Emocje w nerwicy...

[agnes635]

Bardzo łatwo się wzruszam i to jest mój problem ponieważ wstydzę się swoich łez,jest mi głupio jak ktoś widzi mnie płaczącą.

A o programach gdzie dzieje się krzywda dzieciom,zwierzętom nawet nie ma mowy-dołek totalny.

[miauuu]

marmarc mam dokladnie to samo o czym piszesz i dokladnie te same rzeczy mnie wzruszaja. nie zawsze tak bylo ale moja wrazliwosc zwiekszyla sie chyba wraz z nerwica.

[Signum]

Ehh...odkad mam problemy z depresja a pozniej nerwica tez latwo sie wzruszam,najczesniej w czasie jakichs 'wznioslych'scen filmowych...dla mnie to tez niewygodne,tym bardziej ze kiedys bylo u mnie ciezko o wzruszenie i raczej bylem facetem stosunkowo 'twardym'.Niestety nie panuje nad tym.Psycholog powiedzial ze w slangu psychiatrow jest to okreslane jako"nietrzymanie uczuc"...

[didado1]

xxx

Edytowane 25 Marca 2008 przez Gość

[aska]

a ja powinnam być zawodową płaczką.ryczę nawet nie z byle powodu ale z każdego powodu.wszystko mnie strasznie wzrusza i nie mogę panować nad tym.idę po cmentarzu i widzę pogrze nawet nie wiem kogo ale ryczę.u mojego dziecka na komunii całą mszę tak zargyzałam warę żeby sie nie rozbeczeć że wyglądałam jak nienormalna co z resztą utrwaliła kamera.patrzę na swoje koty jak sie bawią i znów mi łzy ciekną bo one takie ładne i tak śmiesznie szaleja.płaczę z radości ,żalu ,smutku i złości .a najbardziej mnie wzrusza krzywda zwierząt i dzieci

[iwo4]

A mnie sie znowu chce najbardziej plakac jak ktos na mnie naskoczy w pracy... 3 krotnie mialam juz taka sytuacje...czuje sie wtedy bardzo zraniona... to oczywiscie ma swoje podstawy w dziecinstwie

[aska]

na mnie nikt nie skacze bo nie pracuję.ale pamiętam w szkole nie daj bóg żeby ktoś mi uwagę zwrócił to miałąm łzy w oczach i strasznie sie krępowałam

[iwo4]

na mnie w sumie tez nikt nie skacze... zle sie wyrazilam.... ale wystarczy w pracy ze ktos bedzie dla mnie niezbyt mily a mnie sie od razu na placz zbiera... jestem potwornie przewrazliwiona;/

[Tygryska]

Ja ostatnio strasznie czesto płaczę. Może to dlatego ze stopniowo dopuszczam do siebie różne wcześniej tłumione emocje.Mam wrażenie jakbym miała "zakodowaną" jedna reakcje (płacz) na wszystkie negatywne odczucia.

Mama nadzieje że to się zmieni...czasem az mi głupio ze tak ciągla becze jak dziecko

[aska]

ale ja Iwo dobrze zrozumiałam o co chodzi.ja też nie lubię jak ktoś na mnie na przykład krzyczy albo zwraca mi uwagę w tonie kata.nie lubię jak ktoś jest nie miły dla mnie bo zaraz mnie to denerwuje

[iwo4]

Ja mam przez to nieraz problemy w pracy... wystarczy byle co i mnie sie juz zbiera na placz... wstyd... 26 lat i taka reakcja... ale mam nadzieje ze jak "przezyje" w koncu po raz drugi dziecinstwo na psychoterapii to sie skonczy ten problem

[paq]

to następny symptom nerwicy, jak byłem zdrowy to wiele mnie śmieszyło a mało wzruszało a teraz jest odwrotnie, dlatego nie czytam, nie oglądam, nie rozmawiam i nie słucham o nieszczęściach ani chorobach(z wyjątkiem nerwicy bo to o dziwo poprawiam mi nastrój), żona nawet miała o to do mnie pretensje, że jestem taki niewrazliwy na ludzkie cierpienia bo nie chce o tym rozmawiać, a przyczyna jest wręcz odwrotna. zgadzam się że jest to kłopotliwe, szczególnie dla faceta, a mnie czasami np. na filmie robią się wilgotne oczy, staram się aby nikt tego nie widzaiał, reaguję tak również jak jakaś muzyka bardzo mi się podoba wtedy ciarki chodzą mi po plecach i łzy cisną się do oczu.

