Skocz do zawartości
Nerwica.com

Rekomendowane odpowiedzi

Witam! 

Mam 17 lat i chciałabym poradzić się eksperta w sprawach związanych ze zdrowiem psychicznym. (moje wypowiedzi będą trochę chaotyczne za co przepraszam)

Otóż od 4 lat mam problemy ze sobą:

samookaleczanie, próby samobójcze, zaburzenia odżywiania i wiele innych.

Nie chcę się sama diagnozować ani popadać w paranoje nie potrzebnie. Od 3 lat mam uczucie że ktoś za mną chodzi, czuje że każdy mnie obserwuje i czasem słyszę szepty w mojej głowie.

Z dnia na dzień czuję się co raz gorzej ze sobą oraz moim obecnym życiem, wszystko mnie męczy i nie umiem już sama sobie radzić ze wszystkim, chodziłam na terapię, byłam u niejednego psychiatry, jak i byłam na oddziale dziennym w psychiatryku. Przez ostatni rok mojego życia miałam problem z alkoholem i narkotykami przez co też chodziłam na terapię przeciwko uzależnieniom i byłam na kilku warsztatach przeciwko. Jestem zamknięta w sobie, bawi mnie krzywda ludzka i źle traktuję często ludzi których kocham mimowolnie, staram się nad sobą panować ale jest to dla mnie bardzo trudne. Niestety jestem też bardzo agresywna na co dzień i mimo że terapeutka powiedziała mi abym ćwiczyła coś (chodzę na boks oraz basen) oraz uczyła się metody oddechowej na uspokojenie to i tak dalej jestem agresywna. Gdy byłam młodsza mój tata był taki sam wobec mnie, mojej mamy i siostry, ma on także depresje (mama też), problemy z agresją i zaburzenia osobowości, czy jest możliwość że ja to odziedziczyłam czy po prostu jestem złą osobą? 

 

 

 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

@michalska witaj na Forum. Niestety na Forum nie ma w tej chwili żadnego eksperta - psychologa, więc opinię możesz uzyskać tylko od takich samych zaburzonych jak Ty. Ona na pewno miarodajna nie będzie. Zresztą piszesz, że u psychiatrów byłaś, jak również w szpitalu - więc chyba jakąś diagnozę posiadasz. Natomiast wszystko cokolwiek Ci ktoś napisze będzie jedynie oceną tych kilku zdań, które napisałaś o sobie. Wiadomo, że to kim się stajemy w dużej mierze zależy od naszego dzieciństwa, od relacji w rodzinie. Niemniej jeśli wiesz, że coś źle robisz, to jest to już jakieś światełko w tunelu, żeby móc pracować nad sobą. Jesteś jeszcze bardzo młoda, Twoja osobowość nadal się kształtuje. Życzę powodzenia, żebyś ją skierowała we właściwą stronę

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×