SERTRALINA (ApoSerta, Asentra, Asertin, Miravil, Sastium, Sertagen, Sertralina Krka, Sertranorm, Seraloft, Stimuloton, Zoloft, Zotral)

[Gość]

Czemu dobrze ? Aż taka niedowaga była ?

Mnie chciała depakinę wcisnąć ,ale stanowczo odmówiłam bo potem by mogły wypadać włosy i mogłam też nabrać kg.. Co mi wcale nie poprawi samopoczucia

 

Tańczący z lękami, Jest dobrze, bo nie trwonię pieniędzy na jedzenie

Jeden talerz starczy mi na cały dzień.

Mam tylko nadzieję,że potem nie będzie drastycznych zmian ..

Edytowane 27 Stycznia 2014 przez Gość

[lunatic]

na paroksetynie tak samo nie miałem apetytu, pamiętam jak byłem na oddziale podczas leczenia paro i tak schudłem ze mi dali ultimatum ze jak nie przytyje to będą zmuszeni mnie skierować na jakiś inny oddział z tego powodu

 

-- 27 sty 2014, 20:15 --

 

Steviear,

dobrze ze nie przepisała bo ja chciałem lek na schizofrenie tylko po to zeby przytyć kto to łyka takie leki w takim celu

[Gość]

lunatic, No to słabo miałeś..

Ale i tak według mnie łatwiej przytyć niż schudnąć. Pewnie dlatego że nigdy nie próbowałam przytyć

Też miałam zapisany lek na schizofrenie. Ale niby nie miało być takich efektów

No chyba nikt Ale na pewno były jakieś inne?

[lunatic]

Steviear,

co inne? leki na przytycie?

[Gość]

lunatic, Tak

[lunatic]

no tak, zamiast olanzapiny dostałem w tym celu Zyrtec

[Gość]

Biore 16 dzień sertraline od początku w dawce 200mg,do tego od kilku dni dołożyłem buspiron w dawce 3x10mg.Jak narazie nie czuje żadnej zmiany na plus.

[8michal8]

Ja w pierwszych dwóch tygodniach miałem brak apetytu i trochę schudłem co mi się podobało. Teraz wszystko wrocilo do normy i trochę szkoda

[MalaMi1001]

A mnie wczoraj pan terapeuta powiedział, że to, co lekarze nazywają lekoopornością to nie jest sensu stricte biologiczna lekooporność, że lek nie działa, przelatuje przez człowieka jak przez sitko, tylko jest to "wina" psychiki. To nasza psychika jakby "blokuje" działanie leku ponieważ emocje są zbyt silne i procesy zachodzące w mózgu, które mają na celu w jakiś sposób ochronić człowieka przed ich skutkami mają wyższy priorytet niż procesy pozwalające lekowi działać. W skrócie nasz umysł nie pozwala lekom się wkręcić. Poparł swoją tezę tym, że gdyby dać silne leki uspokajające członkom ekipy antyterrorystycznej przed akcją, część z nich rzeczywiście by padła, a część nie odczułaby żadnego działania, ponieważ mają w sobie coś, co sprawia, że takie zajęcie a nie inne wybrali (trochę agresji, uwielbienie adrenaliny itp). Czyli chęć wykonania zadania i poczucie odpowiedzialności znoszą uspokajające działanie leku. Oczywiście nie wiem ile w tym prawdy, a ile to luźne przemyślenia mojego terapeuty, ale mnie też wydaje się dziwne, że są ludzie, na których nie działają żadne leki. Na mnie sertralina nie działa w ogóle. Co najgorsze, powróciła senność w ciągu dnia. Na to też terapeuta ma swoją teorię, ale to nie istotne w tym momencie. Może ma rację, może nie w każdym razie zwiększam mianserynę i reboksetynę. Zostane na 100mg sertraliny na razie, zobaczymy co będzie dalej. W każdym razie ten mix ma tylko jeden plus - zmniejszyły mi się fantazje. Poza tym - nic.

[QAbled]

Ja mam to samo. Najpierw spadł mi apetyt, co mnie ucieszyło, bo depresja doprowadziła mnie do okropnego tycia, po czym wrócił stary apetyt i nie przejdę obojętnie obok ciastka.

 

Jakby co, robiłam już morfologię pod kątem tsh, prl, glukozy itd. Wszystko w normie, nie mam ani cukrzycy, ani problemów z tarczycą.

[Gość]

MalaMi1001 no to jeśli teoria Twojego psychoterapeuty jest prawdziwa to powinien Ci pomóc by leki zaczęły działać. Czy mówić coś o przybliżonym czasie kiedy to nastąpi?

