Skocz do zawartości
Nerwica.com

Hej!


Valjean

Rekomendowane odpowiedzi

Od kilku dni przeglądałem to Forum offline, aż w końcu postanowiłem się zarejestrować.

 

Mam 25 lat. Podejrzewam u siebie coś w rodzaju Zespołu Aspergera bądź jakichś zaburzeń osobowości, być może osobowość schizoidalną. Od zawsze byłem zamkniętym w sobie samotnikiem, nigdy nie miałem zbyt wielu znajomych, w dzieciństwie miałem dość specyficzne zainteresowania (m.in. wręcz obsesyjnie fascynowały mnie wszelkiego rozkłady jazdy komunikacji miejskiej, PKS czy PKP). W szkole podstawowej byłem zdolnym uczniem, miałem bardzo dobre stopnie, choć właściwie w ogóle nie przygotowywałem się do lekcji. Mimo to jednak zawsze wolałem sprawdziany niż odpowiedzi ustne, przy których przeważnie tak się denerwowałem, że wypowiadałem się bardzo chaotycznie, bez ładu i składu. Poza tym byłem niezgrabny ruchowo (podobno to jeden z objawów syndromu Apsergera) i kiepski manualnie i mam tak do dziś. W okresie dojrzewania, mniej więcej od drugiej klasy gimnazjum opuściłem się w nauce i później już zawsze miałem problemy, chyba stawiałem sobie zbyt wysoko poprzeczkę, dążyłem do jakiegoś chorego perfekcjonizmu, co mi nie wychodziło i dołowało. Udało mi się jednak ukończyć liceum i wyższe studia magisterskie, ale fuksem z bardzo przeciętnymi wynikami. Ponadto mam problemy z koncentracją uwagi, nie potrafię się na niczym skupić i często uciekam myślami w świat swoich fantazji i wspomnień (przez co obecnie nie radzę sobie na stażu z urzędu pracy i obawiam się o negatywną opinię przełożonych po jego zakończeniu), dlatego też pierwszy raz w życiu umówiłem się na wizytę u psychiatry, który ma również specjalizację z interny (choć właściwie nie wiem, czy lepszy taki lekarz, czy lekarz dwojga zawodów - psychiatra i psychoterapeuta), na którą udam się jeszcze w tym miesiącu.

 

Pozdrawiam Wszystkich!

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Mi to wygląda raczej na jakiś rodzaj zespołu Aspergera, nie na zaburzenie osobowości. Czy twoje nasilone zainteresowania przeszkadzają ci w zajmowaniu się czynnościami, które ich nie dotyczą (np. pracą, uczeniem się tego, co nie jest dla ciebie interesujące)? Czy masz problemy z komunikacją niewerbalną (np. brak czy słaby kontakt wzrokowy, nieadekwatna mimika i postawa ciała, problemy z dystansami interpersonalnymi, robienie "głupich" min)? Czy masz jakieś nietypowe "odruchy" (np. kołysanie się, trzepotanie rękami, wykręcanie czy wyłamywanie palców, wymachiwanie rękami, klaskanie, klepanie się po udach) lub zachowania takie jak częste chodzenie bez celu (zwłaszcza z towarzyszącym pobudzeniem, raczej przyjemnym i skłonnością do fantazjowania przy tym), podskakiwanie bądź przeskakiwanie nad czymś lub chęć na nie, "manipulowanie" przedmiotami w dłoniach (może to być np. bilet czy "zatyczka" od długopisu, ale może też być to coś miękkiego i plastycznego, np. guma, kawałek plasteliny), czy nawet zdrapywanie czegoś z ciała (np. łupieżu, wyraźnie nieestetycznie wyglądający zwyczaj)? Czy jesteś nadwrażliwy lub niedowrażliwy na pewne bodźce zmysłowe (np. temperaturę wody, fakturę ubrań, smak pokarmów, zapach, zastrzyki, (jasne) światło, dotyk własnego ciała przez kogoś innego), czy za dużo bodźców zmysłowych wywołuje u ciebie przeciążenie czy przeładowanie?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

z tymi wynikami w szkole to tak ma wiekszosc ludzi , z 90% , z tym skupianiem sie tez w sumei, gorzej ,ze nie miałes znajomych to juz troche dziwne w sumie, czyli jakos nawiązywanie kontaktów społecznych ci lezy, przyczyn może być kilka, napisz jak tam po wizycie u psychiatry?

witaj na forumie pozatym

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×