Pomocy.

witam jestem mu nowa. chciałabym opisać kilka problemów. Po pierwsze mimo normalnych kontaktów (jestem osobą towarzyską) czuję strach przed nieznanymi - nie wyjdę z pokoju jeśli słyszę większą grupę ludzi na korytarzu. Mam wrażenie , że jestem na podsłuchu telefonicznym, że ktoś czyta to co piszę w necie , że moje gadu jest na ciągłym podglądzie. Czuję ciągłą drwinę ze strony innych, czuję się wyśmiewana, choć nie ma takich podstaw. Mam czasami lęki przed liczbami. Czuję dławienie w gardle gdy spojrzę na zegar w momencie gdy minuty zgadzają się z "MOJĄ" liczbą. Mam ochotę się zabić. Nie widzę się w tym świecie.

A ile masz lat? Uczysz sie? Pracujesz? Mialas juz kiedys podobne objawy, czy to nowa sprawa? Rozmawialas o tym z kims?

mam 22 lata. Nie mówiłam o tym nikomu.

Chyba czas udac sie do specjalisty. Psychiatra Cie odpowiednio przeslucha i wystawi diagnoze. Im szybciej tym lepiej. Powodzenia :)

co to może być?

Ja Ci nie powiem, nie wiem, to psychiatra stawia diagnoze.

uczę się i pracuję. Mam za sobą kilka traumatycznych dla mnie przejść. Śmierć 2 bliskich mi osób, bolesne rozstanie. To trwa już ok roku. Wiem, że "wkręcam" sobie. Obawiam się jednak, że kiedyś mogę już nie zauważyć kiedy coś jest fikcją a rzeczywistością. Jeśli chodzi o lęk przed liczbą. Objawia się ona tym, że w momencie gdy autobus jedzie o godzinie np 10:12 (przypuszczalnie 12 to "moja liczba") występuje irracjonalny lęk przed wypadkiem. Aktualnie staram się to wyeliminować - jeżdżę bardzo często takimi autobusami, "pakuję na siebie" tą liczbę. Teraz nie czuje już przed nią strachu. uważam, że przynosi mi "szczęście". Dodatkowo miewałam dolegliwości : przy połykaniu pokarmu krztusiłam się nim i nie mogłam przełknąć. Dopiero jak kazałam się sobie uspokoić wtedy wszystko normalnie.

Przytrafiają nam się rzeczy, które dla innych ludzi są nie do przyjęcia tak to jest. Blumenkohl, nie przypominasz sobie niczego co zapoczątkowałoby twój lęk przed liczbami? Może gdy przytrafia Ci się taka sytuacja powinnaś się skupić uspokoić i pozwolić sobie zrozumieć,że to tylko twoja wyobraźnia tobą manipuluje. Proponuje Ci próbować się bardziej wyciszyć skupiać myśli na przyjemnych fajnych rzeczach :) słuchać spokojnej muzyki co Cię fajnie nastroi :) nie zaszkodzi też iść do psychologa na konsultacje, który sklasyfikuje Twój problem i pomoże Ci żyć normalnie, poradzić sobie z koszmarami z przeszłości. Trzymaj się! Będzie dobrze :)