mówienie o traumie seksualnej

[moja_osoba]

Witajcie

Potrzebuję pomocy... nie potrafię już sama radzić sobie z tym co mnie spotkało. Nie umiem jednak o tym mówić. Chciałabym pójść na terapię, spróbować chociaż polepszyć swoją sytuację, bo ciężko mi żyć. Nie wiem jak poruszyć ten temat, czego terapeuta może ode mnie oczekiwać? Czy w wśród Was są osoby, które mogłyby mi poradzić jak zacząć rozmowę? Czy wystarczy jak powiem, że ogólnie coś takiego miało miejsce, czy będę musiała opisywać szczegóły?

[wiejskifilozof]

A o c chodzi

[Agnieszka_Kk]

Ja już jestem w terapii od kilku lat, a nadal nie wiem jak mówic o przemocy seksualnej, której doświadczałam przez około 7-8 lat w dzieciństwie. Jestem na etapie, że powiedziałam o tym terapeutce. Chciałabym też popracować w terapii nad tym, żeby kiedyś powiedzieć rodzinie, tej części która nie wie. I tej osobie, która mnie krzywdziła chciałabym powiedzieć jak bartdzo złamała mi życie. Ale teraz nie czuję się na siłach, żeby o tym powiedzieć. Na razie dobre dla mnie będzie skupienie się na terapii związanej z tym.

Od siebie mogę polecić, by mówić tyle ile jest sie w stanie, do niczego sie nie nalezy zmuszać.

[anemon]

Agnieszka_Kk, powiedzenie terapeutce o samym fakcie, to jedno, a przepracowanie, to drugie. Masz rację, że nie ma się co zmuszać do mówienia, bo to może traumatyzować i wepchnąć w rolę ofiary. Wówczas terapia staje się traumą, a terapeutka oprawcą ( o ile będzie ciągnąć temat mimo oporów ).

W relacji terapeutycznej do takiej sytuacji może dojść i bez otwartej rozmowy o traumatycznych doświadczeniach (a na skutek samego przeniesienia).

[anemon]

Co tam przeniesienie, jeśli doświadcza się flashbacków. Wystarczy minąć na ulicy osobę, która w minimalnym stopniu przypomina oprawcę (kolor włosów, oczu; kształt nosa a może podobna kurtka) i już jesteś mentalnie wypierdolony na orbitę. Oczywiście podobieństwo może dotyczyć zachowania, nie tylko wyglądu zewnętrznego (nie trzeba nawet rozpinać rozporka).

[wiejskifilozof]

Nie bzykamy.

[wiejskifilozof]

Dla mnie to jest trauma.Że jestem prawiczkiem i nikt mi nie pomoże.Tylko ,każdy wysyła na dziwki.A ja tego nie chcę.

[moja_osoba]

Dawno nie było mnie w tym wątku, teraz sytuacja wygląda tak, że ogólnie dość pokrętnie powiedziałam o fakcie przemocy seksualnej w moim życiorysie, natomiast nie potrafię powiedzieć nic więcej. Słowa same uciekają z głowy gdy siedzę w gabinecie. W życiu natomiast jest jeszcze gorzej niż było, bo atakują mnie flashbacki, sny i inne dziwne stany. Czyli mam sytuację, w której chciałabym powiedzieć, ale nie mogę, co doprowadza do jeszcze większego nasilenia problemu.

Agnieszka, wiem co czujesz, choć różni nas to, że o moim wykorzystaniu nie wie nikt oprócz mnie i sprawcy. Noszę to w sobie całe życie.

[wiejskifilozof]

wiejskifilozof, ok, tylko, że ten temat jest o czymś innym. Rozważania o prawiczkach są w innym dziale.

[wiejskifilozof]

dobra

[moja_osoba]

Lilith Na razie jestem na etapie, w którym siedzę przed kartką i zapominam jak się pisze. Mam nadzieję, że kiedyś w końcu to zrobię i ruszę do przodu zamiast się cofać tak jak teraz. Dziękuję za Twoją chęć pomocy, widzę, że masz dużą wiedzę na temat terapii PTSD. Fajnie, że tu jesteś :)

[Agnieszka_Kk]

Lilith Na razie jestem na etapie, w którym siedzę przed kartką i zapominam jak się pisze. Mam nadzieję, że kiedyś w końcu to zrobię i ruszę do przodu zamiast się cofać tak jak teraz. Dziękuję za Twoją chęć pomocy, widzę, że masz dużą wiedzę na temat terapii PTSD. Fajnie, że tu jesteś :)

 

Ja mam podobnie, tylko ze gdy chce mowic o trudnych rzeczach. Mam wtedy pustke w głowie i czuję się jak małe dziecko i też taka mało kumata. Ja nie wiem co się ze mną dzieje, ale mam chyba regresję, bo proste zadania na mojej terapi p-b sprawiaa mi klopot.

W jakim nurcie terapii jestescie? Ja byłam w analitycznym, psychodynamicznym, to mi pasowało bardzo. Ale z przyczyn ekonomicznych jestem teraz na nfz w p-b z elementami terapii schematu i przyznm, ze brakuje mi takich interpretacji jakie byly w analitycznym nurcie. W ogóle brakuje mi tego nurtu. Byc może po tej terapii ostatni raz skorzystam jeszcze właśnie z analitycznego.

Co do mowienia o przemocy seksualnej, to nie wiem czy moja terapeutka jest gotowa na takie trudne treści albo to moja projekcja.

Czy komuś z was zdarzylo się czuć jakby się nie miało psychologicnych granic. Mam czasem tak, że ktoś mógłby mi wejść na głowę, a ja reaguję z opóźnieniem po fakcie. Czy ktoś rozumie o co mi chodzi?

[Agnieszka_Kk]

W ogóle mam tak dużo traum za sobą, że trudno mi wyobrazić sobie siebie zdrową, taką poukładaną mentalnie. Przemoc psychiczna, fizyczna i seksualna. Do tego dda. Jak nad tym pracować?

[Justysia90]

Może spróbuj udać się do seksuologa czy psychoterapeuty i szczerze o tym pogadać bez nerwów na spokojnie?