Myśli samobójcze

[Gość]

A ja tam ostatnio podchodzę do samobójstwa jak do luksusu.

Bo niektórzy są uwięzieni we własnym ciele i muszą się męczyć, nie ma, że samobójstwo.

https://www.youtube.com/watch?v=CK2Te3RHUq0

Sorry, że tak z grubej.

Edytowane 29 Września 2018 przez Gość

[EntroPiaa]

Jestem zmęczona. Chciałabym odpocząć. Do tej formy wypoczynku ciągnie mnie najbardziej. 

[Gość]

Mi sen nie daje wypoczynku, więc robię sobie dziś leczniczą deprywacje snu. Zobaczymy, może coś da..

[Gość Duża Mi]

6 godzin temu, EntroPiaa napisał:

Jestem zmęczona. Chciałabym odpocząć. Do tej formy wypoczynku ciągnie mnie najbardziej. 

Mnie też, ale nie wiem, kiedy przekroczę magiczną granicę i zacznę coś robić w tej kwestii...

A sen jest dla słabych

Edytowane 30 Września 2018 przez Duża Mi

[el33]

Wróciłam do etapu oswajania się z myślą o śmierci. Jakiś czarny humor, czytanie o przyczynach samobójstw, teoretyzowanie.. jeszcze 1,5 tyg do sesji i wizyty u psychiatry może nie zdążę przejść do etapu udoskonalania planu

[Gość Duża Mi]

Jedyny sen, jaki byłby dla mnie błogosławieństwem to ten wspomagany substancjami, których nie powinnam w ogóle mieć w rękach.

[dr. Psycho Trepens]

Za dużo chcę od życia, chciałbym by było łatwo, wszystko mnie przerasta.

Jestem zbyt słabym człowiekiem na współczesne czasy

[el33]

2 godziny temu, Heledore napisał:

@el33 trzymaj się tam! To już niedługo, szybko minie wbrew pozorom. Domyślasz się może co mogło spowodować nawrót?

No właśnie nie wiem. T podejrzewała ostatnio, że poprawa to mechanizm obronny (przed wizytą u psychiatry) coś jak ból zęba który nagle przechodzi w poczekalni u dentysty

[el33]

@Heledore No właśnie nic na terapii nie było bolesnego. T pięknie omijała wszystkie tematy choć trochę naładowane emocjami, była budująca, wspierająca, spokojna, brakowało tylko kawy i ciasteczek

Jestem tak kurew... zmęczona tym już. Taka zabawa, huśtawka myśli. Nigdy nie wiem czy jak zamknę oczy moja wyobraźnia nie wrzuci mi obrazu żyletki tnącej skóry, treści listu do najbliższych... Ktoś chętny zamienić się na wyobraźnie: mało używana, dobra dla twórców horrorów?

[Neurotica_Lostica]

Chciałabym w końcu być na tyle odważna, żeby zrobić sobie krzywdę i nie czuć już nigdy bólu. Ale za bardzo się boję samego aktu sprawiania sobie cierpienia prowadzącego do śmierci. Nie jest łatwo zabić się szybko i skutecznie...

[Gość Duża Mi]

Ja póki co zdążyłam tylko nastraszyć partnerkę. Czekam jeszcze na reakcję terapeuty. Jakie to żałosne...

[Gość]

@el33, jakieś wymagania co do drugiej wyobraźni?

 

@Mireadh, dlaczego żałosne?

[el33]

3 godziny temu, takie_tam napisał:

@el33, jakieś wymagania co do drugiej wyobraźni?

Żadnych, może podsuwać swojskie obrazki, jednorożce, chmurki... Wszystko poza widokiem krwi i śmierci

[Gość Duża Mi]

6 godzin temu, takie_tam napisał:

 

@Mireadh, dlaczego żałosne?

Bo obarczam bliskie osoby czymś, co wywołuje ogromny niepokój i nie mam w sobie tyle odwagi, żeby poruszyć ten temat na terapii.

