Michałki Michała , o Michale z Michałem ;D

Hey !!

Ostatnio udzielam się na forum , pomyślałem czy może ktoś mi pomoże , doradzi lub uraczy dobrym/złym słowem .

Otóż co jakiś czas robię sobie podsumowanie mojego nie długiego acz żałosnego życia (22) .

Świat mi się zawalił , od kiedy moi rodzice po raz drugi napisali historię mojego życia (liceum było pierwszym) .

Nie wiem co mam począć , studia to niby okres , beztroski , a dla mnie ciągłego upokarzania i gadania rodziców (matka się skarży że mam swój świat i nie mam kolegów , czytam dużo książek , odseparowuję się od rodziny ) , ale wynika to z tego , że mnie oszukali !!!! Nie chcą się zmienić , swojego Rodzicielskiego podejścia do mnie . Zawsze chciałem być dobrym synem (nie dowartościowany , każdy kolega lepszy ) , ale teraz chcą by spełniać każde ich marzenia . Tylko ja nie chce mieć 30 lat , magistra , praca w biurze nie związana z kierunkiem (bo jakieś studia mieć trzeba ) , walka o samochód , mieszkanie i SZPAN u " cioci na imieninach " . Ja tak nie chce . Coraz mniej mi zależy na zdaniu innych ale przede wszystkim ich zdaniu .

Obiecali mi że po Liceum sam wybiorę drogę życia .

Ciągle gdy o tym myślę (nie wykorzystane 2 lata dobrej koniunktury ) , upokorzenia , frustracji , tracę kontrole nad sobą jestem Wkurzony i rozżalony na życie i rodziców . o Bogu już zapomniałem , choć kiedyś byłym żarliwym wyznawcą Pana . Nawet mi się przyśnił że dostane na sprawdzianie cztery minus i nie mam co się martwić a iść spać .

Nie potrafię się zabrać za prace lic bo ciągle myślę że to nie mam sensu bo i jak komu z rana to i do wieczora a to jest koszmar !! Chciałbym choć trochę przeżyć jakąś przygodę , koledzy opowiadają o pracy na Islandii , Ojciec o rejsach , koleżanka o Berlinie i wakacjach w Turcji . Boję się że ciągle życie przejdzie mi gdzieś tam . Że tak jak teraz obudzę się i jestem tylko starszy o 3 lata ... TO jest porażka . Tak staram się motywować Hasłami , Biografiami ale to jak więzienie moje życie chce się wydostać !! Nawet za cenę bycia w Sekcie ...Tak to smutne na jaki skraj emocjonalny zostałem porzucony .

Przepraszam że trochę o Wisle trochę o przemyśle ale tak wygląd moje życie bez ładu i składu ...

Mam marzenia chce je zrealizować , ale jak po PAŚMIE PORAŻEK się podnieść ??

Dzięki i soory

Pozdrawiam

Michał

Mam marzenia chce je zrealizować

michał88, rachu ciachu pępowinę - rodzice to rodzice - są ważni ale nie zawsze wiedzą co dla Nas najlepsze... chcieliby abyśmy żyli ich szablonami ale to nie możliwe. Poważna rozmowa by się przydała Wam i trochę asertywności z Twojej strony.