Myśli samobójcze

[Illi]

@MarekWawka01 dobrze, że masz osoby do których możesz zwrócić się w razie kryzysu.

 

Moje nie dają mi dzisiaj zasnąć. Są natrętne i silne. Wzięłam już afobam i czekam aż zacznie działać. 

 

[Illi]

Godzinę temu, Lilith napisał:

Zasnęłaś po afobamie?

Nie, ale nad ranem udało mi się chwilę pospać. 

[Illi]

41 minut temu, Lilith napisał:

To ile spałaś?

2h. 

[Illi]

9 minut temu, Lilith napisał:

A kiedy będziesz mogła się położyć i przespać?

Wieczorem. Więc jeszcze 7h i z głowy. 

[shira123]

u mnie tez ostatnio sa silne.ale daje rade bez tabletek.poplacze,popisze z przyjaciolka. jest ciezko ale staram sie docenic to co mam. jutro terapia juz czujeze bedzie masakryczna

[eleniq]

Kurde znowu mi wracają myśli samobójcze. Jak na razie tylko leki mi zostają, są dobrze dopasowane mam wrażenie ale jeszcze będę potrzebował konsultacji z lekarzem czy nie zwiększyć jednego leku, a wizytę mam dopiero na początku września, byle wytrwać. Co do psychoterapii to wiem, że jest mi wciąż potrzebna, choć po ostatnich przejściach jest mi ciężko się do niej przekonać... Teraz przez kilkanaście tygodni mnie na niej nie było, bo byłem w tak kiepskim stanie, że nie dałem rady chwilowo pracować nad sobą... po prostu pewne rzeczy pootwierane w mojej głowie mnie zaczęły przerastać i mało nie doprowadziły do najgorszego... Tak na marginesie, to aż się dziwię, że ja tyle jeszcze wytrzymuję, ale niewątpliwie moja psychika strasznie jest nadwyrężona już przez te wahania nastroju. Mam 22 lata, a czuję się momentami jakbym miał z 50, tyle problemów się nawarstwiło... Też przyznam, że zostaję z tymi problemami sam, mój tata w ogóle nie traktuje tego poważnie, czuję się skazany sam na siebie. Ale chciałbym tylko oznajmić, że NIE MAM ZAMIARU ŻYĆ WYŁĄCZNIE DLA SAMEGO SIEBIE!!! Po moim trupie, DOSŁOWNIE SIĘ WYRAŻAM!!! Trupie... powtarzam!

 

Zamierzam też iść niedługo do pracy, pierwszej w moim życiu, żeby w końcu coś ze sobą robić, a nie leżeć jajami do góry i patrzeć się w sufit jak jakaś mumia... Oby to coś zmieniło, poprawiło mi samopoczucie. 

[acherontia styx]

53 minuty temu, MarekWawka01 napisał:

Ale chciałbym tylko oznajmić, że NIE MAM ZAMIARU ŻYĆ WYŁĄCZNIE DLA SAMEGO SIEBIE!!! Po moim trupie, DOSŁOWNIE SIĘ WYRAŻAM!!!

Ale żyjesz sam dla siebie, czy tego chcesz czy nie xD  ludzie mają to do siebie, że są przy nas, ale z różnych przyczyn mogą kiedyś odejść.... mogą, ale nie muszą... tego nie przewidzisz. Słabo w takim momencie żyć tylko dla kogoś bo jak tego kogoś zabraknie to co?  Tracisz cały sens życia? Bardzo niepewna inwestycja opierać swoje życie tylko na obecności drugiego człowieka  

[eleniq]

54 minuty temu, acherontia styx napisał:

Ale żyjesz sam dla siebie, czy tego chcesz czy nie xD  ludzie mają to do siebie, że są przy nas, ale z różnych przyczyn mogą kiedyś odejść.... mogą, ale nie muszą... tego nie przewidzisz. Słabo w takim momencie żyć tylko dla kogoś bo jak tego kogoś zabraknie to co?  Tracisz cały sens życia? Bardzo niepewna inwestycja opierać swoje życie tylko na obecności drugiego człowieka  

 

Chodzi mi o życie w zupełnej samotności ze swoimi problemami, ciągłe usprawiedliwianie samego siebie za krzywdy, brak wsparcia i zrozumienia. Czy życie w takim ciągłym użalaniu się nad sobą i skupieniu na sobie ma sens? 

 

Wiadomo, że ludzie nie są na stałe i są i odchodzą... Jednak uważam, że żyć powinno się chociaż dla tej jednej jedynej osoby, mieć kogoś kto cię wysłucha i wesprze, partnera... Normalny człowiek w samotności popadł by w obłęd. Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę do czego może doprowadzić samotność, jest ona bardzo niebezpieczna. Ona mnie już przeraża, od jakichś 10 lat w niej dryfuję. 