[Gość]

@el33, a już myślałem, że ktoś zechce zabrać najgorszego człowieka na świecie...

@Mireadh, chyba rozumiem. Sam ten temat poruszyłem z psycholog dopiero po potężnym ataku paniki, kiedy zupełnie przestałem kontrolować własne ciało. W skrócie, nawet sprawienie sobie bólu nie pomagało uciekać, od pasa w dół się trząsłem, a reszta mięśni się kurczyła tak, że nawet palców nie mogłem rozprostować. Ostatecznie opowiedziałem o tym, zostałem skierowany do psychiatry i teraz jest nieco lepiej. Tak się rozpisałem, a miałem jedynie powiedzieć, że warto jak najszybciej o tym powiedzieć terapeucie.

P.S. Przypomniało mi się, że kiedyś nie umiałem o czymś innym powiedzieć psycholog, więc - siedząc w gabinecie - wysłałem jej sms (często nie lubię werbalizować własnych myśli i pisanie wtedy wydaje mi się bezpieczniejsze). Może to pomoże i Tobie?

[Gość Duża Mi]

takie_tam, mój lęk przed rozmową z terapeutą wynikał raczej z obawy przed wezwaniem pogotowia i wycieczką do szpitala. Nie mam problemu z mówieniem ogólnie o pogorszeniu stanu i różnych jego objawach. Aktualnie czuję się znacznie lepiej, więc może będzie mi łatwiej się przełamać, gdy będę mówiła o problemie w czasie przeszłym...choć zobaczymy, co się wydarzy przez najbliższy tydzień.

Dziękuję za radę, o pisaniu już myślałam, tylko w kontekście innych trudnych tematów.

[el33]

2 godziny temu, takie_tam napisał:

@el33, a już myślałem, że ktoś zechce zabrać najgorszego człowieka na świecie...

Dawaj

[Gość]

@Mireadh, jesteś zatem dzielniejsza ode mnie . Oczywiście, nie znam szczegółów i mogę tylko zgadywać, ale karetki nie będzie, ani hospitalizacji. Dostaniesz skierowanie, a potem już jakoś lżej jest mówić psychiatrze o myślach samobójczych.

@el33, załatwione.

Nich wolno mi będzie zapytać, czy odczuwacie dyskomfort na myśl o udziału w imprezach?

[Gość Duża Mi]

takie_tam, wizyta u psychiatry niby ok, ale chce uniknac przyjmowania leków tak długo, jak to będzie możliwe.

A na imprezy nie chodzę od paru lat, uroczystości rodzinne też wiążą się z dyskomfortem. Tylko to wynika w większej mierze z introwertyzmu, niż z zaburzeń.

[el33]

@takie_tam Dyskomfort? Bardziej coś bliżej paniki.. milion wątpliwości co będą za ludzie, o czym będę rozmawiać, w co się ubrać, jak nie zrobić z siebie błazna...

[Disappear]

U mnie to elastyczna kwestia. Kiedyś imprezowałam sporo i nie miałam problemu z ludźmi. Teraz unikam mocno. Nie jestem pewna swoich reakcji na czyjeś nieprzewidziane zachowanie, zwłaszcza dotyk. Jakikolwiek.

[Gość]

@el33, mam tak samo. Pytałem, bo wczoraj byłem na imprezie u kolegi, z którym się od dawna przyjaźnię. Zresztą, była tam mój brat oraz inny bliski przyjaciel. A i tak chciałem się zaszyć w domu i udawać, że nie istnieję.

@Disappear, chyba rozumiem i podzielam.

[Disappear]

3 godziny temu, takie_tam napisał:

 

@Disappear, chyba rozumiem i podzielam.

Chyba niekoniecznie, ale dzięki za wsparcie

[Gość]

Proszę. Polecam się na przyszłość.

Edytowane 7 Października 2018 przez Gość

[Disappear]

2 godziny temu, takie_tam napisał:

Proszę. Polecam się na przyszłość.

Dziękuję :) Ja się polecam w temacie adrenaliny. Tylko kask sobie spraw