szał

[MiyokoXX9]

Nie wiem czy to odpowiedni dział na to, ale jeśli się pomyliłam to przepraszam.

 

Otóż mam 15 lat. Od jakiegoś czasu wpadam w szał. Płaczę , czasami sama nie wiedząc z jakiego powodu. Złoszczę się na wszystko, krzyczę na wszystkich. Raz zdarzyło się, że drapałam się po twarzy. Kiedy już nie mogę wszystkiego wytrzymać, np. tego że inni się mnie czepiają, ogólnie kiedy mam problem to kładę się na łóżku, zwijam w kłębek i czekam aż się uspokoję. Nie wiem co mam robić. Nie mogę spać, myślę o tym aby pójść do sklepu po żyletkę.

Moja siostra uważa, że mam coś z głową. Moja mama też tak uważa, choć nie zwraca na to uwagi.

Co robić ?

[shadow_no]

MiyokoXX9, iść do psychologa. Miałaś wcześniej stany depresyjne lub skłonności do samookaleczenia?

[MiyokoXX9]

nie. nigdy nie byłam u psychologa. nigdy nie miałam depresji. choć od podstawówki mam fatalne nastroje. i nie okaleczałam się nigdy ale mam taką chęć.

[Lena88]

MiyokoXX9, jeśli jest możliwość może pójdź do szkolnego pedagoga na początek. 15 lat to trudny wiek, często rodzice uważają wtedy, że takie "dziecko" nie ma prawa mieć problemów i nie starają się go wspierać. Może rozmowa z kimś pomoże. Pozdrawiam

[MiyokoXX9]

Nie mam z kim porozmawiać. Nie mam przyjaciół ani osoby której mogłabym zaufać, z którą mogłabym o tym pogadać. A jak pojde do szkolnego pedagoga to pewnie dowie sie o tym wychowawczyni i cala reszta .

[shadow_no]

Lena88, u mnie zaczęło się jak miałem 11-12 lat. Też zwalali na 'trudny wiek' i całe to dojrzewanie. No ale teraz chyba jestem już na to za stary a nadal trzyma. MiyokoXX9, jest pewnie wrażliwą dziewczyną i tak to się potoczyło, że teraz ma kłopot. Wg. mnie na początek psycholog (ew. tak jak Lenka powiedziała - pedagog).

[Lena88]

Jak najbardziej uważam, że trzeba się od razu zgłosić po pomoc. U mnie nerwica wyszła, jak miałam 14 lat, ale zaczęłam ją leczyć dopiero rok temu, mając 20 i naprawdę dobrze na tym nie wyszłam. Także MiyokoXX9, tymbardziej jeśli nie masz nawet z kim porozmawiać udaj się do psychologa. O swoje zdrowie psychiczne trzeba dbać tak samo, jak o fizyczne i nie ma się czego wstydzić. Wstydzić powinny się te osoby, które wiedząc, że mają problem nie szukają rozwiązania. Głowa do góry, jesteś młodą osobą i musisz o siebie dbać dopóki nie jest za późno :)