Nadmierne myślenie/natręctwa myśli-jak z tym walczyć?

[Jeronime]

Cześć i czołem ;-)

Od kilku lat borykam się z problemem nadmiernego myślenia.Objawia się to tym iż często wychodząc gdzieś, będąc z kimś daję z siebie tylko 50 % bo reszta mojego umysłu skupia się nad rzeczami które nie dają jej spokoju począwszy od: tego że źle wypadłem, mam coś do zaplanowania, co zrobić z moją obecną pracą itp. Kosztuje mnie to tyle że życie które przed sobą mam ucieka mi przez palce a wyjście do nieznajomych ludzi często kończy się tym że średnio mi idzie rozmowa. Raz dobrze, raz źle bym rzekł. Jest to o tyle męczące że nie wiem jak sobie z tym poradzić a czasami miewałem jednak okresy w których to potrafiłem wyciszyć swój umysł . Ogólnie ciężko mi się z tym żyje. Jak tylko nazbieram pieniązki pójdę do lekarza  ale moje pytanie do was: pójść z tym do psychologa czy psychiatry? i czy macie jakieś swoje sposoby na takie myślenie bądź znacie jakąś literature? będę wdzięczny za odpowiedzi.

Pozdrawiam

[wiejskifilozof]

Mam ten sam problem

[rudzikrudzik]

Ja poszłam do psychiatry. Pomógł. Zupełnie inne życie

[Natrętnik]

Coz, jesli to zwyczajne mysli o zyciu, tyle ze w nadmiarze, to z natretnymi myslami to nie ma nic wspolnego. Lepiej zebys sie nie dowiedzial co to natretne mysli, polegajace na bezsensownym powtarzaniu tych samych kwestii w glowie setki razy, graniczace z obledem, az pot cieknie po czole, po czym jedyne na co masz ochote to zdechnac. W ogole jest taki stan chorobowy jak za duzo myslenia o sprawach codziennych ? jesli lekarz na to przepisuje leki, to gratuluje.

[rudzikrudzik]

To nie były myśli o życiu. Tak mi się wszystko kotłowało że nie dałam rady normalnie funkcjonować,spać, jeść nic dosłownie nic tylko zdechnąć jak piszesz niestety. Graniczyło z nie wiem jak to nazwać obsesją czy inaczej jakiś koszmar. Wizyta u psychiatry i leczenie z czasem przyniosło efekt. Dziś jest dużo lepiej