[Gość]

A mnie wczoraj pan terapeuta powiedział, że to, co lekarze nazywają lekoopornością to nie jest sensu stricte biologiczna lekooporność, że lek nie działa, przelatuje przez człowieka jak przez sitko, tylko jest to "wina" psychiki.

Tylko że Twoja psychika to nic innego jak biologia więc nie rozumiem.

Teorię dlaczego nie działa na Ciebie sertralina już znam, "Podświadomie dążysz ku depresji bo to stan którym znasz i czujesz się w nim bezpiecznie"

[8michal8]

Czy ktoś eksperymentował z większymi dawkami niż 200mg? Czy to w ogóle ma szanse zadziałać? Podobno w USA to i 400 łykają.

Drugie pytanie. Czy alkohol może niwelować działanie ssri? Gdzieś o tym czytałem, że jakby "wypłukuje" ssri z organizmu.

[Gość]

8michal8 ja raz wziąłem jednorazowo na próbe 500mg sertraliny i nic szczególnego sie mi nie działo.

Obecnie jestem 16 dzień na sertralinie od poczatku dawka 200 mg i narazie zero zmian na plus.

[8michal8]

Ja raczej miałem na myśli takie dłuższe stosowanie większych dawek, a nie pojedyncze zarzucenie.

[Lord Cappuccino]

MalaMi1001, Twój terapeuta przejawia strasznie redukcjonistyczne podejście.

 

 

Fragment artykułu prof. dr hab. med. Stanisława Pużyńskiego-

 

Niepełna skuteczność leków przeciwdepresyjnych i depresja lekooporna

 

Nie u wszystkich chorych na depresję farmakoterapia przynosi oczekiwany efekt. Poprawę stanu zdrowia ocenianą za pomocą Skali Depresji Hamiltona (jako zmniejszenie o 50% wyjściowej liczby punktów) można uzyskać u 60–70% leczonych.

 

Jeśli leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanego rezultatu, mówimy o tzw. lekooporności. Można znaleźć wiele różnych definicji lekooporności. Najszersze kliniczne zastosowanie znalazła definicja Helmchena,[16] według której lekooporność to brak efektu terapeutycznego co najmniej 2 adekwatnych (prawidłowo prowadzonych) kuracji przeciwdepresyjnych za pomocą leków o różnych mechanizmach działania.

 

Nie każdy stan depresyjny, w którym zawodzi lek przeciwdepresyjny, należy uznać za "lekooporny". W części przypadków mamy do czynienia z "lekoopornością rzekomą", w której brak efektu terapeutycznego jest wynikiem nieadekwatnej farmakoterapii (nieodpowiedni lek, zbyt mała dawka, za krótki czas stosowania, niestosowanie się chorego do zaleceń), interakcji z innymi lekami i innych przyczyn. Wykazano, że około 60% chorych zaliczanych do "lekoopornych" to osoby z lekoopornością rzekomą, przy czym ponad połowa przyjmuje zbyt małe dawki leków, często nieregularnie.

 

Mniejsza skuteczność leków przeciwdepresyjnych i lekooporność są uwarunkowane wieloma czynnikami, do których zalicza się m.in.:[17]

1) cechy kliniczne depresji i zaburzeń afektywnych (m.in. depresja atypowa, melancholiczna, psychotyczna)

2) współwystępowanie innych zaburzeń psychicznych (zaburzenia dystymiczne, lękowe, uzależnienia)

3) cechy osobowości (neurotyczna, histrioniczna, dysocjalna, graniczna)

4) metabolizm leku i jego farmakodynamikę (szybkie albo wolne metabolizowanie leku)

5) interakcje stosowanych leków

6) współistnienie niektórych chorób somatycznych (m.in. niedoczynności lub nadczynności tarczycy, cukrzycy, choroby układu krążenia, niedoboru kwasu foliowego, witaminy B12)[18]

7) zmiany organiczne ośrodkowego układu nerwowego, zwłaszcza typu zanikowego

złą sytuację społeczną, środowiskową (osamotnienie, izolację w środowisku), konflikty w małżeństwie, w miejscu pracy

9) niektóre czynniki demograficzne (m.in. podeszły wiek).

 

Część uwzględnionych w tym wykazie czynników pozostaje poza zasięgiem oddziaływania lekarza (np. cechy osobowości, sytuacja społeczna chorego), ale niektóre (interakcje leków, choroby somatyczne) można kontrolować.

