No to ten. Nie umiem utrzymać się pracy.

[Metamorphosis]

Ale zaczynając od początku:

 

Cześć, jestem Metamorphosis i nie wchodziłem tu już jakieś pół roku. Szybko zleciało.

 

Po krótce o mnie: Problemy ze mną zaczęły się już, gdy miałem około 13 lat. Pierwsze wizyty u specjalistów na przełomie czerwca i lipca zeszłego roku. 2 miesiące terapii (przerwana z powodu wyjazdu do UK), u psychiatry stwierdzone: głęboka depresja, nerwice, lęki społeczne, dysmorfofobia i w końcu psychozy.

Paroksetyna > Wzrost dawki > Wenlafaksyna > Wzrost dawki > Wyjazd do UK - koniec brania leków.

Dodatkowo na sen kwetiapina + zolpidem.

 

Tak więc pół roku temu wyjechałem do Anglii pomóc siostrze przy opiece nad dzieckiem. Dołki i górki jak to zwykle, nie było najgorzej. Ale w końcu udało się stworzyć jako taki grafik i rozpocząłem poszukiwania pracy. Kilka rozmów, setki porozsyłanych i zaniesionych CV, dwa razy z powodu lęków po prostu nie udałem się na rozmowę / trial shift.

 

Pierwszą pracę jaką udało mi się złapać to praca na nocne rozkładanie towaru w Lidlu - zrezygnowałem po tygodniu. Dlaczego? Zmęczenie, w dzień ten sen i tak nie przychodził zbyt łatwo. W dodatku towarzystwo w pracy niezbyt... przyjazne.

 

Teraz udało mi się dostać drugą pracę, znowu na magazynie. Ledwo byłem tam 1 dzień, a już po powrocie do domu chwyciłem CV i wyruszyłem na poszukiwania czegoś innego. Nasłuchałem się wystarczająco o firmie. W dodatku czuję się okropnie słaby, nie wiem czy to wina depresji czy po prostu moja wytrzymałość jest równa zeru.

 

Czuję nacisk ze strony siostry i samego siebie, ale jednocześnie ciężko znaleźć mi cokolwiek odpowiedniego dla mnie. Ciągle rozsyłam aplikacje po miejscach które tylko są dość blisko domu i sądzę, że dałbym radę.

 

Jestem zmęczony. Bardzo. Z racji, że póki co śpię w salonie nie mam nawet jak odpocząć od ludzi, poleżeć w samotności i odzyskać część energii.

 

A co u Was?

 

PS Jeśli ktoś ma ochotę rzucić radą, to ja bardzo chętnie.