Witam wszystkich !

[cloe]

Witam . Szczerze powiedziawszy nie wiem od czego zacząć . Mam na imie Kinga i mam 23 lata . Trafiłam tu dlatego , ze nie mogę znaleźć juz sposobu na to , by w końcu uwolnić sie od tego co tak długo mnie meczy . Liczę na to ze Wy mnie zrozumiecie i pomożecie mi z tym w końcu wygrać !

[cloe]

Dziękuje za powitanie . Potrzebuje wyrzucić z siebie to wszystko . Słyszę tylko mój wewnętrzny głos , który wola niech mi ktos w końcu pomoże . Chce byc zadowolona z życia i doceniać to co mam , a nie dołować sie wszystkim co mnie otacza ...

[ekspert_abcZdrowie]

Witaj cloe!

 

Co Cię najbardziej męczy? Od czego chciałabyś najbardziej się uwolnić? Nie sprecyzowałaś do końca swojego problemu. Mogłabyś napisać, co najbardziej Ci doskwiera?

[cloe]

Napisałam juz po krotce o co chodzi w wątku " Jeczarnia ..." Od kad pamietam miałam zawsze problemy ze sobą . Ciagle byłam nie odpowiednia .. Za gruba , za głupia , za biedna . Miałam obsesje na punkcie swojego wyglądu . Długo sie odchudzałam . Pamietam ze nigdy nie było u mnie normalnego odżywiania , było albo za duzo albo wcale . Pózniej gdy byłam starsza doszło do sytuacji gdzie musiałam zacząć utrzymywać dom mając na głowie szkole , maturę i egzaminy zawodowe . W tym czasie nie wiem co sie ze mną stało , ale któregoś dnia po prostu nie dałam rady wstać z łóżka .. Oprócz tego miałam fobie na puknie spożywania jedzienia tzn . Wszystko musiałam przepijac , bo myślałam ze sie zadławie i sie uduszę . Nawet zupę przepisałam woda żeby czasem makaron mi nie stanął w kartele .Skierowano mnie do psychologa szkolengo ., który doradził mi psychiatrę . Trafiałam do jednego , który stwierdził u mnie nerwice i stany depresyjne . Dostałam leki . Zażywałam je ponad rok po czym lekarz stwierdził ze jest juz dobrze i nie potrzebuje leków .

 

Pózniej nastąpił nawrot . Nie zdałam oczywiście matury i egzaminu , bo nie byłam w stanie tego wszystkiego pogodzić , a w domu lodówka była pusta , a rodzice nie pracowali .

 

To był kolejny strzał dla mnie .

Postanowiłam wyjechać za granice . Tam odżyłam .

 

Niestety to nie trwało zbyt długo . Znów miałam nawrot , wpadałam w agresje , po czym byłam tak szczęśliwa , ze aż nie normalnie , pózniej łapałam "dola " i nie chciało mi sie zyc .

 

Trafiłam z porotem do lekarza i znów na leki . Skończyło sie tak samo .

 

Teraz mija rok jak nie zażywam leków . Mój główny problem ?

Średnio co tydzień mam inny nastrój . Jestem energiczna , mam ambitne plany po czym kompletne depresje .

 

Obecnie jestem na etapie gdzie , nie mogę sie przemoc do pracy i do zmiany jej . Najchętniej opilabym sie i została w domu do końca moich dni .

 

 

Czuje sie nie rozumiana i strasznie samotna mimo , ze mam rodzine , narzeczonego .

 

Kompletnie w siebie nie wierze i mam dość tych zachwiań nastroju , bo nie jeden raz straciłam przez to prace . Mam czasem takie dni gdzie choćby nie wiem co nie wyjdę z domu , a nikt łaskawie nie będzie na mnie czekał .

 

Pewnie uzyskam odpowiedz , ze musze isc na terapie , zażywać leki ... Ale dla mnie równoznaczne jest to z porażka .

[tahela]

czesc , witaj na forum

[ekspert_abcZdrowie]

Pewnie uzyskam odpowiedz , ze musze isc na terapie , zażywać leki ... Ale dla mnie równoznaczne jest to z porażka .

 

Walka o siebie i podjęcie leczenia nie jest absolutnie równoznaczne z porażką. Porażka to brak świadomości swoich problemów i postawa, w której świadomie rezygnuje się z leczenia, kiedy nic się nie robi. To jest porażka. Pamiętaj, że samo się nic nie naprawi. Co więcej, objawy będą się nasilać i emocjonalny rollercoaster będzie trwał. Oczywiście, masz wybór. Możesz nie iść do lekarza i ciągle uciekać przed problemami. Wiem, że zdarzają się okresy "normalności", kiedy Twój nastrój jest stabilny - wówczas na pewno nie widzisz potrzeby, żeby korzystać z jakiejkolwiek pomocy. Sama jednak napisałaś, że są okresy, kiedy masz okropnego doła, że nawet nie chce Ci się wychodzić z łóżka. Przez Internet nie jestem w stanie określić, co Ci dolega, czy to "tylko" nerwica, czy może coś jeszcze. Nie rezygnuj jednak z terapii i podejmij walkę o siebie i swoje szczęście. Pozdrawiam i powodzenia!