 

Postępowanie w razie niepełnej skuteczności lub nieskuteczności leków przeciwdepresyjnych

 

U chorych, u których zawodzi lek przeciwdepresyjny, znajdują zastosowanie następujące strategie postępowania (obecnie uwzględniane niemal we wszystkich standardach leczenia depresji):[17-19]

1) "optymalizacja" stosowanej kuracji farmakologicznej

2) potencjalizacja działania stosowanego leku

3) leczenie skojarzone obejmujące:

a) 2 leki przeciwdepresyjne

b) lek przeciwdepresyjny + neuroleptyk

4) zmiana leku przeciwdepresyjnego na:

a) inny lek przeciwdepresyjny

b) lek przeciwpsychotyczny wykazujący działanie przeciwdepresyjne

c) elektrowstrząsy.

 

Optymalizacja stosowanej kuracji lekiem przeciwdepresyjnym

 

Celem działań określanych skrótowo jako "optymalizacja" jest maksymalne wykorzystanie potencjalnych właściwości terapeutycznych stosowanego leku. W tym celu należy:

1) ustalić, czy chory przyjmuje lek zgodnie z zaleceniem

2) ustalić, czy stosowana dawka dobowa mieści się w "oknie terapeutycznym" i ewentualnie określić stężenie leku we krwi (dotyczy to głównie TLPD) oraz zwiększyć dawkę leku

3) wydłużyć czas stosowania dawek terapeutycznych do 6–8 tygodni

4) określić typ metabolizmu leku przeciwdepresyjnego (np. test z debrizochiną) i stosownie skorygować dawkę leku

5) określić możliwe niekorzystne interakcje leku przeciwdepresyjnego z innymi lekami stosowanymi u chorego

6) ocenić stan somatyczny osoby leczonej pod kątem chorób mogących osłabiać działanie terapeutyczne leku przeciwdepresyjnego (np. niedoczynność tarczycy, niedobory niektórych witamin, np. B12 i kwasu foliowego).

 

Potencjalizacja działania stosowanego leku przeciwdepresyjnego

 

Opisano ponad 50 różnych prób wzmagania działania leków przeciwdepresyjnych. Badania dotyczyły głównie depresji nawracającej oraz pierwszych w życiu epizodów; mało jest danych na temat zaburzeń dwubiegunowych. W prawidłowo przeprowadzonych badaniach zweryfikowano jedynie kilka metod. W zmodyfikowanej tabeli z wytycznych World Federation of Societies of Biological Psychiatry[20] (tab. 3) zestawiono kilkanaście sposobów wzmagania efektu terapeutycznego leków przeciwdepresyjnych z uwzględnieniem oceny ich skuteczności na podstawie dostępnych danych naukowych. Z tej tabeli oraz metaanalizy przeprowadzonej przez Bauera i Dopfmera[21] wynika, że dobrze zweryfikowaną metodą potencjalizacji działania terapeutycznego leku przeciwdepresyjnego jest dołączenie do niego węglanu litu. Przy takim postępowaniu korzystny efekt terapeutyczny, niekiedy bardzo szybki (1–2 dni), można uzyskać u około połowy chorych "lekoopornych". Lepsze wyniki obserwowano u osób w wieku średnim, gorsze – w podeszłym. Pożądany poziom litu we krwi powinien przekraczać 0,4 (0,4–0, mEq/l, dawki leku przeciwdepresyjnego – mieścić się w oknie terapeutycznym; leczenie należy stosować przez 2–4 tygodni. Po uzyskaniu poprawy (remisji) część autorów zaleca kontynuowanie takiego leczenia skojarzonego do roku. Tolerancja w wieku średnim jest dobra lub bardzo dobra, w wieku podeszłym – gorsza. Istnieją pojedyncze opisy zespołu serotoninowego po dołączeniu litu do SSRI.

 

Jednoczesne stosowanie 2 leków przeciwdepresyjnych

 

Opisano kilkanaście różnych kombinacji leków przeciwdepresyjnych, stosowanych w depresjach lekoopornych.[17,22] Najczęściej są to połączenia 2 leków o różnych mechanizmach działania, rzadziej o zbliżonym. Są to m.in.: SSRI + TLPD (najczęściej dezipramina), SSRI + bupropion, SSRI + reboksetyna, SSRI + mirtazapina lub mianseryna, SSRI + wenlafaksyna*, SSRI + nefazodon* lub trazodon*, SSRI + SSRI*, TLPD + trazodon, TLPD + mianseryna, TLPD (amitriptylina) + IMAO nieselektywne (gwiazdką oznaczono połączenia o wątpliwym bezpieczeństwie, m.in. ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego). Przeważają doniesienia o wynikach dobrych lub zachęcających, jednak wszystkie wymagają potwierdzenia skuteczności i bezpieczeństwa w badaniach z randomizacją.

