Nerwica lękowa, zaburzenia osobowości i podjęcie pracy

[niebieskatruskawka]

Witajcie, od roku i sześciu miesięcy leczę nerwicę lękową i zaburzenia osobowości za pomocą leków, od 9 miesięcy uczęszczam na terapię. Problemy miałam ogromne, na początku terapii nie wychodziłam sama z domu i w żadnym stopniu nad sobą nie panowałam. Dziś jest lepiej, sama załatwiam swoje sprawy, umiem w jakiś sposób trzymać emocje na wodzy, zapisałam się do szkoły zaocznie i niestety przyszedł czas na powrót do pracy. Terapeutka i psychiatra żadnych przeciwwskazań nie widzą, ale ja wcale pewna na 100% nie jestem czy każda praca się dla mnie nadaje. Pracowałam jako sprzątaczka w dwóch miejscach, w pierwszym jako - tako sobie radziłam mimo napiętej atmosfery a w drugiej gdy na mojej głowie spoczywało zamykanie urzędu, odpowiedzialność za klucz do każdego pokoju itp. itd. nie spałam po nocach bo liczyłam czy wszystkie klucze pozbierałam, czy wszystko dobrze zrobiłam, bardzo przytłaczała mnie ta praca. Rodzice doradzili bym spróbowała iść na rozkładanie towaru, nie jestem osobą leniwą więc zapożyczyłam się u mojego partnera, wyrobiłam książeczkę sanitarną a wczoraj wieczorem poczytałam opinie na temat tego jak wygląda ta praca. Podobno poza rozkładaniem towaru ma się masę innych obowiązków, napiętą atmosferę, brak wyjaśnienia na czym polegają obowiązki po czym wyrzucenie pracownika bez zapłaty. Bardzo mnie to zestresowało. Druga sprawa ja mam fobię na punkcie korzystania z toalety. W każdej pracy muszę mieć swobodny dostęp do wc bo inaczej nie mogę się skupić na pracy tylko rozmyślam czy się nie posiusiam lub cokolwiek innego. Sama już nie wiem teraz czy taka praca to dla mnie dobry pomysł czy może powinnam poszukać czegoś innego? Ja się boję też pracy pod presją, mam poważny problem z panowaniem nad emocjami, boje się, że mogę zrobić jakąś dużą awanturę czy coś, lekarz przewiduje u mnie jeszcze minimum rok leczenia pod tym kątem ale ja nie mogę roku siedzieć na bezrobociu Nie wiem co mam robić.

[Gość]

niebieskatruskawka, nie ma pracy bezstresowej. Albo siedzisz na bezrobociu albo pracujesz. Trzeba sobie jakos radzic, nie poddawac sie przeciwnosciom tylko przec do przodu. W ogole zycie jest stresowe jak wyjdziesz poza prog domu, a w domu tez moze tynk sie oderwac od sufitu i spac Ci na glowe.

[bittersweet]

niebieskatruskawka, zastanów się co takiego się stanie, jeżeli na miejscu pracy cos zawalisz - np. jako sprzątaczka, nie odstawisz klucza na miejsce. Czy ktoś zginie, zachoruje , straci reke lub noge ? Nie jesteś lekarzem ani pilotem , wiec nic takiego się nie stanie... najwyżej ktoś Ci zwróci uwagę, żebyś bardziej uwazałą, na co słusznie możesz dopowiedzieć, że nie myli się ten, co nic nie robi.

[niebieskatruskawka]

Macie rację, niestety mnie straszyli odpowiedzialnością karną za nieodłożenie klucza na miejsce "zakłócenie pracy urzędu państwowego" gdybym klucza nie odniosła do godziny 21 do straży miejskiej, zostałaby wezwana na mnie policja

Nie chcę siedzieć na bezrobociu ale chcę też nie paść z nerwów z powodu pracy... nie wiem co robić ;<

[niebieskatruskawka]

Dzisiaj miałam zalatwić sobie kartkę do szkoły (zamierzam iść zaocznie) jednak istnieje ryzyko, że nie będę mogła się zapisać z powodu śmiechowej alergii na kurz... żenada... W każdym razie przykro mi z tego powodu, że coś tak błahego ma zniszczyć moje plany i jeszcze matka mi dowaliła od rana, że jestem dziecinna , pier**lnięta i tak dalej, aż się wkurzyłam, rozpłakałam i poddałam. Nie wyszłam z domu