Za dużo jak na jednego człowieka.

[Anamaja]

Cześć, mam 34 lata. Od lat 15 leczę się na zaburzenia lękowo-depresyjne. Od kilku lat z przewagą depresji.Od kilku tygodni z ciężką depresją.Śpię do 16 ,zjem ,umyję się i już jestem zmęczona.Potem siedzę do 4 rano bo w nocy czuję się zdrowa. Mam kupę problemów i przy tym stanie w którym jestem mam wrażenie,że jestem najbardziej nieszczęśliwym człowiekiem na świecie.Jestem DDD ,jestem niepełnosprawna ruchowo,niby mogę robić prawie wszystko ale jednak pewne ograniczenia mam.Nie mam faceta (mój ostatni facet 4 lata temu okazał się DDA z problemem narkotykowym i go zostawiłam).Nie mogę mieć dzieci,nie mam pasji,pracę marną i czuję,że moje życie się skończyło.Codziennie myślę o śmierci.Przedtem przez 11 lat leczyłam się Asertinem,miałam terapię (jedną) grupową,przez 2 lata Gestalt a potem tylko z doskoku.Ostatnim razem jak opowiedziałam psychiatrze i psychologowi o swoich problemach to się całkiem załamałam.Mam też osobowość zależną i w ogóle czuję,że cała jestem zaburzona.Nie widzę w życiu już żadnej możliwości wyboru i myślę,że nic mi już nie pomoże choć bardzo bym chciała.Mam kilkoro przyjaciół,ale ostatnio nawet spotkania z nimi nie cieszą.Każdy idzie naprzód,tylko ja się cofam.Nie mam już siły.Nie chce się zabijać,ale codziennie się czuję tak źle,że mam ochotę wymiotować.Teraz psychiatra mnie leczy Escitalopramem i mam jeszcze większe lęki i depresję.Czuję,że jestem na skraju...

[gosia17]

Cześć, fajnie, że jesteś :)

Wydaje mi się, ze nie masz żadnej pasji, bo nie miałaś czasu na jej szukanie. Ja tak miałam, że dopiero jak przestałam zajmować się moją rodziną i robić to, czego oczekiwali inni lub to co wg muszę i powinnam zaczęłam jej szukać. Strasznie wkurzało mnie, że nie wiem, co lubię, że ja nic nie lubię, ale nie jest tak. Każdy może znaleźć coś, co sprawia mu przyjemność. Trzeba zacząć próbować. Rozumiem jednak, że będąc w depresji nic nie cieszy także daj sobie czas. Mówisz, że masz osobowość zależną, ale nie widzę tego w tym, co piszesz. Potrafiłaś przecież odejść od mężczyzny, który nie był dla Ciebie i brawo.

[Anamaja]

Cześć, fajnie, że jesteś :)

Wydaje mi się, ze nie masz żadnej pasji, bo nie miałaś czasu na jej szukanie. Ja tak miałam, że dopiero jak przestałam zajmować się moją rodziną i robić to, czego oczekiwali inni lub to co wg muszę i powinnam zaczęłam jej szukać. Strasznie wkurzało mnie, że nie wiem, co lubię, że ja nic nie lubię, ale nie jest tak. Każdy może znaleźć coś, co sprawia mu przyjemność. Trzeba zacząć próbować. Rozumiem jednak, że będąc w depresji nic nie cieszy także daj sobie czas. Mówisz, że masz osobowość zależną, ale nie widzę tego w tym, co piszesz. Potrafiłaś przecież odejść od mężczyzny, który nie był dla Ciebie i brawo.

 

 

No tak,ale wróciłam do rodziców,którzy jako "dziecko" niepełnosprawne uzależnili mnie od siebie.Więc wpadłam z deszczu pod rynne. Wiem,że dobrze zrobiłam,że od niego odeszłam,ale w tej chwili to i tak nie ma znaczenia.Bo dzieje się to co się dzieje.

[gosia17]

A dlaczego wróciłaś do rodziców?

[Anamaja]

A dlaczego wróciłaś do rodziców?

 

Bo mam osobowość zależną i dla mnie to było naturalne.

[gosia17]

A dlaczego się od nich wyprowadziłaś?

[Wellner]

Witaj

Myślałem że tylko ja śpię od 4 do 16 .

[Gość]

Cześć. Od kiedy bierzesz Escitalopram? Ja zacząłem brać go 8 dni temu.