnosprawny może jesteś gówniarzu?!

W tym momencie chłopak wstał, pokazał jej kikut ręki obciętej ponad łokciem i ustapił jej miejsca.

Babka miała nieżly matrix na mordzie z wrażenia....

magdalenabmw, o jak mnie k***ica strzela jak słucham o takich wypadkach...

Ale trochę śmieszne z pewnego punktu widzenia, nie uważasz? Taki czarny humor.

[Dodane po edycji:]

A tu tak do sytuacji :