nie wiem kompletnie co mi jest

Witam serdecznie, opisze po krótce moją sytuacje:

mam 20lat, studiuje na pierwszym roku pedagogike. W dzicinstwie miałem pewnie problemy nerwicowe otóż kiedys mama nie wróciła na czas do domu (wiem ze smieszne) a ja dostawałem wymiotów nerwy itp. Chyba z tego wyrosłem, ale widze ze po 6 latach znowu cos jest nie tak. Oprócz studiowania gram również w piłke nozną i za kazdym razem gdy mamy mecz wyjazdowy przechodze przez piekło. tak samo jak mam jechac do dziewczyny do domu, nieraz jak jade na studia gdziekolwiek. Myśl o tym ze jestem daleko od własnego domu nie daje mi spokoju, nachodzą mnie dziwne mysli, ze nie mam jak wrócić(ostatnio na meczu 100km od domu miałem nawet mysli samobójcze tak zle sie czułem). Pojawiają sie odruchy wymiotne, nieraz biegunka i nerwy tak silne ze nie potrafie myslec logicznie. to jest na tyle silne ze nie moge sobie usiąść czy cos. chce gdzies uciec no po prostu dramat, kazda mysl o czymkolwiek odbierana jest negatywnie. może tutaj mi ktos pomoże bo mimo tego ja żyje normalnie nie daje po sobie poznac ze cos jest nie tak, ale to juz mnie naprawde męczy. moze jakies pytatania do mnie, cokolwiek, dziwnie mi sie żyje. Jestem pewnie ze na wiesc teraz o tym ze wygrałem wycieczke do okoła swiata to bym jej odmówił bo sie po prostu juz boje tego co tam stałoby sie z moją chorą psychiką.

andrzej12341, najlepiej wybierz się do lakarza psychiatry,przepisze Ci leki postawi diagnoze ,ustawi leczenie.

andrzej12341, to wygląda na nerwicę, ale po diagnozę powinieneś udać się do psychiatry, powodzenia

A czego konkretnie się boisz? O mamę? Że coś jej się stanie, a Ty nie będziesz mógł nic zrobić, bo będziesz mieć za daleko?

nie no, pod razu leki? Fakt mi to wygląda na coś nerwicowego, a dokładniej - brak poczucia bezpieczeństwa. Moze to sie wiazac z tym co przezyles w dziecinstwie, moze bałes sie, ze mam nie przyjdzie, opuściła cie. Generalnie jakiś lęk separacyjny. dla mnie problem psychologiczny anizeli psychiatryczny. wg mnie nie ma sensu brac leków - jak nie musisz, nie bierz.