Nie poznaje siebie

[MartynaB]

Witam, jestem Martyna

Mam 15 lat i od jakiegoś czasu obserwuję bardzo dziwne zjawiska w mojej głowie. Totalnie nie poznaję siebie. Zauważyłam że gdy tylko o czymś pomyślę. O czymkolwiek na jakikolwiek temat, to moja głowa od razu na tym punkcie wariuje. Zaczynam myśleć i analizować to 24/7 staję się bardzo zmęczona od intensywnego myślenia i zadaję sobie pytanie jak ja mogłam wcześniej żyć nie zwracając na to uwagi. Może brzmi to błacho, ale ja autentycznie nie wiem co się ze mną dzieje, bo moja głowa nagle bez większego powodu zaczyna mocno analizować rzeczy które albo były dla mnie oczywiste, albo nie zwracałam na nie uwagi, przez co mam wrażenie że zaraz wybuchnę i nie wiec co się ze mną dzieje. Zadaję sobie pytanie też jak inni ludzie mogą normalnie funkcjonować, lub nie zwracać na to uwagi na co dzień. Te dziwne fazy ustępują gdy coś innego wpadnie mi do głowy i zacznę to mocno analizować. Czasami są to większe pierdoły, a czasami rzeczy, przez które mam zawroty głowy. Obecnie mam jedną z najgorszych faz, opowiem jak się zaczęła. Oglądałam sobie filmik na youtube i w pewnym momencie wszedł temat badań naukowych i wiary w pseudo naukę. Na początku pomyślałam, że tak zgadzam się, że wierzę w badania naukowe, ale po chwili moja głowa zaczęła to poddawać wątpliwością i zaczęłam wmawiać sobie że myślę na opak i szukać dowodów na temat że jest odwrotnie. Od tego momentu zaczęłam się mocno zastanawiać nad faktami i nad rzeczywistością, która nas otacza. Te myśli są nie do zniesienia. Wszędzie zaczynam widzieć wzory fizyczne i fizyczne twierdzenia. Przytłacza mnie świat, gdy tylko na np. budynek w oddali, zadaję sobie pytanie dlaczego wygląda tak a nie inaczej, dlaczego tak działa perspektywa, dlaczego świat funkcjonuje jak funkcjonuje. Widzę za dużo wątków we wszystkim. Przytłacza mnie to wszystko i zaczynam nie rozumieć dlaczego jest jak jest. Nie wiem co się ze mną dzieje. Zawsze myślałam że jestem silną psychicznie osobą z własnym pewnym zdaniem na dane tematy, ale od kiedy mam ten dziwny stan, zaczynam poddawać wątpliwości swoje poglądy na dane tematy, na które nie chcę zmieniać poglądu. Często mam tak że zadaję sobie pytanie "Martyna, czemu ty tak myślisz, co ci jest, przecież ty tak nie uważasz". Proszę o pomoc, mam nadzieję że ktoś zrozumie to co siedzi w mojej głowie, bo naprawdę zaczynam mieć siebie dość.

[Melodiaa]

Witaj Martyna. 

Jezeli czujesz dyskomfort zawsze możesz poprosić rodziców aby pomogi ci załatwić wizytę u psychologa może najpierw. Mam nadzieję, że masz dobre kontakty z rodzicami i możesz liczyć na ich pomoc. 

Nie będę stawiała diagnoz bo nie od tego jestem jednak skoro tutaj trafiłaś to może czytałaś o różnych zaburzeniach. 

Czasem mamy różne natrętne myśli które utrudniają życie. Niestety bywają dokuczliwe i burza spokój. Jednak z pewnością najwłaściwszą jest fachową pomoc. My możemy tutaj wysłuchać, wesprzeć i może wskazać drogę. 

 

[Kawa Szatana]

Dzień dobry, Martyna,

Masz jakieś rozrywki? Dużo bodźców z zewnątrz otrzymujesz (informacji)? Spotykasz się ze znajomymi?

 

"Zadaję sobie pytanie też jak inni ludzie mogą normalnie funkcjonować, lub nie zwracać na to uwagi na co dzień." - Nie używałbym wyrażenia "inni ludzie", jeśli nie bazowałbym na żadnych danych, gdyż nie wiem, czy naprawdę inni ludzie nie myślą o tym, o czym ja myślę.

 

"zaczynam poddawać wątpliwości swoje poglądy na dane tematy, na które nie chcę zmieniać poglądu." to zdanie mnie zaciekawiło. Dlaczego starasz się nie zmieniać poglądów?

 

Na natłok myśli, pomaga mi drzemka 20-30 minutowa na plecach (łatwiej nie zasnąć), podczas której słucham jakichś relaksacyjnych kawałków.