lęki

Witam,

Pisze z nadzieją, że ktoś ma podobnie i jakoś mi pomoże.

Od jakiegoś czasu mam problemy z rożnymi natręctwami. Ciągle wszystko sprawdzam po kilka razy, boję się że o czymś zapomniałam.

Wydawało mi się, że to jest jedyny problem, który trapi moje wnętrze, ale nie. Ostatnio zauważyłam że w sytuacjach stresujących brakuje mi oddechu, robi mi się słabo i mam wrażenie jak bym zaraz miała zemdleć. Tramwaje autobusy to tragedia szczególnie latem, w pracy każda sytuacja stresowa powoduje u mnie ciężki oddech.

Od dawna jestem nerwowa, ale teraz nasiliło się to do tego stopnia, że byle co potrafi wyprowadzić mnie z równowagi.

Te niczym nie uzasadnione lęki powodują u mnie brak motywacji do dalszego rozwoju (no bo przecież boję się wszystkiego co nowe i nieznane).

Kumulacja tego wszystkiego nastąpiła przy egzaminie końcowym w szkole. Stres tak mnie sparaliżował,że nie potrafiłam odpowiedzieć na pytania w stylu 2+2.

Jestem załamana bo wiem, że takie podejście do świata spowoduje, że niczego w życiu nie osiągnę. I tak mam bardzo niską samoocenę więc te lęki powodują u mnie spotęgowanie uczucia, że jestem do niczego.

Nie wiem czy to kwalifikuje się do wizyty u specjalisty czy po prostu wyolbrzymiam problem.

Fobia społeczna. Popracuj z psychologiem przede wszystkim + psychiatrą, aby Ciebie trochę wyciszył...

Witam,

 

Pisze z nadzieją, że ktoś ma podobnie i jakoś mi pomoże.

Nie wiem czemu wychodzisz z założenia, że jak ktoś ma ten sam problem, to pomoże Ci go rozwiązać, skoro sam go nie rozwiązał u siebie :)

Od jakiegoś czasu mam problemy z rożnymi natręctwami. Ciągle wszystko sprawdzam po kilka razy, boję się że o czymś zapomniałam.

To takie auto-nakręcanie - podejrzewam że stosujesz tą samą strategię myślenia w wielu kontekstach, również przy egzaminie czy produkowaniu swojej nerwowości.

Wygląda to w ten sposób:

- mam myśl

- mam drugą myśl o tej pierwszej myśli, że ona jest zła

- pierwsza myśl czuje się atakowana i kontratakuje

Na przykład:

- boje się, że o czymś zapomniałam

- nie, nie zapomniałam (dowód, np. sprawdzenie czy żelazko wyłączone)

- nie prawda, mogłaś przecież zapomnieć (wątpliwość)

I tak w kółko.

Dopuść do siebie każdą myśl, nawet najczarniejszą i nie walcz z nią. Niech sobie będzie i ciesz się z jej obecności - to pomoże Ci przestać się nakręcać.

Nie wiem czy to kwalifikuje się do wizyty u specjalisty czy po prostu wyolbrzymiam problem.

W zaprzestaniu wyolbrzymiania również pomoże Ci specjalista :)

Ok faktycznie tak to wygląda np:

powiedzmy że wyłaczyłam to żelazko i sprawdziłam to jeszcze dwa razy. Wyszłam z domu i znowu o tym myslałam. Niby sprawa oczywista a myslę dalej. Tak mam niestety ze wszystkim. Najgorzej jest z pracą bo ciągle mam wrażenie że to co robie robię źle.......Totalny bezsens. Ciekawe czy jak pójdę do psychologa to czy wyleczy mnie z tego.

Ok faktycznie tak to wygląda np:

 

powiedzmy że wyłaczyłam to żelazko i sprawdziłam to jeszcze dwa razy. Wyszłam z domu i znowu o tym myslałam. Niby sprawa oczywista a myslę dalej. Tak mam niestety ze wszystkim. Najgorzej jest z pracą bo ciągle mam wrażenie że to co robie robię źle.......Totalny bezsens. Ciekawe czy jak pójdę do psychologa to czy wyleczy mnie z tego.

Jak jest dobry psycholog-psychoterapeuta to może pomóc np. poprzez trening behawioralny.

-będzie lepiej - nomorewords43