 

Leki przeciwpsychotyczne w terapii depresji

 

Leki przeciwpsychotyczne I i II generacji często stosuje się w leczeniu depresji (w tym lekoopornej), przy czym postępowanie takie wynika głównie z doświadczeń klinicznych, a nie z wyników badań naukowych. Leki przeciwpsychotyczne stosuje się w monoterapii lub w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi. Celem leczenia skojarzonego jest:

1) poszerzenie zbyt wąskiego profilu działania psychotropowego leków przeciwdepresyjnych (głównie TLPD); taka terapia jest stosowana przede wszystkim w depresjach psychotycznych, z dużym lękiem i niepokojem,

2) wzmożenie działania przeciwdepresyjnego TLPD poprzez:

a) mechanizmy farmakodynamiczne

b) mechanizmy farmakokinetyczne (hamowanie metabolizmu TLPD).

 

Systematycznie wzrasta pozycja leków przeciwpsychotycznych II generacji w terapii depresji,[23-25] chociaż liczba badań z randomizacją jest wciąż zbyt mała, aby można było wydać wiążące opinie. Zachęcające wyniki dotyczą m.in. klozapiny, olanzapiny, kwetiapiny, które u części leczonych mogą wykazywać wpływ przeciwdepresyjny. Cecha ta może się okazać bardzo przydatna w terapii depresji lekoopornych, m.in. u chorych dwubiegunowych i u osób z przebiegiem rapid cycling.

Wciąż nieliczne badania z randomizacją wskazują na możliwość potencjalizacji efektu terapeutycznego niektórych leków przeciwdepresyjnych II generacji. Do takich użytecznych, ale wymagających dalszych badań weryfikacyjnych należą połączenia: fluoksetyna + olanzapina, fluwoksamina + risperidon (przyśpieszanie efektu terapeutycznego), citalopram + kwetiapina, citalopram + risperidon, sertralina + ziprazidon, SSRI (różne) + aripiprazol.

 

Zmiana leku przeciwdepresyjnego na inny lek przeciwdepresyjny

 

Zmiana leku przeciwdepresyjnego na inny lek przeciwdepresyjny jest prawdopodobnie najczęściej stosowanym postępowaniem, niekiedy przedwczesnym (przed wykorzystaniem innych możliwości). Większość autorów jest zgodna, że należy zamieniać stosowany dotychczas nieskuteczny lek na lek przeciwdepresyjny o innym mechanizmie działania (lek zwiększający stężenie serotoniny na lek zwiększający stężenie noradrenaliny i odwrotnie) lub na lek o szerokim profilu działania farmakologicznego (działający na oba układy neuroprzekaźnikowe). Należy też uwzględnić, że nieskuteczność jednego leku nie musi oznaczać, że inne leki z tej samej grupy też będą nieskuteczne.[10,17]

 

(...)

 

Depresja lekooporna w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych

 

Omówione sposoby postępowania dotyczą głównie zaburzeń depresyjnych nawracających lub pierwszego w życiu epizodu chorobowego. Nie opracowano dotychczas sprawdzonych i szerzej przyjętych zasad postępowania w stanach depresyjnych w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych. Można jedynie przedstawiać propozycje postępowania, które wymagają krytycznej oceny oraz dalszych badań. Oto niektóre z nich:[10,27-30]:

1. Należy zachować ostrożność w stosowaniu leków przeciwdepresyjnych (zwłaszcza TPLD) ze względu na możliwość zmiany fazy depresyjnej w maniakalną i pogorszenie naturalnego przebiegu choroby, jednak postępowanie w tym zakresie należy indywidualizować, są bowiem chorzy, u których TPLD mogą przynieść efekt terapeutyczny bez pogorszenia stanu klinicznego. Większość autorów jest zgodna co do tego, że leki przeciwdepresyjne należy łączyć z lekami normotymicznymi, zwłaszcza z węglanem litu, co może nie tylko zmniejszać ryzyko zmiany fazy, ale również wzmagać efekt terapeutyczny tych pierwszych.[29]

2. U niektórych chorych mogą się okazać przydatne niektóre leki przeciwpsychotyczne II generacji, w monoterapii lub w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi II generacji (m.in. olanzapina, kwetiapina, klozapina).[30]