[acherontia styx]

 

2 godziny temu, MarekWawka01 napisał:

 

Wiadomo, że ludzie nie są na stałe i są i odchodzą... Jednak uważam, że żyć powinno się chociaż dla tej jednej jedynej osoby, mieć kogoś kto cię wysłucha i wesprze, partnera... Normalny człowiek w samotności popadł by w obłęd. Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę do czego może doprowadzić samotność, jest ona bardzo niebezpieczna. Ona mnie już przeraża, od jakichś 10 lat w niej dryfuję. 

 

Ja nie neguję życia z drugim człowiekiem, związków, założenia rodziny itp., bo to jest naturalna potrzeba. W końcu człowiek jest stworzeniem stadnym  ale też nie wyobrażam sobie opierania całego sensu życia na drugiej osobie. 

Każdy żyje dla siebie w pierwszej kolejności. 

[eleniq]

5 godzin temu, acherontia styx napisał:

ale też nie wyobrażam sobie opierania całego sensu życia na drugiej 

Ja pisałem o życiu wylaczbie dla samego siebie, czyli bez znajomych czy nawet partnera. Trzeba mieć jakieś relacje. Trzeba umieć żyć zarówno dla siebie jak i innych o!

Nic nie pisałem o ciągłym opieraniu się o drugą osobę, tego właśnie bym się bał, bo miałem taką osobę w rodzinie. Ciągłe opieranie się nie jest zdrowe. 

[mousey]

Chodzę na terapie na odzial dzienny, dzisiaj po powrocie mocno plakalam przez wiekszosc dnia, bylo to tak bolesne ze zaczelam miec myśli samobójcze. Czy to normalne?

[eleniq]

Powiedzcie mi, czy ktoś ma z was tak, że jak nachodzą myśli samobójcze to ma ochotę przed samobójstwem wykrzyczeć, wylać wszystko z siebie przed całym światem np. publikując post na facebooku o tym jak przebiegało życie i ostrzec ludzi, żeby nie popełnili tych błędów co ja? Bo czasem nachodzi mnie taka myśl, żeby właśnie coś takiego zrobić... mam przeczucie jakby to była jakaś chęć zwrócenia na siebie uwagi przed śmiercią. Szczerze, nie wiem dlaczego to się pojawia w mojej głowie, ale to wygląda nie tylko na zwrócenie na siebie uwagi, ale też jakiś tam altruizm, żeby przestrzec ludzi do jakiej tragedii mogą doprowadzić niektóre nasze czyny. 

 

Mam wrażenie, że jest we mnie mocno niezaspokojona potrzeba akceptacji i zrozumienia. I niby mam zamiar oczekiwać tego po śmierci. Z tym brakiem akceptacji i zrozumienia mam na myśli brak akceptacji rówieśniczej za czasu bycia nastolatkiem, a zrozumienia no to tutaj nie wiem co jeszcze jest niedopełnione. Ale to jest chore mieć cały czas poczucie braku akceptacji i zrozumienia, bo ile można, to irytuje innych ludzi to takie moje ciągłe dramatyzowanie... 

 

Jestem od paru tygodni bez psychoterapii i faktycznie czuję pewną bezradność wobec siebie momentami, zostaję ze wszystkim sam i wracają stany obniżonego nastroju i myśli S. Nie przyjęto mnie także na terapię dzienną, bo terapeuci obawiali się mnie ze względu na rozpoznanie zespołu Aspergera. Kurde niby nic się nie stało, ale gdzieś tam głęboko czuję jakieś takie niezrozumienie ciągle... Prześladują mnie do tego jakieś takie katastroficzne wizje, że nikt mi nie pomoże, że skończę w domu opieki, przeraża mnie to jako osobę młodą.

 

Tak samo jak byłem w szpitalu psychiatrycznym to stwierdzono, że za bardzo dramatyzuję oraz, że jestem roszczeniowy poprzez domaganie się od pani psycholog częstszych rozmów, czyli wg niej specjalnego traktowania. No właśnie... ta moja roszczeniowa postawa świadczy o jakimś niedopełnieniu... Wiem, że muszę się wziąć w garść, ale samemu momentami nie daję rady, mimo że się staram jak mogę budować na nowo wszystko... 

 

Tak naprawdę wiem, że nie jestem z tym sam, ale psychika mi ciągle podpowiada, że to za mało... sam już nie wiem...