[bibi]

dlatego nie czytam, nie oglądam, nie rozmawiam i nie słucham o nieszczęściach ani chorobach

tez to mam .

wplę nie prowokować sytuacji.

już samo wzruszenie powoduje we mnie doła

[Hollow]

Może nie aż tak, ale owszem jestem wrażliwy na sztukę (książka, muzyka, film...). I ogólnie, kiedy mam powody, to się wzruszam )

Nie uważam tego w żadnym razie za słabość. Pozytywne wzruszenia bywają bardzo budujące i sprzyjają stanom maniakalnym

A Wiedźmin rządzi!

[cicha woda]

Bardzo łatwo i często się wzruszam, zdarza mi się to na filmach, kiedy oglądam jakieś dramatyczne reportaże, itp...

Wzruszyłam się też kiedy koleżanka z klasy oblała maturę i płakałam razem z nią.

Myślę że to nic złego, nawet jeśli chodzi o facetów, to po prostu świadczy o naszej wrażliwości. Nie ma się czego wstydzić!

[seba]

Ja kiedys taki nie byem,ale od paru miesiecy rzeczywisice potrafie wzruszyc sie z byle powodu.Sciska mnie w gardle i lzy cisna sie do oczu.

A to,ze jestem gosciem w ogole mi w tym nie przeszkadza:)

[Misjaprof.Gąbki]

Kim by był człowiek gdyby nie emocje, które posiada ? - maszyną.

Posiadanie ich - zwłaszcza wrażliwości - jest wspaniałe.

 

Normalne jest to, że zło, cierpienie innych ludzi, bezśliność, wywołują w nas smutek. Z drugiej strony należy zachować jakiś rozsądek. Czemu mamy się karmić złem, które jest dziełem innych ludzi - trzeba sobie oszczędzać takich sytuacji - dla własnego zdrowia.

 

Osobiście nie wyobrażam sobie wejścia do obozu koncentracyjnego

 

p.s.

(... u mnie cierpienie często łączy się z agresją wobec tego, który zadaje zło..)

[dzasti13]

JA jestem strasznie wrazliwa i mam tak od lat niewiem 10 moze albo i duzej od dziecka , ale u mnie przewaznie jak cos ogladam i nawet potrafie nieraz przy komedi plakac jak jakas scenka wzruszajaca to mnie nieraz wkurza , bo leze ze swoimchlopakiem , aon sie smieje , a mnie ile razy lzy leca i sie chowam ....

[Gość]

-------------------------------

Edytowane 13 Lipca 2006 przez Gość

[bibi]

nie znam cię i nie wiem czy jesteś egocentryczny

ja nie jestem

[kratka]

ja jestem bardzo egocentryczna i na każdej wizycie u psychologa słysze o tym, że to źle.

[DarkAngel]

hedanos również nie znam Ciebie, więc nie moge powiedzieć czy jesteś , czy nie......

 

Ja w kazdym razie chyba nie jestem...... i całe szczęście.....

[VaBoom]

Nie wiem.

Czasami tak - ostatnio często chcę mówić o sobie.

Ale z drugiej strony często poświęcam zaspokojenie własnych potrzeb na rzecz zaspokojenia potrzeb innych. Ale to nie jest takie dobre, bo krzywdzące w stosunku do mnie.

[Gość]

Do tego stopnia nie jestem,że całe swoje życie poświęcam na to,by zadowolić kogoś kogo zadowolić się nie da.Ale dość tego.Za 20 lat nikt mnie nie będzie pytał o oceny w indeksie na koniec I roku (i wątpię bym ja je pamiętała), ani o to jakie miałam wymiary w wieku 20 lat.Będą mnie natomiast pytać o życie na uczelni,imprezy,śmieszne sytacje,ciekawych ludzi,których udał mi się poznać...czas zacząć żyć dla siebie.Wreszcie.

[anita27]

hedanos oj,jest i to wielkim egocentrykiem:)Jest i cyniczny...Pozdrowienia dla kolegi hedanosa