3. Celowe jest stosowanie leków normotymicznych w monoterapii: węglanu litu lub leków przeciwpadaczkowych.[29] Jak wspomniano, leki normotymiczne można łączyć z lekami przeciwdepresyjnymi. Niektórzy autorzy wskazują na szczególną przydatność lamotriginy.[31,32]

4. Elektrowstrząsy mogą być zastosowane na każdym etapie utrzymywania się stanu depresyjnego.[26]

[elfrid]

MalaMi1001, a jaką teorię ma Twój terapeuta na senność? I ewentualnie czy powiedział Ci jak sobie z nią radzić? (mówimy o senności wywołanej chorobą nie lekami)

 

PS Ale trochę to nie w porządku, że zawsze ma być winny pacjent. Leki nie działają? To nie wina błędnej diagnozy, złego doboru leków to wina pacjenta i jego psychiki - na którą lek ma w końcu skutecznie działać. Takie rzeczy tylko w psychiatrii. Jak nie działają leki na nadciśnienie to też wina pacjenta?

[Gość]

MalaMi1001, a w jakim nurcie jest ta psychoterapia ?

[renee.madison]

MalaMi1001, a jaką teorię ma Twój terapeuta na senność? I ewentualnie czy powiedział Ci jak sobie z nią radzić? (mówimy o senności wywołanej chorobą nie lekami)

 

PS Ale trochę to nie w porządku, że zawsze ma być winny pacjent. Leki nie działają? To nie wina błędnej diagnozy, złego doboru leków to wina pacjenta i jego psychiki - na którą lek ma w końcu skutecznie działać. Takie rzeczy tylko w psychiatrii. Jak nie działają leki na nadciśnienie to też wina pacjenta?

 

Dokładnie-w psychiatrii wolna amerykanka i wszystko zrzucone na pacjenta.

Bardzo przystępny fragment podrzucił Dark. Też dotknęła mnie "rzekoma lekooporność"-byłam już zdecydowana prosić lekarza o zmianę sertry, bo czułam się z każdym dniem gorzej, a wystarczyło podnieść dawkę do max i owa lekooporność zniknęła-ale z tego co widzę, mało kto tu jest wytrwały i najczęściej zmienia leki co miesiąc.

[aptasia]

Moje zdolności poznawcze, koncentracja i pamięć krótkotrwała od jakiegoś tygodnia nie istnieją. Śpię jeszcze więcej. Nic tu już nie kumam

[Gość]

Dark Passenger ciekawy artykuł. Właśnie cześć z pacjentów ma tą lekooporność rzekomą, bo nawet tu na forum jak osoby wymieniają leki to jest ich kilkanaście, ale wątpię by każdy był przetestowany w odpowiednich dawkach i przez odpowiedni czas, oraz czasami łączy się leki i uważa, że dany lek nie działa a przecież jak się bierze dwa leki to działanie każdego z nich się zmienia. Czasami warto więc przetestować sam lek który się brało w połączeniu z innym. Tak jest np. z mirtazapiną i mianseryną, bo sporo osób pisze, że je brało, ale zazwyczaj brało je w połączeniu z jakimś SSRI/SNRI, a wiem po sobie, że te leki działają inaczej jak się je łączy a inaczej jak się je bierze same.

 

Ja żeby wykluczyć lek i sprawdzić jego działanie postanowiłem testować każdy przez 12 tygodni i w maksymalnych dawkach. To pozwoli mi go sprawdzić i nie mieć później wątpliwości czy wystarczająco długo go brałem. Zapisuję sobie też jakie leki brałem i przez jaki czas oraz jakie miałem na nie reakcje. W ten sposób nie będę wracał do leków które już brałem a które się nie sprawdziły.

[Gość]

Czytałem też, że często łączy się TLPD z SSRI przy bardzo opornych OCD i depresjach. Ja pod nadzorem lekarza łączyłem 100 sertraliny i 75 amitryptyliny i pod względem działania przeciwdepresyjnego było genialnie. Niestety ami nasiliła natrętne myśli.

[marinka-21]

Powiedzcie mi co mam zrobic biore juz 9 tyg sertral a od 4 tyg 100mg dawke i byly moze w tym czasie dwa tygodnie kiedy czulam sie dobrze a teraz znow nie najlepiej ,zmieniac czy zwiekszyc?

[depas]

Ja bym raczej zasugerował lekarzowi zwiększenie, bierzesz dopiero połowę maksymalnej zalecanej dawki.

[marinka-21]

Moja lekarka jest zdania ze te leki mi nie sa potrzene ,tylko terapia oraz ze zwiekszenie dawki ic nie da