[Illi]

Kiedy pojawia się bezsilność, nie widać żadnej drogi z przodu, pojawiają się i myśli... może byłoby innym łatwiej, gdyby mnie po prostu nie było. Czuję, że po części to moja wina, że to dzieje się przeze mnie. 

[shira123]

5 godzin temu, Illi napisał:

Kiedy pojawia się bezsilność, nie widać żadnej drogi z przodu, pojawiają się i myśli... może byłoby innym łatwiej, gdyby mnie po prostu nie było. Czuję, że po części to moja wina, że to dzieje się przeze mnie. 

 nie byloby im łatwiej, napewno strasznie by rozpaczali...trzymaj się

[Illi]

43 minuty temu, shira123 napisał:

 nie byloby im łatwiej, napewno strasznie by rozpaczali...trzymaj się

dzięki. 

[Buntownik]

 Brakuje mi słów. Psychoterapia, leki, wsparcie ze strony innych a ja wciąż umarły. Nie wiem co musiałoby się stać, żebym pokochał życie. Jestem pusty, jestem pustką, bezgraniczną i mroczną. 

 A jak Wy się czujecie nieznajomi?

[eleniq]

W dniu 3.07.2021 o 00:42, Buntownik napisał:

 Brakuje mi słów. Psychoterapia, leki, wsparcie ze strony innych a ja wciąż umarły. Nie wiem co musiałoby się stać, żebym pokochał życie. Jestem pusty, jestem pustką, bezgraniczną i mroczną. 

 A jak Wy się czujecie nieznajomi?

 

Też tragicznie, bez chęci do życia... Też zawiedziony leczeniem i bezradny... 

[Buntownik]

4 godziny temu, MarekWawka01 napisał:

 

Też tragicznie, bez chęci do życia... Też zawiedziony leczeniem i bezradny... 

Przykro mi:( Jest w tym wszystkim chyba jakiś rodzaj ulgi, że ktoś przeżywa podobnie więc jest w stanie Cię zrozumieć. 

[eleniq]

Hey. Czy miał ktoś z was coś takiego, że niby w głowie i na zewnątrz wszystko ok, żadnego lęku czy czegoś od czego chciało by się uciec, to mimo tego plątają się po głowie myśli o śmierci i samobójstwie. Nie wiem dlaczego, tak naprawdę czuję, że coś się układa, nie ma lęków, no może leciutka depresja, ale naprawdę leciutka i cały czas "coś" chce, żebym wybrał się na drugi świat. Może leki to powodują? Bo przysięgam na Boga, że nastrój mam raczej wyrównany. Jakby te myśli rodziły się z niczego... Przeczekać czy udać się na izbę? 

[acherontia styx]

2 godziny temu, MarekWawka01 napisał:

Przeczekać czy udać się na izbę? 

To Ty musisz wiedzieć czy myśli są na tyle groźne.... 

Izba, izbą, jeśli czujesz, że możesz sobie coś zrobić to jedź na IP psychiatryczną, ale Ty bierzesz Ketrel i to w dużej dawce który powinien je tłumić.... przede wszystkim skontaktowałabym się pilnie z lekarzem, bo aktualne leczenie chyba nie działa.

[eleniq]

21 minut temu, acherontia styx napisał:

To Ty musisz wiedzieć czy myśli są na tyle groźne.... 

Izba, izbą, jeśli czujesz, że możesz sobie coś zrobić to jedź na IP psychiatryczną, ale Ty bierzesz Ketrel i to w dużej dawce który powinien je tłumić.... przede wszystkim skontaktowałabym się pilnie z lekarzem, bo aktualne leczenie chyba nie działa.

 

No chyba tak zrobię, że zgłoszę się do swojego lekarza, bo izba to niewiele zdziała, jeszcze bez żadnego skierowania. Dopiero co zwiększyłem Ketrel do 400mg, może zacznie działać niedługo...

[acherontia styx]

24 minuty temu, MarekWawka01 napisał:

 

No chyba tak zrobię, że zgłoszę się do swojego lekarza, bo izba to niewiele zdziała, jeszcze bez żadnego skierowania

Nie potrzebujesz skierowania w takiej sytuacji. 

[Illi]

Jak u Was w tym temacie? U mnie spokojnie, chociaż w sobotę wieczorem pojawiły się m.s., że to jedyne wyjście jeśli operacja by się nie powiodła... 

[rainshadow]

Zastanawiam się, czy nie iść na Izbę Przyjęć (tak nakazała mi moja Pani Doktor w razie kryzysu), bo zaczyna się mimowolne planowanie...

[Illi]

@rainshadow jeśli widzisz że zaczynasz tracić kontrole to idź.